De dag van de terugreis is aangebroken. Het einde van een fantastische vakantie komt in zicht. Vanmorgen om half 10 zijn we bij het ontbijtrestaurant van ons hotel binnen gelopen. Wat een luxe bedoeling hier 😜
Geen ontbijt in buffetvorm maar gewoon van de kaart. Mardi zegt dat ze geen koffie hoeft. Hoezo niet, het is allang koffietijd geweest. Na een blik op de menukaart begrijp ik waarom ze de koffie aan zich voorbij laat gaan, 8 dollar voor de koffie 🫣
Ik haal haar over om toch gewoon een lekker bakje te nemen net als Twan en ik, Sven en Inez gaan voor de sinaasappelsap. Verder wordt er zalm (T&S), fruit (I), gebakken ei (R) en omelet (M) aan de bestelling toegevoegd. Ik heb de keus uit tig varianten hoe ik mijn eitjes wil. Graag the sunny side up ☀️
Als toevoeging geeft Mardi aan de ober door dat zij ook graag haar eieren the sunny side up wil. De ober kijkt haar verschrikt aan terwijl wij allemaal in de lach schieten. De ober kan zijn lachen ook niet inhouden, maar verdekt dat keurig achter een stapel menukaarten die hij in z’n hand heeft. Mam, you’ve ordered an omelet……… grinnikt hij. Het ontbijt is heerlijk en de koffie wordt telkens bijgevuld. Zo kunnen wij er wel even tegen. Terug op de kamers pakken we de tassen en checken we uit.
In de Uber app zie ik dat Zheng ons om 10:55 uur komt halen in z’n Toyota Highlander. Dat we met 5 personen instappen had hij wel verwacht alleen die 5 tassen komen als verrassing. Klopt meneer Zheng, dat kunnen we namelijk nergens bij Uber aangeven. Hij schut een paar keer met z’n hoofd, ons het idee gevend dat het niet gaat passen. Maar wij hebben hier na Canada ervaring mee, meneer Zheng gaat ons met alle tassen die we hebben naar het vliegveld brengen. Een paar tassen in de kofferbak, op de neergeklapte stoel van de 3e zitrij en wat op schoot, het past precies. Eigenlijk hoeven we geen gordels om, want we zitten als haringen in een ton.
De Toyota wordt vakkundig door het verkeer gestuurd door onze chauffeur, die in het Chinees (gokje) wordt begeleid door de navi. Binnen een half uur worden we afgezet bij onze gate. Ik heb ons gisteravond al digitaal ingecheckt dus we kunnen rechtstreeks naar de drop-off. Tenminste dat was de vorige keer zo, nu moeten we zelf onze bagagetags printen en aanbrengen. Een fluitje van een cent en we geven onze bagage af, geen wachtenden voor ons. Direct maar door naar de security, ook daar lijkt het heel rustig te zijn en dat is het ook. De langste rij staat voor de priority 😜😜
Wat goed georganiseerd hier in SF!!
Nu zitten we de tijd wat door te komen met het kijken van filmpjes, puzzeltjes en een rondje langs de shops. Nog anderhalf uur, dan kunnen we aan boord, op weg naar Amsterdam

Geschreven door Bosker.reisverhalen