De 2de dag (maandag) werd door onze gids al voorspeld dat het zwaar zou zijn. Van 1460 meter naar Ghorepani op 2860 meter. Eerste 2 uur alleen trappen. Loes was 's nachts ziek geworden en naeerste half uur verplicht een break. Met paardenmiddel van de gids snel genoeg voldoende hersteld om verder te gaan. Het bleef een zware tocht, met op tijd rust, lukte het ons om in 5.30 uur looptijd onze 2de dag af te ronden (om 14.30 uur).
In Ghorepani was het koud, gelukkig kachel in de woonkamer, want isolatie kennen ze niet. Op onze "luxekamer" met eigen wc was het ijskoud. Na het eten, fried noodles met toetje Apple Pie, al om 19.30 uur naar bed.
Dinsdag 14-11:
Al om half 5 uit bed. Om naar Poon Hill te lopen. In het donker, met hoofdlamp, 4 lagen kleding, handschoenen, sjaal en muts naar boven. Poon Hill ligt op 3210 meter, nu merkte ik dat er minder zuurstof is en weer steil de trappen op moesten. We zijn duidelijk nog niet gewend. Al gauw jas uit en handschoenen.
Net op tijd bij Poon Hill om zonsopgang mee te maken. Samen met zo'n 200 toeristen. Wel mooi om de zon op de hoge Himalaya toppen te zien komen. Maar halverwege hadden we het waarschijnlijk net zo goed gezien.
Terug naar ons teahouse en eindelijk ontbijt. Maar niet veel rust (eerlijk ik, Hans, zat er toen al aardig doorheen), want we moeten verder naar Tadapani.
Dus om 8.00 uur opnieuw op pad (veel up en down), en weer naar een top boven de 3100 meter. Kostte wel moeite om op gang te komen en te blijven toch weer 4,5 uur bezig. Onze gids Nikaj kan wel goed de tijd inschatten, thee pauze na 1,5 uur en dan hetzelfde naar de lunch. Dalbath is favoriet: rijst met groenten iets van aardappelen. Met daarbij linzensoep die je over de rijst gooit. Pittig, maar energierijk. Wel nodig met al die uren beweging
Gids Nikaj (hij wordt graag Niko genoemd) is top, weet in het regenwoud apen en reeën te spotten. Genoeg afleiding dus.
En dan aankomen in Tapadani. De toppen komen steeds dichterbij, onbeschrijfelijk uitzicht vandaag en ook een model zonsondergang. De bergen kleuren van wit, langzaam tot rood. Wel snel koud. We zitten nu met andere gasten van het teahouse in de eetzaal. Daar is een kachel aan. Maar om 20.00 uur moet het rustig zijn. Dus zo naar onze kamer. wc is buiten, dat wordt geen pretje.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen