Om 7.40 vertrok de bus. Was nog even spannend omdat de hotelmanager ons verteld had dat ie pas om 8 uur vertrok in de winter en we maar net op tijd waren. De busreis duurde 5,5 uur en was vreselijk. Eerst 3 uur in de mist over bergweggetjes. Daarna ruim een uur over een zandweg ook in de bergen. De weg is nog onder construction maar dat is geen belemmering hem alvast te gebruiken door honderden bussen en trucks. Het stof waaide 100 meter hoog tegen de bergen. Ik waande me in de Dhakar Rally. Nu zijn we in Chitwan. In het zuiden van Nepal. We slapen in een homestay van de Tharu. Dit is een bevolkingsgroep die hier woont. Zij zijn verdreven uit het National park. Het is een dorp met 250 inwoners. Ze leven gedeeltelijk nog op hun traditionele manier. We kregen een rondleiding in het dorp. Voor de rest was het een rustdag.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen