De boot was al weken gereserveerd, na een klein gedoetje omdat ze de reservering niet konden vinden in het systeem, konden we om 11 uur de boot op. Normaal niet mijn ding zo’n echte sightseeing Tour, maar zo kwamen we via het water langs de moderne gebouwen op het zuidelijkste puntje van het schiereiland, Confluence. Daar waar de twee rivieren (Rhône en Saône) zich samenvoegen. Het waaide hard en regende, dus we zijn verstandig binnen gaan zitten. Ondanks het weer een leuke tocht. De meeste mensen bleven aan boord voor de terugreis, maar wij stapten uit om het museum te bezoeken. Wat een raar, indrukwekkend gebouw!

Tot de permanente collectie zijn we niet gekomen. Als eerste zijn we naar de expositie over Marc Rimbaud gegaan. Een van de fotografen van Magnum, die konden mooie foto’s maken! Hij had op 21 jarige leeftijd deel uitgemaakt van het verzet en daarna naar school terug. Dat werd niks. In 1952 van school gegaan en in 53 vertrokken naar India en China, voor zover ik kon opmaken, te voet? Daarna samen met een vriend van Alaska naar Mexico in een auto gekregen van Ford. Hij was bij veel revoluties en oorlogen, geïnteresseerd in de mens. Kleine expositie, maar leuk!

Toen nog binnengelopen bij een expositie over rivieren. Vanuit alle mogelijke invalshoeken gekeken naar deze levensaders. De wereldkaart met alle stroomgebieden was mijn favoriet!

Door het gebouw door omhoog, kopje koffie op het dak en toen met de tram en de metro naar Mur de Canuts. Wat ooit een lelijke lege muur was is een mooie muurschildering met diepte geworden. Erg leuk om te zien en het trekt ook genoeg mensen.

Vandaar een klein stukje naar Croix-Rousse, terug om gebak te halen voor thuis. Nog bij café Dikkenek wat gedronken, want stiekem toch weer veel meters gemaakt. Vanaf daar een andere weg naar beneden genomen, een hoop trappen! Beneden was ervend de app van de Traboules nog een straat met veel doorgangen, dus weer tegen deuren duwen. Helaas waren er maar weinig open, met geluk twee keer naar binnen kunnen gaan. En toen waren we wel klaar met de traboules…

Via wat leuke straatjes naar de Rue de Romarin naar beneden en toen nog even langs de opera. Daar zijn we snel de metro ingedoken om thuis even wat te drinken en bij te komen. Alvast wat ingepakt, want het avontuur zit er al weer bijna op!

Op de laatste avond gaan eten bij Le Merciere, authentic bouchon Lyonaisse. Wat een feestje! Super drukke mannen die over en weer vliegen en fantastisch eten! Daarnaast ik nog een ijsje gepland bij Nobile, maar die was helaas dicht.

Proberen vroeg te slapen om morgen zeer vroeg op te staan, nog even langs markt van lokale creatievelingen.

Geschreven door Lise-lotte.geniet