Hoi hoi hoi hoi hoi lieve iedereen,
Soowwwww heb wel het een en ander te vertellen zeg, ‘veel’ gebeurd, maar ook weer niet. Heb in ieder geval wel weer ontslag genomen na 3 weken :p en van baan geswiched.
Laatste 3 weken heb ik volop (1 dag vrij in totaal) gewerkt in de pub.
Eerste avond moest ik direct al achter de bar, hoppa, bier tappen en alles, met het systeem leren werken, klanten verstaan, producten aanvullen. Na een aantal dagen had ik het al onder de knie, dus dat was eenvoudig. Was nog wel langzaam met het inttikken in het systeem van de producten maar opzich ging het erg goed. Na de eerste week kon ik al in mijn eentje de bar openen (deuren openen, producten aanvullen, orders aannemen, schoonmaken, de keuken helpen,
Personeel is echt super aardig. Mijn barvriendinnetjes bestaan uit Amber, Beck, Sophie, Amy.

S K I M P Y . N I G H T
Donderdagavond is het iedere avond ‘skimpy night’, waar een meid in haar bikini / lingerie achter de bar staat en aandacht vraagt bij de mannen om goed geld te verdienen. Ik dacht dus dat de vrouwen die hier werken dat moesten doen, inclusief ik. Dus ik keek ze aan van joh wtf ga ik niet doen hoor. Maar blijkt dus dat ze iedere week een andere meid ‘inhuren’ via een bedrijf. Moet eerlijk zeggen dat het ontzettend knap is van die meiden dat ze hier zo achter de bar staan, denk dat de jongste zo rond de 18-19 jaar was. En die mannen die zitten natuurlijk ook helemaal te kijken, wat ik echt walgelijk ook vind om te zien. Denk dat leeftijdsverschil is toch ook enorm. Andere kant, ik kijk soms ook want sommige meiden lopen er echt ontzettend fit. De donderdagavonden zijn dus druk.

S H U T T L E.
The shuttlebus, het busje wat de drunken lui ophaald en weer thuisbrengt. 1 week voordat ik kwam is er een jongen van 20 overleden, hij was vanuit de pub achterop de auto gaan staan waardoor hij in de bocht van de auto afviel en op zijn hoofd terecht kwam. Ter plekke waarschijnlijk overleden. Heel tragisch. Dit maakt dat mijn baas wil dat iedereen veilig thuis komt en gratis gebruik kan maken van de shuttle bus. En wie is de gelukkige die deze mag besturen, it’s me! Altijd wel lachen. Op de heenweg zijn de mensen voornamelijk stilletjes en nog bescheiden. O p de terugweg altijd gelach en praatjes. Ook vallen ze soms in slaap, zo dronken, of het duurt superlang voordat ik erachter ben wat hun adres is. Soms als ik moe ben, vind ik die dronkenlui echt knetter irritant. Maar meestal altijd lachen, even weg uit de bar en de tijd gaat dan ook sneller.

T A K E N
Mijn takenlijstje bestond uit van alles. Klanten bedienen, tafels afruimen, drankwinkeltje aanvullen, organiseren, schoonmaken, shuttle bus, kassa bedienen, winkel openen, helpen in de keuken, en vast nog wel wat.

M I J N . K A M E R
Mijn kamer was in de pub, naast de keuken. Gelukkig was de keuken op slot in de nacht en kon ik er niet in. Echter, de vriezer (met ijs) en 1 van de voorraadkasten stond in de hal naast mijn slaapkamer deur. Op een gegeven moment ben ik dus gewoon in de avond als iedereen naar huis was, gewoon gaan zitten eten uit die voorraad. Echt te vreselijk, want dat zijn dus niet de meest gezonde dingen die daar in liggen. Kan mezelf ’s avonds dan ook niet tegenhouden om niet te eten he, als ik eenmaal weet dat daar een aangebroken zak chips of bak ijs in ligt.... De rem is los.

L O C A L S
De locals die hier overdag komen zijn voornamelijk mannen. 5 km van Boddington is een mijn. In deze mijn werken heel veel mannen en vrouwen die in Boddington wonen. Vandaar dat ze dit ook de ‘mijnstad’ noemen. Overdag komen vooral de oudjes en de oude bekenden drankjes doen. In de avonden komen dus ook wat mijnwerkers langs om even een drankje te doen in de pub. Veel van de mijnwerkers wonen in ‘het camp’ van de mijn en gaan in hun vrije dagen terug naar hun eigen huis. En veel mijnwerkers die wonen in Boddington, het dorp. Veel ander werk is hier ook niet behalve wat werken in de winkels en boeren. Dat betekent dus dat ik 1 van de weinig single meiden hier ben en dus ontzettend veel aandacht krijg aan de bar. Mensen zijn geïnteresseerd, willen alles weten en vragen van alles. Ook of ik allleen reis of met een vriendje natuurlijk. Ook de oude aardige mannetjes hebben natuurlijk hun opmerkingen na een paar biertjes, maar houden zich goed gedeisd. De aandacht is natuurlijk leuk aan de ene kant, aan de andere kant soms ook vermoeiend. Goh goh wat een problemen heb ik toch he hahaha.
De gasten zijn dus veelal de zelfde gasten iedere dag. Na een week wist ik dus ook al wat de meeste mensen drinken, dus kan ze al een biertje inschenken als ik zie zie aankomen lopen. Lekker van de tap. Ideaal. Mijn tipvarkentje wordt soms ook leuk aangevuld, dus een klein zakcentje erbij.
Als ik niet met de assistent manager werk (Amber), dan doe ik na werk ook nog drankjes met de meiden. Die pakken ze gewoon, of tappen, zonder te betalen. Amber kan zo serieus zijn en bij haar moeten we voor alles dokken. Dus niemand blijft dan nog effe na natuurlijk haha.

O N T S L A G, sorry doei.
Na ongeveer 1,5 week kwam ik in gesprek met een van de locals Scott. Deze man vertelde mij over een bakkerij waar hij een aantal maanden per jaar werkt, meer in het noorden, in Coral Bay. Hij gaf aan dat ze altijd opzoek zijn naar mensen en ik veel uur kan maken daar voor een goed zakcentje. Ook is het weer daar heerlijk, zo rond de 24-26 graden. Hier in Boddington begint het koud de worden en regenachtig, winter komt er aan. Ook mijn uur zijn niet heel veel. Ongeveer 40-50 per week en hier moet ik 6-7 dagen voor werken. Vooral in de avonden natuurlijk en soms ook 3-4 uur per dag. Soms ook 7-11 uur op een dag. Zo verschillend. In de bakkerij/café kan ik 8-10 uur op een dag maken en heb ik de middagen en avonden vrij om naar het strand te gaan of iets anders. Dus eigenlijk klonk de bakkerij zooo ideaal, dat ik de kans heb aangenomen.
En ja toen moest ik hier dus ontslag nemen bij mijn baas Yvonne. Poh was toch ook even spannend om te vertellen. Ze was effe in shock toen ze het hoorde, ook vroeg ze naar de reden. Heb verteld dat het hier toch ‘te stil is’. De dagen hierna heeft ze me allerlei soorten werkzaamheden gegeven om maar aan te tonen dat het werk niet te saai is en er genoeg te doen is. Mocht opeens schoonmaken, de schoonmaakster helpen bij de motelkamers, de keuken helpen met afwassen. Ook bracht mijn baas mij naar korfbal, waar ik het team natuurlijk heb geholpen met de winst :D. Alles om mij maar te overtuigen om te blijven. En ja, ik weet dat ik goed ben in de bar omdat het werk gewoon eenvoudig is en assertiviteit tonen je de dacht doorhelpt. Biertjes tappen en beetje praten met de mensen. De laatste dagen zijn dus snel voorbij gegaan met allerlei klusjes.

V R I J E . T I J D
Ik werd gewoon lui bij de bar. In mijn vrije uren zit ik in mijn kamer tv te kijken of slaap ik tot laat in de ochtend. Heb nergens veel zin in eigenlijk, laat het allemaal maar mooi gebeuren. Ook contact met jullie thuis dat ligt op een laag pitje. Heb weer frisse nieuwe energie nodig. Ik denk de hele tijd aan wat ik kan eten en doe ik eigenlijk liever niks anders. Paar keer in de week ga ik hardlopen, maar daar blijft het eigenlijk ook bij. Mijn 2 broeken zijn inmiddels ook gescheurd, vraag of dit versletenheid is of ik gewoon de broeken uitgroei hiero met al dat eten.
Mag 3x per dag maaltijd vanuit de keuken bestellen, vanaf de menukaart. Eten is hier echt ontzettend lekker, biefstukjes, kipstukjes, patatjes, groente, eitjes, alles, hamburgers ook nog. Dus ik doeeeee zo hard mijn best om altijd maar groente en een stukje vlees te bestellen, maar soms vallen de patatjes zo op mijn bord. Kan daar ook niks aan doen dan.
Ik vind het leuk hier, collega’s zijn super aardig en de mensen hier ook. Toch toch iets nodig met wat meer uitdaging, of in ieder geval ‘harder werken’, zodat ik de dagen snel doorkom en ik daarna lekker kan liggen bakken op het strand en de rest van mijn Liter gekochte kokoszonnebrand van vorig jaar kan opmaken. Cheers

A F S C H E I D
Inmiddels ben ik alweer in Perth, sinds gisteren (maandag). Afscheid van Boddington was toch wel lastig. Yvonne, mijn baas, kon me maar niet vaak genoeg vertellen hoe jammer zij en mensen het vonden.
Mijn laatst workweek was qua contact met collega’s de leukste. Sinds ik had gezegd ontslag te nemen, werd alles er beter op, op een of andere manier. Mijn baas Yvonne deed haar best om mij het zo best mogelijk naar mijn zin te maken, mijn collega’s zeiden het jammer te vinden en ik was ook erg relaxed. Had al wat vrienden gemaakt met de meiden en al naar paar feestjes geweest, dus sociaal contact was leuk. Ook de korfbalmeiden waren super lief. Maar toch alles met alles, ben ik blij dat ik naar de 26 graden heenga zoals jullie in Nederland hebben. Kan natuurlijk niet achterbliemn’ 

C H I N A
In Melbourne heb ik een superleuke meid ontmoet uit China, Elly van 28. Zij kon maar geen werken vinden en is zelfs van Melbourne naar Sydney gevlogen. Daar kon ze ook maar niks vinden. Zij zag dus dat ik op facebook een advertentie had geplaatst om een nieuwe meid te vinden voor de pub. En ze is aangenomen  Had een goed woordje voor haar gedaan bij de baas en taddaaaa.
Vanmorgen zaten we in hetzelfde hostel en heb ik haar geholpen met wat regelzaken. En in de middag is ze al naar Boddington gereisd. Toch wel weer heel leuk om haar te zien en ik hoop dat ze het daar naar haar zin heeft.

C O R A L . B A Y
Vanavond ga ik met de bus richting Coral Bay. 15 UUR moet ik in die bus zitten, toch wel verschrikkelijk hoor. Kan er al tegen opzien. Om 21.30u vertrekt het en morgen om 13.00u ben ik in Coral Bay. Denk dat ik donderdag dan start met werken.

Geschreven door Kasiaszafraniec