Wat is het hier mooi.
Na het ontbijt met de scooter naar het stadje gereden. 5 km over slechte weg is nog een belevenis.
Bij de haven afgesproken met Moko, volgens Asty een grote stevige man met bril. En ja, wie haalde ons vlak van te voren in op scooter, Moko.
Vandaag heeft hij voor ons een boot geregeld, in de kleine haven (vooral vissersboten) ontmoeten we nog 4 toeristen (2 Fransen, geen stel, en 2 Italianen), fors jonger dan wij. Met zijn 6en gaan we op snorkel tocht. Met ergens een vis bbq, wie mij kent weet dat ik geen vis eet. Dus vegetarisch voor mij vandaag.
Het weer is geweldig, de omgeving ook. Overal kleine eilandjes met palmbomen en witte stranden. Diepblauw en zee, afgewisseld met lichtere kleuren, waar de koraalriffen zijn.
We zitten op een plat dek, geen stoelen, want het zijn oude vissersboten die gebruikt worden. Wel onder een afdakje, want de zon doet goed zijn best.
De tocht alleen al is geweldig. Eerst naar een eilandje, waar we toch op afstand voor anker gaan. Zwemvliezen aan en duik bril op, overboord. Meteen prijs, het water is redelijk ondiep, maar je zwemt langs het diepere deel. Tussen koraal banken en zee anemonen door. Wat heb ik spijt dat ik geen onderwater camera heb. Maar de jonge gids dus wel, hij maakt volop opnames van ons, maar vooral van de vissen. Je kunt het niet bedenken, fel blauw, groen of geel. kleiner en groter. Gestreept of egaal zwart met een witte punten op de rug. en heel veel “nemo’s” die in de planten verscholen zitten.
Nog nooit zo iets gezien, soms kom je in een school van honderden verschillende visjes, die nieuwsgierig mee zwemmen.
Na 3/4 uur terug naar de boot en verder, onder indruk van wat we allemaal al gezien hebben.
Door naar een eilandje dat secret garden wordt genoemd, waarom geen flauw idee. Maar hier komen alle boten voor bbq lunch en kun je ook wat drinken krijgen. Ik snap waarom de boten daar komen, langgerekt hagelwit strand, je kunt honderden meters de oceaan in lopen en nog maar net je knie nat krijgen. Een dolle boel met selfies, in de meest voordelige poses. Een sport om selfies te maken van mensen die selfies maken.
Hier is het vrijer, dames kunnen in bikini rondlopen en in zee gaan, naast moslima’s die volledig te water gaan.
Tijd genomen hier en gekletst met ons reisgezelschap. Marco en Sara uit Bergamo. Die volop in de weer zijn met drones, even meegekeken naar de opnames. Mooi om het eiland van boven te zien. Mohammed en Machou uit Frankrijk. Geen koppel. Hij oorspronkelijk uit Marokko, vrolijke en spontane vent. Veel gereisd al. Machou is nog jong en trekt veel aandacht van de lokale jongens. Ze heeft een Aziatische achtergrond en trekt alleen 5 maanden door Azië.
Na uitbreidde vis lunch, met rijst, groentes en meloen, met de boot verder. De kapitein heeft een doorleefde kop, erg foto geniek.
Ergens tussen eilanden de volgende stop bij een koraalrif. Opnieuw een wondere onderwaterwereld. Het koraal lijkt wel flink geleden te hebben hier. Misschien door boten.
Tot ons geluk ook een zeeschildpad gezien. Heel sierlijk.
Helaas kun je dus ook zeeziek worden in het water, dat overkwam mij. Omdat er veel stromingen waren hier, schommel je flink op en neer. Bijna terug bij de boot, kwam de lunch er spontaan uit. Binnen een mum van tijd was ik omringd door honderden visjes die daar van smulden. Op de boot nog wat wankel, bij een volgend eilandje de kans om op het strand te gaan liggen. En weg was het.
In zonsondergang terug naar het dorpje. Erg mooi en rustig.
Onze scooters stonden nog braaf in de haven en in lichte schemering terug naar huis.
Als we het goed begrepen hebben, krijgen we een link voor de foto’s die ons jonge snorkel begeleider heeft genomen.
Erg benieuwd naar.
Weer heerlijk gegeten en gekletst met Jac. Over zijn grote hobby astronomie, af en toe meegekeken met hem.
Loes heeft een paar geweldige foto’s van hem gekregen.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen