Weer te vroeg wakker… rustig aan gedaan en tegen half elf waren we ingepakt. Nog twee uurtjes de tijd om het oude centrum van de stad te bekijken. Dus hup in de beentjes en omhoog de berg op!

Eerste stop was Chiesa di Santa Maria dei Greci. Een kerk gebouwd op de zuilen van een oude Griekse tempel. En dat hadden ze mooi in beeld gebracht. Je kon een stukje lopen langs de Dorische zuilen lopen, al zei het erg gebogen. Daarna de kerk in. Die had een oud deel van het Normandische, beschilderde houten dak nog en een zwevende, gedeeltelijk glazen vloer. Daaronder was nog een deel zichtbaar van de fundering van de tempel, die overigens gewijders aan Athena. In Byzantijnse tijden werd de tempel gebruikt als kerk. In Arabische tijden mocht men geen nieuwe kerken bouwen (en moesten ze belasting betalen om te kunnen bieden in de kerk). Het dak en de fresco gaan terug tot de 15de eeuw.

Toen boven over de berg naar het klooster gelopen. Monastero di Santo Spiritu, waar we helaas geen tijd hadden om het te bezoeken, maar wel even bij de deur konden aanbellen voor iets lekkers. Door de intercom “dolce” zeggen en dan ging de deur met een zoemer open. Vervolgens ging er achterin een luikje open en konden we in gebroken Italiaans wat uitkiezen. Door de nonnen gemaakt en met pinpas bij ze afgerekend🤓

Toen nog even langs de winkel voor bevoorrading voor onderweg. En fietsen tassen pakken en naar het station. Daar begon toch wat stress…!
Eerst ging de trein al om 12:48 (ik had niet goed opgelet). Snel, snel die trein in.. maar wacht, die zit propvol scholieren…😱 Toch naar binnengewurmd met fietsen en bepakking, staan we daar, zegt Evert Jan: “de sleutel, hij zit nog in je zak.” Waren we vergeten de sleutelzin het sleutelgaatje achter te laten. Stressssss!!!!

De eigenaar snel geappt, maar de trein vertrok over twee minuten. Stress, stress. Hij vroeg of we ze achter konden laten bij de kaartverkoop, maar inmiddels had de trein al 2 minuten weg moeten zijn… toch maar even naar de conducteur gelopen en gezegd dat ik sleutels af moest geven. Dat mocht! Perron afgerend, stonden ze gelukkig buiten. Duurde even voordat het lukte; ze spraken zo goed als geen Engels. Duidelijk gemaakt dat mazzel kwam ophalen. Man vroeg of ik hem gebeld had, ja! Oefff… trein weer in!

Toen proberen staande te blijven tussen die enorme hoeveelheid tieners. Na een tijdje lukte het om de tassen van de fietsen te halen en langzaam de fietsen op te vouwen. Ik ging zitten, maar die was bezet!!! Voor wie? Voor een vriend! Nou jammer voor die vriend, ik moet zitten.

Volgende halte; nog eens zoveel pubers erbij! Oefff. Klets, gedoe, geschreeuw, en uiteindelijk een beetje rust. Ondertussen appte Max dat hij de sleutels had opgehaald, fiddle ramp was ook succesvol afgewend. Bij Grotte ging 90% van de kinders eruit! Halte erna, nog meer. Rust! Fietsen netjes weggezet en zitten, broodje eten.

Voor de volgende overstap hadden we 5 minuten, dat vinden we na een tijdje stilstaan op er station wat spannend, maar de conducteur zegt dat het gaat lukken. En dat klopt! Volgende conductrice even vragen naar de volgende overstap in Dittaino. Uhh dat is geen trein, maar een bus… ja doeiiiii ik heb fietsen… ik had nog gevraagd aan het meisje achter devalue of het zeker weten allemaal treinen waren. Ja hoor!🙄🙄🙄

Conductrice gaat even bellen voor ons; geen probleem de fietsen kunnen in de bus. Gelukkig een hoekje gevonden waar ze aan drie kanten ingebouwd staan, tassen ervoor en gaan! Wel jammer dat er nu toch nog verbrandingsmotoren te pas komen aan onze reis… maar ja, ze werken blijkbaar 2 jaar aan het spoor hier. Doet ProRail het toch sneller…😝

Volgende overstap (er volgt er hierna nog 1…) op het station bij het vliegveld van Catania. Heel bijzonder, het vliegveld ligt toch echt een stuk verderop. Hebben wij geen last van, wij willen door naar Siracusa (en dan naar Noto)

Hahaha, zit je daar, op een keurig nieuw station bij het vliegveld. Komt er ineens een ouderwets riedeltje aan, volgespoten met graffiti, als je er langs zou komen zou je denken dat die het niet meer doet. Maar dat is onze volgende trein. Wat moeilijke komen met tas en bepakking, die hebben een wat hogere instap, zeg maar…

Hij rijdt enige tuutterd wat af🙄😆 Nast buiten kijken lukt niet, want daar zit graffiti 🤪
Maar de raampjes kunnen open! Dat is best lekker.

In Siracusa eruit voor twee uur. Even iets eten ergens. Spannend… cheesecake met tonijn… zag er mooi uit, smaak wat minder. Daarna nog hoofdgerecht en toe langzaam weer naar het station. En welke trein mogen we in? Jawel!! Onze diesel weer. Potjandorie, hadden we die fietsen ook kunnen laten staan🙄😂😂

Jammer dat het inmiddels donker geworden was. Maar tegen uur waren we dan eindelijk in Noto. Weer geconstateerd dat google dus echt niet alles het beste weet, maar goed ons logeeradres gevonden voor de nacht. Omdat eromheen de toeristenbelasting moeten achterlaten, even stadje in om te pinnen. En iets drinken ofzo, anders hebben we het geld nog niet gepast.

Oh kijk! Dat ziet er best leuk uit… oh laten we daar ook maar even kijken, heen lopen… het is echt best mooi. IJsje gegeten, klein stukje gewandeld en toen terug, douchen en kleren wassen die toch onder smeer waren gekomen vandaag, door dat gesjouw met die fietsen.

En nu is dit verhaaltje uit… wij gaan tukken!

Geschreven door Lise-lotte.geniet