Poeh, dat was flink fietsen vandaag. Op een niet al te zacht zadel… daar vinden mijn billen iets van nu. Het plan was zo om naar Cueves te fietsen, het dorpje waar maar één weg heen gaat en die gaat dan weer dwars door een grotten gang in een berg. Heel bijzonder en zonder voorlamp op de fiets behoorlijk uitdagend😱 Gelukkig is het géén hoogseizoen en dus nog lekker rustig. De weg erheen was zonder elektrische fiets niet gelukt denk ik. Het waren kleine weggetjes met bergje op en af en op en af en…

Via een andere weg terug zat er gewoonweg niet in, maar dat was niet al te erg. Eenmaal in het dorp zijn we aan de overkant de boulevard afgelopen, want fietsen mocht daar niet. Aan het einde van het mooie strand ging er een weggetje omhoog, leuk! Tenminste… als je ondersteuning het doet. Bij mij wel, maar EJ kwam een stukje later en ietsje moeër boven. Wel lekker rustig en leuke goed begaanbare weggetjes om te fietsen op naar de rotsen met de voetafdruk van een dinosaurus! Uhmmm… volgens mij zijn we te ver… ja, dan maar terug. Is het hier? Nee, dit is een veldje vanwaar je de rotsen af kunt springen (liefst met parachute). Stukje verder.. dit is een leuk paadje… kom, we gaan nog even verder, en nog een stukje. Hey! Daar loopt een geitje. En ligt er nog een! Oeh die is wel een beetje ziek, erge diarree, mager en onder de poep, wat zielig. Toen we weggingen liepen ze achter ons aan.

Wij vonden uiteindelijk het paadje naar beneden en parkeerden onze fietsen even in de bosjes. Flinke afdaling (hmmm dat moeten we ook weer omhoog…) en toen waren we bij rotsen. En zagen we niks😂 kijk zelf maar of je iets kunt ontwaren op de foto van dat stuk rots…

Eenmaal op de terugweg zagen we dat de geitjes ook dat paadje uitkwamen, hopelijk ziet iemand ze en neemt ze mee naar de dierenarts. Wij konden dat moeilijk doen…

Eenmaal terug was het toen over twee en de fietsenwinkel (waar we de fietsen hadden gehuurd) ging dicht tussen twee en vijf uur. Ach ja… dan maar even naar huis, handen goed wassen na de geitjes die we geaaid hadden. Een restje brood van gister gegeten en wat gerust en toen toch nog even fietsen naar Bufones de Pria. Das gewoon verder weg dan wat we tot nu toe hadden gefietst, maar ach… kon best vonden we.

Niet over de grote weg hoor… das stom en saai. Leuke kleine weggetjes door natuur, das leuk. Tot ze niet meer geasfalteerd zijn, en er steeds van de afslagen zijn, of dorpjes waar ze wat raar doorheen lopen en googlemaps zegt dat je een smal wandelpad op moet. Dan wordt het toch iets meer een uitdaging. En d as n gaat de tijd toch ook wel harder dan verwacht. De ketting liep nog even van de fiets en toen waren we wel klaar even. Maar ach, we zijn er bijna! Even volhouden, mooi asfalt weggetje uitrijden, nog een dorpje trotseren met afslagen, maar daar stonden tenminste bordjes 🪧

Het deed me even aan IJsland denken, uitgestrekt, bijzonder landschap met groene gaten in de grond waar de wind door giert en waar de zee in klotst. Ook hier gold weer dat de zee rustig was, dus weinig omhoog spuitend water, maar dat is vast een mooi gezicht als het wat wilder is. Wederom; wat is het hier leuk en mooi!

De terugweg kozen we maar voor de saaie grote weg, ook omdat mijn accu al bijna leeg was en we al van fiets geruild waren. Snel naar huis en de fietsen inleveren. We waren twee voor vijf daar, dus dat was keurig. Lieve mensen, ook al spreekt hier bijna niemand Engels, je komt er wel uit. En anders gewoon heel blond kijken…

Vanavond eten we lekker in het apartement, we zijn moe en gaan lekker rustig aandoen. Morgen naar de grotten en hopelijk toch nog even strand en het water in (ook al zal dat ijskoud zijn😆)

Geschreven door Lise-lotte.geniet