Vandaag een korte dag, een kleine 10 km. Met bijna 500 hoogtemeters. Ruim 4 uur over gedaan incl thee pauze.
We zitten nu in Tibetaanse omgeving, lopen door kleine dorpjes. Minder dan basic, maar toch netter dan dorpjes van 2 dagen geleden. Vooral vrouwen in plaatselijke kleding.
Overal ossen, paarden en eenden of kippen. De velden zijn leeg, de oogst is binnen. De mensen maken zich klaar voor de winter. Hout sprokkelen lijkt belangrijkste nu. En het huis wat opknappen.
De mensen zijn vriendelijk, de kinderen, het zijn er veel, op zoek naar koekjes of snoep bij de toeristen.
De teahouses zijn matig bezet en alleen paar keer gehoord dat er geen kok is. Seizoen loopt af, sneeuw seizoen staat voor de deur.
Het wordt ook kouder, we lopen met lange broek en starten met Jack aan. Toch na half uurtje kan die uit. De zon is warm en bergop beginnen we snel te zweten.
Maar in de schaduw in de wind is het koud. We lopen dan over bevroren paden en ijs op plasjes.
En dan over het wandelen. Het landschap verandert, we zien de sneeuw toppen en voor het eerst de Manaslu!!
Nu nog alleen het topje.
Veel weer bergop en af en omdat we nu boven de 3000 meter komen, verzuring in de spieren. Maar ook wat licht in het hoofd. Niko en Teej houden daar rekening mee, dus op tijd even pauze.
Nog wat bijzonderheden, we passeren poorten waarvan de plafonds schitterend beschilderd zijn. Ook kwamen we een groep apen tegen, deze keer van dichtbij, lekker relaxed in een boom.
Maar ook Boeddhistische kloosters. Op een berg bij Lho ligt een hele grote.
Lunch al in Lho, waar ik (Hans) even de man met de hamer tegen kwam. Lunch smaakte niet echt, beetje dizzy. Dus na het eten een powernap.
Maar te laat om nog naar het klooster te gaan. Dan maar weer een heerlijke bucketshower.
En een late wandeling door het dorpje. Dadelijk eten, nu zonder Australiërs, Wayne en Brenwin. Zij zijn door naar Sandong. Daar gaan wij morgen naar toe en hebben daar een rustdag. We zien ze daar wel.
Wel zitten hier ook de Duitsers, geen stel
Wel vrienden. Maar we worden wat moe van ze. Allebei aardig neurotisch, snap niet wat ze hier brengt.
Oh ja we zitten nu op ongeveer 3100 meter.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen