Vannacht heeft het de hele nacht geregend, en soms regende het nog harder. Dat hoor je bijzonder goed hier binnen. Dus tot vier uur erg onrustig geslapen en daarna zelfs helemaal niet meer. Ik vond het best wel stoer dat ik wel om zeven uur opgestaan ben om naar yoga te gaan.

Vandaag hadden we de eerste keer een yogales van David uit Engeland. Die is meer van het chanten (van dat Indiasche monnik gedoe van ohmmm en chianti chianti) en in zijn gehele persoon spreekt een soort afkeer van de westerste wereld en sterke drang naar opvulling met oosterse zaken, als ware het een religie. Niet een brug te ver, maar meerdere. Gelukkig maak ik tegenwoordig dan zelf mijn eigen ding ervan. Dus al met al een goede les.

Tijdens het ontbijt kwam de buurman langs met een vrijwilligster, Freya. Engels meisje dat hier een paar maanden aan het reizen was, maar vooral vrijwillerswerk deed. Eerst met schildpadden aan de zuidkust en daarna hier in een tehuis voor meisjes die verkracht zijn. Ze worden door de rechter daarheen gestuurd. De buurman die dit jaren geleden opgezet heeft is van oorsprong een Zuid-Afrikaan met Nederlandse roots, dus er werd nog een woordje Nederlands gesproken.

Freya ging met ons mee, de village tour! Doe bleek een stuk korter dan de culturele, en volgens ons ook iets minder leuk. Eerst een hindoe tempel, dan een moskee, een waterval (deze keer zonder waterval) en toen nog een boeddhistische tempel. Tot slot gingen we naar een winkeltje waar ze ook specerijen verkochten. Eindelijk kon ik kaneelstokjes kopen! Helaas geen vanille, maar dat komt wel in Kandy. Na een kopje thee, twee deuren verder gingen we terug voor de lunch.

De rest van de dag eigenlijk niet zoveel meer gedaan. Alleen nog even het terrein verder op gelopen om de sunrise shala te zien. Vandaar kun je zowel de zonsopgang als de zonsondergang zien. Erg mooi uitzicht over het Victoria Lake.

Na de yogales diner en toen nog even wat dingen gewassen. Alleen droogt dat voor geen meter omdat het zo blijft regenen…😂

Dan maar goed slapen…

Geschreven door Lise-lotte.geniet