Rond 04.00u in de ochtend word ik wakker van de kou en de hardheid van mijn slaapplek. Jeetje wat een korte nacht zeg. Had niet verwacht dat zo snel al wakker zou worden. Geen succes dus in die auto slapen op een matje. Om 06.00u begin ik aan mijn ontbijt en rij ik langzaam rustig naar de berg toe, helemaal moe natuurlijk. Weer is somber, regenachtig en koud. Kom ik bij de parkeerplaats aan, krijg ik te horen van de bewaking dat de berg eigenlijk niet beklimbaar is momenteel. Er ligt sneeuw en de weeromstandigheden zijn slecht. Ook één en al bewolking, waardoor je het uitzicht (waarvoor je dus die klim maakt) totaal niet ziet. Mensen die een tour hebben geboekt, konden ook weer weg. Eeeeergens was ik toch wel heel blij dat het niet door ging, het weer en mijn energielevel waren laag.

En toen wist ik niet zeker wat te doen. Het was vroeg in de ochtend en nog steeds regenachtig, dus echt zin had ik ook niet. Ben bij een plaatsje Taupo gestopt om in ieder geval wat te wandelen. Ik wist niet zeker wat te doen: Of terug naar Auckland, of nog een nacht in de auto slapen, of ??? Doordat ik zo moe was, kon ik ook eigenlijk geen keuze maken terwijl ik daar wel aan toe was. Denk dat ik deze ochtend mijn eerste echte emotionele breakdown gehad heb, na een paar nachten slecht slapen. Nou heb de auto neergezet op de parkeerplaats en 2 uur slaap bijgepakt. Toen ik wakker werd, voelde ik mij al stukken beter. Nog steeds wel wat labiel, maargoed. Doorgereden naar devolgende stad en daar mijzelf in een café met een grote cappuccino bij elkaar geraapt en een keuze gemaakt: Hostel in Auckland geboekt voor vanavond. Kan mij niet schelen dat ik die auto voor 2 dagen heb gehuurd maar nog 1 nacht in die auto ga ik echt niet slapen. Nouuu en eenmaal keuze gemaakt en wat energie erbij, voelde ik mij gelukkig al weer goed. Dacht heel even vanochtend dat het slechte gevoel voor altijd zou blijven. Goede tijden, slechte tijden hoor mij leven hahaha. Altijd wel wat.

Hoppakkee de auto in en toen begon de zon en alles te schijnen, en uiteindelijk nog een fantastische weg gehad richting Auckland.

Ik weet nu dat ik heel goed in mijn eentje van A naar B kan rijden, maar onderweg alleen stoppen om leuke dingen te bekijken wil ik niet. Dat is toch veeeel leuker samen of in een groepje.

Geschreven door Kasiaszafraniec