Vandaag hadden we de hele dag de tijd om San Francisco te verkennen. We gingen op tijd ons bed uit, want om half 10 zouden we ons moeten melden bij Pier 33 zijn om naar Alcatraz te gaan.

Voordat we weg gingen, probeerden we met de telefoon van de hotelkamer de camperverhuurder te bellen. Morgen gaan we onze camper ophalen en door de reisorganisatie werd ons geadviseerd om de dag van te voren even te bellen en een tijd af te spreken. Met de telefoon van de hotelkamer lukte het niet om te bellen. We wisten niet zo goed waar dit aan lag en we probeerden het nummer op verschillende manieren in te toetsen (met en zonder landcode), maar we kregen geen gehoor. We besloten naar beneden te gaan en in de lobby om hulp te vragen. De vrouw achter de balie probeerde met haar telefoon te bellen. Na verschillende nummers te hebben geprobeerd, kregen we iemand aan de lijn. De vrouw aan de telefoon vertelde dat het een algemeen nummer was en niet het nummer van de locatie waar we onze camper gingen ophalen, maar ze kon ons doorverbinden. Het nummer van de locatie was overigens nergens te vinden op internet of in onze reisdocumenten. Na enkele minuten wachten, hoorde we een piep. Er werd opgehangen. Nog maar een keer proberen... en weer geen gehoor. Pfff wat een gedoe. Ondertussen tikte de tijd door en moesten we vertrekken om naar Alcatraz te gaan.

Bram maakte zich erg druk over het telefoontje, want het zou erg belangrijk zijn om een tijd af te spreken. Zonder afspraak, zouden we de camper misschien niet mee kunnen krijgen. Ik had er vertrouwen in dat we de camper uiteindelijk wel mee zouden krijgen, maar we wilden het wel graag geregeld hebben. Bram besloot om beltegoed op zijn telefoon te zetten, zodat hij onderweg nog kon proberen om te bellen.

We liepen naar het metrostation en pakten de metro naar Enbarcadero. Vanaf Pier 1 zouden we moeten lopen naar Pier 33. Dit was nog best een lang stuk, maar we hadden gelukkig nog tijd genoeg. Wanneer we langs de Pieren liepen, kwamen we allerlei grote boten tegen. Er lag een enorm cruiseschip in de haven met een zwembad en glijbanen. We wisten niet zo goed of dat iets voor ons zou zijn.

Eenmaal bij Pier 33 stond er nog een lange rij voor de boot van half 10. We meldden ons bij de vrouw aan het begin van de rij. Ze vertelde ons dat wij de volgende boot moesten hebben en konden aan de zijkant bij de picknicktafels wachten, totdat de boot van half 10 weg zou zijn. We hadden nog even de tijd om wat te eten en haalden wat broodjes in het bijgelegen winkeltje.

Het was een grote boot en er gingen super veel mensen mee. Echt een populaire attractie dus. Eenmaal op de boot hadden we uitzicht op San Francisco, de Golden Gate Bridge en Alcatraz Island. Het was leuk om even op een boot te zitten.

Op Alcatraz Island werd ons verteld wat de leukste dingen zijn om te doen op het eiland. Wij wilden sowieso heel graag naar de gevangenis, maar je kon ook een stukje natuur van het eiland zien of kijken bij de tuinen die de vrouwen van de gevangenisbewakers toen hadden aangelegd. De gevangenisbewakers woonden namelijk met hun gezin op het eiland. We besloten om eerst de gevangenis te bekijken en daarna de andere dingen te doen.

Binnen in de gevangenis kon je een audiotour doen. Dit leek ons heel leuk, omdat je dan wat meer informatie zou krijgen over de gevangenis. We konden onze audiotour in het Nederlands doen. Heel fijn! Via onze koptelefoons werd ons steeds verteld waar we heen moesten lopen en kregen dan een verhaaltje te horen over de gevangenen en de ontsnappingspogingen die er zijn geweest. Een groepje gevangenen had een hoofd geknutseld en s’avonds in het bed neergelegd, zodat het leek alsof ze lagen te slapen. Uiteindelijk zijn ze ontsnapt en niet meer teruggevonden. Sommige mensen denken dat ze zijn verdronken. Anderen denken dat ze naar Zuid-Amerika zijn gegaan, omdat ze ook Spaans aan het leren waren.

De cellen in de gevangenis zijn erg klein. Het is een heel gek idee dat hier mensen hebben gezeten. Zelf kon je ook even een separatiecel in. Het was een klein donker kamertje. Meer niet. Via onze koptelefoon werd verteld dat gevangenen in deze cellen probeerden te fantaseren over leuke dingen en zo een soort film in hun hoofd probeerden af te spelen. Dat was hun manier om de tijd uit te zitten.

Na onze audiotour, liepen we een rondje over het eiland. We zagen mooie bloemen en vlinders. Dat maakte het contrast met de gevangenis groot. Bram probeerde de camperverhuurder meerdere keren te bellen. Uiteindelijk kregen we iemand aan de lijn, maar dit duurde zo lang, dat het gesprek uiteindelijk door een tekort aan beltegoed werd afgebroken. Hoppa, 30 euro aan beltegoed weg. Pffff...

We vertrokken met de boot terug naar Pier 33 en gingen op zoek naar Bay City Bikes. Er zouden daar twee fietsen voor ons klaar staan. Na een tijdje zoeken, vonden we de fietsenverhuurder. Er stond een jongen van onze leeftijd achter de desk en hielp nog wat andere klanten. Daarna waren wij aan de beurt. We lieten onze vouchers zien. Deze had hij nog niet eerder gezien en belde met een collega van een andere locatie om even te vragen of het oké was. Uiteindelijk stonden onze namen netjes op de lijst van reserveringen en kregen we de fietsen mee. De jongen vertelde dat hij hier pas een week werkte en dat dit zijn eerste dag alleen was. Hij vertelde dat er vanmorgen bijna geen mensen kwamen en het dus prima lukte in zijn eentje. Maar nu moest hij ook echt wat gaan doen! Het was een leuke vent. Bram vroeg of hij misschien een telefoon had, waarmee we konden bellen. We kregen zijn eigen telefoon en belden weer naar de camperverhuurder. Hèhè, eindelijk gelukt! Nu konden we ontspannen beginnen aan onze fietstocht.

De fietsroute liep tot over de Golden Gate Bridge. Er waren veel heuvels, dus veel stukken waar we met de fiets omhoog moesten klimmen. Het was super gaaf om zo door San Francisco te fietsen! Het fietsen zelf was ook echt even lekker. Weer iets anders dan lopen en in de metro zitten. Na een lange tocht kwamen we in de buurt van de Golden Gate Bridge. Er was een klein natuurgebied, waar we een pelikaan zagen vliegen. Deze moest ik op de foto hebben! De pelikaan vloog steeds rondjes en dook dan in het water om eten te vangen. Na wachten en 30 keer klikken, had ik hem goed op de foto.

We fietsten door naar de brug. Vlak daarvoor was een fotopunt. We besloten om daar aan een stel te vragen of ze een foto van ons wilden maken. We maakten een praatje met het stel. Een Amerikaanse man van rond de 50 en een wat jonger Japans vrouwtje. De man vroeg wat we gingen doen in Amerika. We vertelden over onze trip in New York en de camperreis die we nog gaan doen. De man werd heel enthousiast en vertelde dat hij zelf een hele grote camper heeft en dat de trip waarschijnlijk heel erg gaaf zou worden. De man is piloot voor United Airlines. Ik dacht: Cool, mijn vader reist altijd met die maatschappij!

We fietsten over de Golden Gate Bridge heen. Aan de linkerkant raasden de auto’s voorbij. Op onze rijstrook liepen mensen voorbij en maakten foto’s. Er was veel geluid op de brug. De auto’s zorgden voor een trilling van de stalen hekken aan de zijkanten van de brug. Na de brug, reden we in de richting van de veerpont. De fietsroute stuurde ons een gesloten weg op. We wisten niet zeker of we daar doorheen mochten gaan en gingen een andere kant op. Verderop bleek dat we er alleen via die weg konden komen en zagen twee andere fietsen wel de gesloten weg in gaan. We gingen er ook maar in.

Er stond een lange rij bij de veerpont. Er waren veel mensen die net als wij met de fiets waren gegaan en de veerpont terug namen. Op de veerpont moesten we onze fietsen in een rek plaatsen en plaatsnemen op een stoeltje. Eenmaal aan de overkant moest iedereen met zijn fiets een trap op. Niet heel handig...

We fietsen terug naar de fietsverhuurder en leverden onze fietsen in. Daarna liepen we een stukje over de boulevard en gingen dineren in een restaurant. De meeste restaurants aan de boulevard serveerden vis. Ik koos een pasta met zalm en Bram koos Fish&Chips. Voor het eerst vonden we het eten écht heel erg lekker en hadden de mensen van het restaurant hun fooi dik verdiend.

We liepen terug in de richting van het metrostation. Onderweg kwamen we bij een gezellig winkelstraatje met lampjes en een draaimolen. We liepen een rondje en gingen daarna weer verder. We pakten de metro naar Civic Centre en liepen terug naar het hotel. Het was een super leuke dag in San Francisco!

Geschreven door Michelles.reisdagboek