• Het grote moment is aangebroken waar we dagen, weken, maanden hebben naar uitgekeken...Afgelopen nacht dan ook bijna nie geslapen. Om half 2 lag ik nog rond te woelen in mijn bed en om 6u al opgestaan. De adrenaline stroomt al door mijn aderen en ik heb nog nie eens ene stap naar Compostela gezet🤭.
• Om 09u heb ik met Jan bij mij thuis afgesproken om naar de luchthaven te vertrekken. Johan komt met vriendin Ann apart naar daar. Vol spanning wachten we op Eddy ( voor de insiders “Pele”) , mijn broer die even voor taxi-chauffeur speelt. Hij zal toch wel optijd opdagen? Een jaar of tien geleden had hij immers als KWB organisator voor een dagtrip naar Plopsaland de mensen ook al extra lang laten wachten... Hij had toen de autobus vergeten te bestellen🤩. Deze keer laat hij echter zijn broertje niet in de steek😇.10 voor 9 verlaten we Laakdal al op weg voor de grootste challenge uit ons leven 💪🏿.
• We arriveren in Charleroi airport om 10u45 heelhuids en worden er gedropt door onze Pele. Voor de ingang van de luchthaven hebben ze een grote tent neergepoot. Hier worden we gecontroleerd op ons vaccinatiebewijs en een Franse declaratie dat we “ons gezond en wel voelen”. Nadat Johan onze rangen vervoegd heeft klinken 🍻we met ons 3 op een goede tocht en afloop. De laatste deciliters Jupiler welke we voorlopig op belgische bodem zullen doorspoelen.
• Omstreeks 13u30 trekt Ryanair, niet bepaald de luchtvaarmaatschappij van mijn dromen maar er vliegt niets andere op Biarritz, ons in de lucht en nog geen 2 uurtjes later landen we al op zuid-west franse bodem. De warmte lacht ons toe als we uit het vliegtuig stappen. Een aangename 26 graden, daar doen we het voor👍.
• Ook de rit met het taxibusje verloopt vlot en we genieten volop van het frans-baskische landschap. Alle naamborden van de gemeente en straatnamen welke we passeren worden hier in 2 talen aangeduid. De taxi-chauffeur geeft ons zelfs mee dat de kinderen hier tot 14j in het baskisch onderwijs bekomen.
• SJDP zelf ligt idylisch genesteld tegen de bergruggen van de Pyreneeën en is gelegen op een samenvloeiïng van verschillende wandelwegen welke de pelgrim richting Compostela voeren. Onze herberg voor de eerste nacht, Beilari (= het baskisch voor “pelgrim”), is in de hoofdstraat gelegen vlak tegenover het Compostela inschrijvingsbureau.
• In de Beilari worden we werkelijk in de pelgrimssfeer 🙏ondergedompeld. Vooraf aan het avondmaal worden we te samen met de 12 andere gasten aan tafel uitgenodigd. Het is een allegaartje van verschillende nationaliteiten: 2 Amerikanen, 3 franse vrouwen, een Ierse familie van 3 en nog een ier, een deense, een canadese, een duitse vrouw en wij 3 Belgen. Op een subtiele wijze laat de gastheer iedereen zichzelf voorstellen en daarna ook de beweegredenen vertellen van éénieder, waarom “hij” of “zij” deze pelgrimstocht aangevat heeft. Zonder in detail te treden kan ik zeggen dat het bij sommige pelgrims zeer emotioneel werd en dit op één of andere wijze een spirituele band vormde onder de aanwezigen. Eénieder blijkt immers zijn eigen redenen te hebben om naar Compostela te gaan ( zie ook mijn reisverslag van 01/01 en 03/01).
• Het avondmaal zelf ( soep werd pas ingeschonken om 20u30 wat wij niet gewoon zijn) bestond uit een éénvoudig 4 gangenmaaltijd, prima voor ons👍. Voor 40€ inclusief overnachting, ontbijt en avondmaal mag je natuurlijk niet klagen.
• Om 22u gaan de deuren op slot en wordt er algemene stilte gevraagd in de herberg en kamers. Ook dit is nieuw voor ons. De eerste dag zit erop. Morgen de eerste grote uitdaging met klim ⛰over de Pyreneeën.
• Quote: Je wordt niet gelukkig van het doel, maar van de weg ernaartoe...

Geschreven door Michel.op.reis