Vandaag zag er net zo uit als gisteren: bullcatching (stierenvangen). Om 05.00u opstaan en omstreeks 06.00u zijn we aangekomen op bestemming. Mijn bullcatchcarrière is momenteel voornamelijk naast de baas en zijn dochter in de auto zitten en kijken hoe hij dus die stieren vangt. Nou ik zeg, p - r - i - m - a. Hoef echt niet uit de auto om een van die stieren te prepareren, zit helemaal comfortabel in de bijrijdersstoel.

In de middag is het ontzettend warm, dus dan komen wij terug voor een korte pauze. Daarna is het team weer teruggegaan naar het veld. Ik ben achtergebleven om spaghetti te koken. Dit was mijn eerste keer koken alleen, denk voor stuk of 8-9 man. Nou van die spaghetti kunnen ze wel een week eten. Weer veel te veel gemaakt natuurlijk, niks voor mij.

Voor mijn verjaardag afgelopen jaar had ik macaroni gemaakt voor een heel leger, alleen was er geen leger. Gelukkig éénmansleger die zich heeft opgeofferd voor het team, Taran bedankt. Alles voor de gainz togh.

Nou veel bijzonders is er niet gebeurd. De spaghetti heeft goed gesmaakt en 15 minuten stond iedereen nog steeds rechtop, goed teken.
Begin vorige week was ik nog heel erg stil in de groep. Kon echt niks meekrijgen van de gesprekken die zij voerden en het kostte te veel energie om te luisteren. Zij hebben hier zo'n ongelofelijk plat accent. Alsof iemand vol op Twents tegen je praat. Dus door die stilte sloot ik mij ook wat af, maar gaat nu beter. Kan de taal steeds beter verstaan en spreken, progressie.

Geschreven door Kasiaszafraniec