Vannacht gruwelijk koud geweest bij MBC. Ondanks extra deken en vermoeidheid, slecht geslapen. Ergens midden in de nacht naar de wc, een hokje ergens buiten. De waterleidingen waren al bevroren of afgesloten, maar op alle wc's staan ook emmers met water en een beker. Kun je toch nog een beetje doorspoelen. Een voordeel, je ziet dan 's nachts de bergen in het maanlicht. Overal witte toppen om je heen. Een een sterrenhemel, zo zie je het thuis niet.
Na ontbijt, te licht merken we later, de terugweg naar beneden. Helemaal ingepakt want het was nog erg koud.
Omdat het vandaag helemaal dezelfde weg was, weinig nieuwe dingen gezien. Wel een typisch Himalaya landschap: lang en diep dal met een wild riviertje, witte toppen boven een groen grauwe achtergrond.
Urenlang afdalen (soms weer een stuk omhoog), na bijna 4 uur lopen ging het kaarsje uit, geen energie meer en pijnlijke benen/knieen. Net iets te lang doorgelopen voor de lunch. Maar een flink bord Nasi (vegetarische schotel met ei en groenten) en Dalbath (Loes) gaf ons energie om meteen 200 meter via trappen weer naar boven te kunnen. Wel ingehaald door onze Australische geadopteerde dochter en de Portugezen. Gezellig om af en toe even te kletsen. De Taiwanese jongen is afgehaakt ivm hoogte ziekte.
De afdaling was stevig, Loes werd af en toe door Niko aan de rugzak overeind gehouden. Soms door de kleine steentjes en soms door een misstap.
Nu net voor het eten een heerlijke warme douche bij ons teahouse in Sinuwa. We hebben 6,5 uur gelopen, ruim 13,5 km. 1750 meter in totaal gedaald en toch nog 500 meter gestegen.
Op naar een kipburger met friet, we zijn weer uit de Heilige zone. We kunnen weer aanhet vlees.
Morgen nog een kort stukje over dezelfde weg terug, dan nemen we een andere afslag.
Korte dag, ca 4 uur lopen. En als beloning de Hot Springs, lekker de spieren relaxen.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen