Vandaag gaan we met vier dames na yoga en wederom een heerlijk ontbijt! naar Dalawella Beach. Twee dames moesten eerst nog naar de pinautomaat en ik moest me uitgebreid insmeren (want gister was ik toch echt wel verbrand…). Tegen half twaalf gingen we richting de bushalte en ja hoor! We mochten weer mee met de disco bus! Ruim een half uur en goed in de gaten houden waar we er uit moesten.

Eerst naar de beroemde palmboomschommel. Niemand zat er op… nu wilde ik best 1,50 neerleggen voor zo’n schommel, maar eigenlijk was het geen schommel. Het leek erop dat het een ‘rekstok’ was waar je je aan vast mag houden. Op zich was dat nog niet zo’n bezwaar, maar het feit dat de zee waarboven je heen-en-weer zwaait vol ligt met rotsen, deed mij er toch van af zien.

Dan maar doorlopen naar de schildpadden. Ja, daar komen vervelende mensen op af, en het was duidelijk waar ze waren, er stonden mensen omheen. En toch viel het me mee, het was niet ontzettend druk en tot mijn vreugde zei een van de Sri Lankanen die zeewier verkochten dat iemand een schildpad met rust moest laten. Toch is het niet goed dat ze gevoerd worden natuurlijk. Na jaren heb ik toch eindelijk zo’n prachtig beest van dichtbij gezien!

Een stukje verderop zijn we op ligbedjes gaan liggen en ging ik een stukje zwemmen (voor het eerst!). Dat was een flinke uitdaging, want er lagen flinke rotsen met van die harde plantjes erop, dus knietjes geschaafd… verderop lag een grote rots, waardoor de beschermde baai mogelijk was, lekker dobberen. Toch maar even op een rots gaan staan en toen ik omkeek zwom er ineens zo’n mooi beest langs!

Wat gegeten aan het strand, wat gezwommen en uiteindelijk nog even met de telefoon in de hand gaan zwemmen dichtbij waar de schildpadden bijna op het strand waren. Toch een beetje spannend, want ze zijn toch wel verdomd groot! Sta je ineens tussen die beesten😱 Ze drijven op de golven van de branding, en omdat wij mensen gewoon blijven staan moet je nog flink oppassen. Ik had er keurig twee in de gaten tussen mij en het strand, maar toch ineens een gil (van mij), want een derde joekel botste van achter tegen mij aan. Niks aan de hand, ze kunnen daar beter tegen dan ik waarschijnlijk 😝

Tijd om terug te gaan naar Base Camp, anders komen we nog te laat voor de yogales… de bushalte konden we deze keer prima vinden en de bus was er ook meteen, lekker vlotjes allemaal. Hij zette ons wel een halte te laat af, maar ach. Dat konden we wel hebben.

Na de yogales was het tijd voor Sri Lankaans diner. Dat waren weer een heleboel gerechten met smaak gemaakt! Gelukkig voldoende niet spicey dingen. Al waren de gebakken ananas met Chili toch wel lekker. (Gewoon niet te veel van eten!) al met sl was het lekker, maar bij Welikande was de chef nog beter. Ik hoop dat het geld dat we betaalden wel naar de kokkin gaat, dan kan ik er prima mee leven.

Daarna alvast wat dingen uitzoeken voor het inpakken. Morgen moet ik meteen na de yogales naar de trein. Ik krijg een ontbijtpakketje to go mee😁

Maar eerst even telefoon opladen. Ohhhhh neeeeee…. Er zit weer vocht in. Wat id Apple toch stom! Als je zegt dat dat ding onder water kan, mag het toch niet zo zijn dat je hem daarna twee dagen niet op kunt laden…

Hmmm…. Wat te doen? Nou niet xoveel meer. Probeer maar te slapen.

Geschreven door Lise-lotte.geniet