Ook nu weer vroeg op, 5 uur. Om 6 uur op pad, Na stevig ontbijt. Goede ook hier.
Op naar de verloren stad.
We zijn gewaarschuwd, eerst half uurtje rustig en dan 1200 treden naar boven, steil.
Het is een steil pad, met ongelijke treden van rotsblokken. Dus erg ongelijk.
Om beetje moed erin te houden ben ik maar gaan tellen: 100, 200,...500. Even pauze en verder. Na 40 minuten, drijfnat boven.
Wat geweldig hier, verschillende plateaus, waar de omtrekken van huizen te zien zijn. Er zijn amper andere mensen. Zodat he ongestoord kunt kijken. Veel uitleg van Camacho over deze heilige plek. Bijna 2000 jaar oud, 400 jaar geleden verlaten en in 1974 weer ontdekt.
De plaatselijke indianenstam beheert, maar er is ook bewaking van militairen.
Bijna 3 uur daar rondgelopen. Ook met de stamheilige kennis gemaakt, maar vooral omdat hij dingen wil verkopen. Man is eind 40, heeft 2 vrouwen met 18 kinderen. Hoe dat werkt is me niet duidelijk. Want mannen en vrouwen hebben aparte hutten. Op vraag hoe er dan kinderen komen kwam een vaag verhaal van Camacho. Iets over een kikkerdans bij de rivier. Afijn een mysterie erbij.
De weg terug over hetzelfde pad was echt een avontuur. Smal, steil en vooral gevaarlijk. Loes viel vlak voor me, gelukkig niet hard. Maar dat kan slecht uitvallen daar.
Een maal beneden moesten we opnieuw rivier over. Snelstromend en tot boven de knie. 2 touwen om aan vast te houden, en ook nog op blote voeten. Net voor oversteek schoof Loes weg, en lag midden in het water. Gelukkig alleen een wondje aan voet.
Terug in kamp, lunch en op weg terug. Ik kom in ritme, het gaat steeds beter. Loes had hetzelfde als ik de dag ervoor, dus goed dat we in het kamp kwamen. Zelfde plek als lunch gisteren, Na het wandelen koffie, zwembroek aan en lekker het water in. Daar ook haar weer een keer gewassen.
Onze 3de dag zit erop. Morgen nog 6 uur. Eerst bergop en dan naar beneden. Waarschuwing van Camacho, het wordt warm.
De sfeer in de groep wordt steeds leuker.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen