We slapen wat af hier. Meestal 22.00 uur liggen we erin, wel vaak om 6.00 uur wakker.
In dit huisje houden we de airco ‘s nachts aan. Hij is rustig en door de wind worden de muggen weggehouden. Tot nu toe weinig last van muggen gehad, goede deet helpt.
Vandaag hadden we die wel nodig, met gids Ricky (net 23 jaar, woont 1 km verderop). We gingen met hem naar de top van het eiland, de berg meteen achter ons huisje.
Eerst stukje met de scooter en toen omhoog. Langs de vuilnisbelt, hier leven de apen (zwart), want er is genoeg eten te vinden. Daarna al snel door de struiken, steil bergop. En met steil bedoel ik ook steil. Echt stukken van meer dan 45 graden omhoog. Houvast op wortels en stenen en de bomen langs de kant. Binnen mum van tijd drijfnat van het zweet. Gelukkig hadden we onze wandelstokken meegenomen, dat gaf iets meer comfort. Maar makkelijk was het niet en zeker heel inspannend.
Regelmatig gerust, volgens Ricky had hij nog nooit zo’n oude mensen mee naar boven genomen. De mensen in Java zijn met 60 oud en versleten. Zijn Oma is 65 en kan amper nog vooruit. Ricky zorgde echt goed voor ons, heel voorzichtig. Sommige stukken had ik hulp nodig om verder naar boven te komen. Maar het is gelukt. Boven een mooi uitzicht over ons eiland, maar ook de eilanden om ons heen. Karimunjawa bestaat uit 27 eilanden. Een aantal kun je vanaf de top zien liggen. Ook Deepsky Villa waar wij verblijven.
Op de top een watermeloen, ojaa mijn excuses voor de moeizame trip naar boven, want die zware meloen zat in mijn rugzak.
Heerlijk vers en even de tijd genomen. Ricky vond het interessant met mijn toestel foto’s te maken. Hij vroeg ook naar de prijs, omgerekend ca 14 miljoen roepia’s. Met een gemiddeld dag salaris van 100.000 roepia’s kun je wel nagaan wat zijn reactie is en ik me toch wel ongemakkelijk voel.
Op de terugweg 2 mango bomen geplant. Bij trips naar boven hoort dat erbij. Met fruitbomen boven, hopen ze de apen weer naar hun natuurlijke plek te lokken. Beneden geven ze overlast, door eten te stelen uit huizen. Een Nobel doel, waar we graag aan mee werken, de boompjes hebben wij ook betaald natuurlijk.
Op de terugweg de hulp van Ricky geaccepteerd, sommige stukken moesten we op ons gat naar beneden gaan. Te steil en gevaarlijk om te lopen.
Bijna beneden kwamen we de apen tegen, in de bomen en soms zichtbaar voor ons. Blijft mooi.
De middag naar het dorpje Karimunjawa gegaan, voor lunch. Dan wordt duidelijk dat we op een eiland zitten. Asty had al gezegd dat ze hoopten dat er vandaag benzine naar het eiland kwam, er was nauwelijks nog iets te krijgen, dus op bijna legen tank naar het dorp (5km). Op zoek naar een plek om te lunchen, eerste plek heel idyllisch, aan een baaitje en vlakbij de haven. Maar dat duurde heel lang, door naar plek 2, tegen de rand van het oerwoud met een mooie uitgebreide menukaart. Zin in een stuk vlees met frietjes. Helaas bij bestellen bleek dat er alleen nasi in verschillende varianten te krijgen was. Dus nasi werd het. Ik een Radler en Loes vers fruit lime besteld. Helaas geen Lima, dan orange, 2 minuten later, geen Orange. Dan maar strawberry. 2 minuten later geen strawberry. Allemaal niet geleverd de afgelopen tijd, maar wel een heerlijke mango.
Aanpassen is normaal hier.
Met de scooter terug werd ook een avontuurtje, natuurlijk viel mijn scooter stil. Normaal koop je op verschillende plekken benzine bij stalletjes. In limonadeflessen en je giet het zelf in de tank. Maar die waren er niet, benzinestation op een kleine kilometer. Dus ik op de scooter van Loes en zij achterop. Daar was benzine, maar niet om mee te nemen. Omdat ik nog een flesje water had van een halve liter, water eruit gegooid en benzine in flesje laten gieten. Van anderen kregen we nog een flesje, dus 1 liter. Weer samen op de scooter naar mijn scooter. Stond ergens aan de kant in het dorp. Volgende uitdaging, hoe kom ik bij de tank dop. Paar minuten staan klooien totdat de man van de winkel waar we stonden ons kwam helpen. Benzine erin, toen weer hulp nodig om de zitting terug te krijgen. Toen konden we terug, mooi verhaal weer.
Nog lekker in het zwembad gelegen. Morgen weer een flinke reis, met de slowboat (ca 4 uur) terug naar Jepara. We zijn daar om ongeveer 17.00 uur. Dan moeten we naar Semarang met de auto. Ook nog 2 uur. We zijn dus pas laat in ons hotel.
Maar wat hebben we genoten van Karimunjawa en Deepsky villa. Jacq die ons meegenomen heeft in Atronomie en schitterende foto’s heeft laten zien. Het snorkelen, de mooie stranden. En Asty, altijd vrolijk en hulpvaardig.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen