A P P A R T E M E N T
Hier ben ik dan, na 2 weken weer, online op Pindat. Het is echt op en af gegaan met mijn emotionele welbevinden. Na aankomst in Melbourne heb ik het rustig aan gedaan op het gebied van werk zoeken. Ik was er 100% zeker van dat ik binnen 2 dagen een full-time baan zou vinden midden in het centrum. Ik dus in de eerste week relaxed doen, appartementje gevonden. Had op 1 dag 4 bezichtigingen ingepland en daar 1 woning van uitgekozen. In dat appartementje zou ik op 1 mei intrekken. Was wel de voorwaarde dat ik min. 2 weken moest blijven. Dus 2 weken opzegtermijn.

Nou hoppakee ook nog naar naar de kickboxschool, daar gelijk een 2 week abonnement genomen. Wel eerst alle kickboxscholen vergeleken en bekeken en de beste gekozen. Alles tip top voor elkaar. Nog geen werk, maar das niet erg want heb nog wel spaargeld.

Nou paar dagen in Melbourne voorbij. Veel gewandeld en genoten van de stad. Zoooo veel culturen in de stad en uitgesproken kledingstijlen, geweldig. Architectuur, gebouwen dus, alles echt mooi. Binnenstad gratis metro.

W E R K Z O E K E N
Na +/- 1 week ben ik begonnen met werk zoeken. Een CV in elkaar gezet, stuk of 40 sollicitaties online gedaan als serveerster of barvrouw, in cafees mijn CV uitgedeeld wat echt super kut is om te doen.

Na 2 dagen echt zoooo veel solliciteren was mijn hoofd echt leeg, totaal leeg. Ik neem dan ook geen rust maar ben de hele dag bezig met werk. Gelukkig nog wel gesport. Maar zat echt in een dipje, was mijzelf kwijt. Wist ook gewoon even niet wat ik met mijn leven aanmoest. Zat ik daar in Melbourne zonder werk te kunnen vinden (lekker realistisch ook na 4 dagen zoeken). Maar het kwam meer doordat ik echt de verwachting had dat Melbourne het ging worden voor mij op het gebied van werk en wonen. En kwam na een aantal dagen achter dat het toch misschien niet zo was. Ook het hostel waar ik zat vond ik niet prettig, goedkoop maar op sociaal gebied niet veel te beleven. Leefde dus echt in mijn hoofd, piekeren. Ben dus na een week verhuisd naar een ander hostel, waar het trouwens wel heel goed bevalt.

Nou in ieder geval stuk of 4 dagen echt heel actief werk gezocht door overal en nergens naar toe te bellen en te solliciteren. Echt IEDEREEN wil ervaring, iedere werkgever. Ik sprak op een gegeven moment mensen in het hostel die zeiden dat werk zoeken een drama is in Melbourne, vooral in het centrum. De concurrentie is immens. Ook zeiden mijn backpackergenootjes om gewoon lekker te liegen op je CV over je ervaring, dat werkt. Nou, zo gezegd zo gedaan. Ik had opeens 2 jaar ervaring als serveerster en in de administratie, nou hoppa. Die gewoon lekker erbij ingegooid. En op een gegeven moment kreeg ik smsjes om op 'trial' te komen. Trial is om te laten zien wat je in huis hebt. Trial voor serveerster. Nou lekker drama hahahhaa. Ik op de heenweg naar de eerste trial (30 min in de bus) Youtube filmpjes kijken over hoe je een goede serveerster wordt binnen 30 minuten. Alles proberen te onthouden, ging toch ook voor geen meter.

Toen aangekomen bij het Italiaanse restaurant. Nou tafels klaarmaken (servies en wijnglazen), orders brengen aan tafel en afruimen. Nou hoppakkee. Ik natuurlijk ontzettend zenuwachtig en wilde echt weglopen daar. Was ontzettend druk en dacht Kas, waar heb je jezelf nu ingegooid. Nou aan het einde kwam het gesprek. Uurlon laag en 10 uur werk per week. Dus ja jackpot is het niet. Was dus wel aangenomen, met al mijn ervaring hahaha. Nou dat was numero 1, in ieder geval iets.

2 dagen erna had ik een trial in een cafe, 5 minuten lopen van mijn hostel. 07.00u-15.00u cafeetje. Nou uurtje proefdraaien, dit ging dus echt als een chaos. Orders noteren ging voor geen meter, ik verstond niet wat mensen bestelden en mensen verstonden mij niet. Ik was er onzeker van. MAAR ik mocht de volgende dag terugkomen om een halve dag mee te draaien. Nou hoppakkee, in de pocket. Dit ging hartstikke goed. Hele dag praten met mensen en mensen 'binnenhalen' in het cafe. Ging super goed en dat sociale echt leuk. ALLEEN een part-time functie met 20 uur, waar ik ook niet goed van zou kunnen sparen.

Dus ik gisteren terug. Eerste uur werken ging weer als een drama, ik hun in de weg lopen etc. Maar op een gegeven moment ging het echt lekker. Mensen verwelkomen en 'binnen halen', vrolijk hoi zeggen, bestek geven, multitasken, eten en drinken brengen, orders aannemen, tafels afruimen en praatje maken met mensen. Aan het einde van de dag voelde ik mij zo vrolijk door met iedereen gepraat te hebben, werk was leuk. AANGENOMEN BAM.

3. Volgende sms komt binnen om vandaag op gesprek te komen voor werk: serveerster op vrijdag en zaterdagavonden. Nou gesprek gepland.

Inmiddels had ik mijn appartementje alweer opgezegd, aangezien het mij veel stress opleverde omdat ik a) nog geen werk had en b) niet wist of ik uberhaupt in Melbourne zou blijven.

MAAR NU HET VOLGENDE.
Ik ga bij iedereen ontslag nemen wat echt ontzettend spannend is om te doen en ik als een berg tegenop zie. Aangezien ik net bij de twee werkgevers 2 dagen heb gewerkt.
Afgelopen dagen heb ik weer actief gezocht naar werk in 'the outback'. Dus in een pub/cafe achteraf. Om ontzettend veel uur te maken en gewoon minimum (dus goed geld) te verdienen. ENNN ik heb er stuk of 4-5 gevonden waar ik tussen kon kiezen. Dus gisteren ook binnen 1 uur de beslissing moeten maken. Ik ga vliegen naar PERTH en ZONDAG beginnen aan mijn nieuwe avontuur in een gezellige pub waar boeren komen, dorpelingen en al het andere gezellige volk. Wel via een uitzendbureau, dus veilig. Goh wat gek zeg. Moet alleen zo meteen mijn werkgevers bellen om doei te zeggen. Echt als een berg, hoge hoge himalaya, zie ik hier tegenop. Maar oke het moet gebeuren.

O N T S L A G
Ontslag bij numero 1:
14.00u: Omg ik heb net ontslag genomen, telefonisch, bij het cafe. Jezus wat zenuwachtig niet normaal. Heb echt de hele ochtend nodig gehad om mij ballen te verzamelen. En nu net gedaan met als reden niet full-time uren bla bla. En hij klonk zo teleurgesteld en zei opeens 'Ik wou je uren geven voor maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag, zaterdag. Lekker ook nog om te horen zo na het ontslag aangegeven te hebben. Dit had ik dus wel kunnen combineren met werken nog 's avonds in de bar. Maargoed. maargoed. Fuck ey, wat eng om te doen na zo'n korte periode werken.

Dus vliegticket naar Perth heb ik vanochtend al geboekt. Morgen om 22.50u vlieg ik naar Perth en zondag word ik opgehaald en naar het kleine dorpje gebracht. Dus volle bak aan de slag. Als dit geen leuke baan wordt he, echt :p Dan weet ik het ook niet meer hoor. Dan ga ik mijzelf eerst keihard uitlachen, dan naar de McDonalds alles van de kaart bestellen en 10 uur lang daar in een hoekje zetten. Maargoed dat is plan B. Plan A is maar eerst aan het werk in 'the pub'.
Geen 'had ik maar' of 'wat als', nee weg terug is er niet meer. Het is zoals het is, en alles biedt weer nieuw ekansen.

Ontslag nummer 2:
Dit ging per sms naar de Italiaan. Niet de meest chique manier, maar kon het mentaal echt effe niet meer aan om iemand te spreken hoor. Ben even een watje, dat is dan maar zo :p. Ben ene kant wel opgelucht nu, maar de zenuwen gieren door mijn lijf heen.

NURSE
Wat hoor ik voor een aantal dagen terug... Dat ik mij dus wel als verpleegkundige kan registreren en dit geen 30.000 dollar kost. Het kost wel wat, maar zeker betaalbaar. Ik was voor een lagere functie aan het solliciteren bij een uitzendbureau voor verpleging. Kreeg ik een mail terug van een Engelse die dit aantal jaren geleden ook heeft gedaan. Het proces kan 8 weken duren, maar is het zeker waard. Dus ik ga registreren. Heb al aantal zaken aangevraagd in Nederland per mail.

Geschreven door Kasiaszafraniec