Vandaag nog maar een vrije dag erachteraan geplakt. Er zijn wat onduidelijkheden over de nieuwe meid die hier komt. Ik heb via Facebook een Franse meid gevonden welke hier wellicht wil werken voor mijn plaats. Ze zit in de zeflde positie als ik zat toen ik net aanwkwam in Aussie: 2 weken in Sydney, work-holiday-visa en wil graag geld sparen. Ze twijfelt ontzettend of ze hier wil komen werken en wordt mede afgeschrikt door het aantal papierwerk wat ze alvorens moet invullen. Dit hoefde ik gelukkig allemaal niet. Het is dus onbekend óf ze komt, en als ze komt wanneer ze komt. Waarschijnlijk wordt dat dan rond 11 december. Zodra zij hier aankomt, werken we 1 dag overlappend en dan heb ik geen werk meer. Ik ga haar dan alles uitleggen en mijn werk eindigt hier dan. Ik kom dan wel een aantal dagen tekort voor mijn ’88 dagen’, welke ik nodig heb voor mijn tweede jaars visum, stuk of 10 dagen. Mijn baas heeft aangeboden om mij hierin tegemoet te komen, omdat ik die meid heb geregeld en eigenlijk mezelf daardoor tekort doe. Maar ik wil dat de kids iemand hebben voor volgend jaar om ze te helpen . Dus niemand weet hier wanneer en wat, leef met de dag zeggen ze ook wel eens. No worries.
In de avond ben ik wederom geëindigd met eeen biertje of 4 aan het eind van de lijn. David heeft aan zijn huis een tuinterras, waar de kids en hij altijd zitten. De aparte slaapkamers, zoals Jonas Sophie en ik, hebben hier ook een ‘tuinterrasje’. Daar zitten wij altijd in de avond biertjes te doen, te lachen en te klagen en opmerkingen te maken over David. Omdat het kan .
Geschreven door Kasiaszafraniec