Ik heb nog steeds het gevoel als een kluizenaar te willen leven, maar het is al beter geworden. Na die roadtrip wilde ik sociaal contact in het hostel effe lekker vermijden, in de zin van geen grote praatjes en geen interesse om iemand te leren kennen. In het hostel ben je nooit alleen en als je wil, dan kan je met iedereen een praatje aanknopen. Als je staat te koken, of in de woonkamer. Vragen waar iemand vandaan komt, wat diegene doet of wat leuk is in Melbourne, is de allernormaalste zaak. Mensen reageren er zo goed op als je tegen ze praat, ontzettend aardig. Dus ik hoooop nog steeds dat ik dit makkelijke sociale meeneem naar Nederland straks. Ik doe het gewoon, klaar.
In ieder gevaal, oP een of andere manier was mijn hoofd effe in ruststand deze week. Vond het heerlijk om alleen op pad te gaan, heb laatste dagen zo veel gelopen. Echt 13 km of zo op een dag, de hele stad verkend. En tussendoor eten en pauze nemen. Voelde het helemaal niet dat het 'zo ver was', aangezien het uitzicht prachtig is en zo veel nieuwe invloeden. Aan de ene kant is het een klein beetje frustrerend dat ik geen gevoel heb van interesse momenteel, in die andere mensen dus. Aan de andere kant heel logisch dat mijn lichaam moet bijkomen van de rondreis en moet wennen aan de nieuwe omgeving.

L E U K.
In mijn hostelkamer zit een 19-jarige jongen uit Nederland die een half jaartje een rondreis doet hiero. Beau, aardige gast. Fijn dat er ook een Nederlander is. Ondanks dat hij zo jong is, kan ik goed met hem opschieten.

V A N D A A G.
Vandaag heb ik leren schaken van de schaakpro in het hostel, Theo. Jongen uit Ierland, die daar ICT doet maar eigenlijk leraar Wiskunde wil worden. Vandaag jarig en neemt dan de tijd om mij te leren schaken, super attent. Dus jongens, terug in NL ga ik je verslaan in schaken :D. Vanmorgen ben ik weer naar Smith street geweest om rond te lopen en versteld te staan van de mooie cafeetjes. Weer geen foto's gemaakt, want het was toch weer genieten zonder de telefoon erbij. In de middag wat gerust en gegeten, geschaakt en toen met een dekentje het park in gegaan. Normaalste zaak om hier in parken te chillen, zakenlui iedereen doet het. Alle soorten, maten en verschillende mensen door elkaar heen en dat is zo mooi aan Melbourne. Dit kan gewoon allemaal. Dat chillen in parken is trouwens iets door heel Australië. Ik heb daar dus gewoon mijn nieuwe speaker uitgetest (op de kop getikt tweedehands, nieuw en 1/2 prijs goedkoper dan nieuw), en gewoon liggend voor me uit zitten kijken naar de eendjes in de vijver.

Geschreven door Kasiaszafraniec