We vertrokken uit Jhinudada op weg naar beneden. Je loopt in een tropisch woud met de papegaaien, bloeiende bomen en apen. Niet te geloven dat dit maar 2 dagen lopen is van het ijskoude Annapurna Basecamp. De rust heeft ons goed gedaan en we lopen soepel naar beneden. We steken een doodenge oude houten hangbrug over en vervolgen ons pad langs de rivier. Het pad loopt nu op en neer tussen een enkel boerderijtje en teahouse. Onderweg komen we de plaatselijke bevolking tegen sjouwend met grote manden voorraad. Zowel mannen als vrouwen. Hoewel ik het met stevige bergschoenen en stokken al lastig vind lopen, lopen zij op sokken in teenslippers. Na een stevige klim komen we bij Landruk waar we theepauze hebben. Dit is een wat grotere plaats. We zien de eerste huizen. Maar Niko loopt ieder teahouse voorbij. Uiteindelijk na een half uurtje klimmen hebben we de thee verdiend. Na de thee op weg naar Tolka waar we gaan lunchen. De weg gaat geleidelijk omhoog en we vinden dat we al aardig hoog zitten. Vandaag zit het venijn in de staart want we blijven eindeloos trappen omhoog klimmen. Na iedere bocht weer eindeloze trappen. Uiteindelijk bereiken we na 6,5 uur en 14km Pothana waar we overnachten. Erop voorbereid dat we net als bij de theepauze nog een half uurtje verder moeten pakt onze gids gelukkig het eerste teahouse.
Saroy neemt de bestelling op voor het avondeten. Hans wil momo, maar Saroy is niet om te praten. We moeten de laatste avond Dalbat eten. Loes heeft beloofd de laatste avond de Dalbat ook met de handen te eten net als de Nepalesen hier doen.
We krijgen s avonds de lekkerste Dalbat van de hele tocht. En met de handen door de rijst en saus roeren en dan in je mond stoppen is ook een bijzondere ervaring. We sluiten moe en voldaan deze dag af en liggen weer om 8 uur in bed voor onze 10 uur slaap per nacht wat iedereen hier doet. Het is te koud om op te blijven.

Geschreven door Hans-en-loes.reizen