Na een heerlijk vroeg ontbijt zijn we om iets voor half 8 vertrokken naar Schiphol. Een ritje van nog geen 10 kilometer. Het is erg rustig op de weg dus binnen 10 rijden we P1 van Schiphol binnen. Ik heb geluk. De 2e plek na binnenkomst van de garage is vrij. Dit moet een goede dag worden🤩
Dit keer geen filmpje van stuntende zoons op een bagage trolley, ze zijn tenslotte al weer 2 jaar ouder 😃.
We zijn zo op schiphol plaza en worden naar vertrekhal 3 gestuurd, incheckbalie 26.
Dat wordt vast aansluiten in de rij denken we. Aangekomen bij nr 26 hebben we een keuzemomentje. Er zijn namelijk 3 rijen. Priority, nee dat hebben we niet.
Bagage drop off, ja graag, we willen de koffers wel kwijt. Maar een vriendelijke medewerker met een geel hesje vraagt ons naar de boardingpasses, nee die hebben we niet. Wel gereserveerde stoelen, maar dat kon deze vriendelijke meneer niet overtuigen om voor (de korte) rij 2 te gaan. We werden vriendelijk verzocht aan te sluiten in rij 3. Inderdaad een ‘slang’ van een rij. Wachten dus. Gelukkig zijn we ruim op tijd. Om kwart voor 8 in de rij. Binnen 3 kwartier zouden we er toch door moeten zijn, want we hebben een tijdslot geboekt voor de security van 8:30 tot 8:45 uur. We schuivelen langzaam naar de balie terwijl de klok voor ons gevoel sneller doortikt.
Nog 5 mensen voor ons en dan slaat de paniek toe bij Mardi. Ze ziet op de borden dat powerbanks niet mee mogen in de handbagage. Snel alle tassen open, slotjes van de koffers, powerbanks in de koffers en klaar. Missie volbracht en we zijn direct aan de beurt. Nog ff een checkvraag over de powerbanks………. Mogen allen in de handbagage en niet in het ruim………
Zie de werkwijze hierboven maar dan andersom.
De koffers leggen we 1 voor 1 op de band, we blijven overal ruim onder het maximale gewicht. De baliemedewerker zegt dat het vliegtuig helemaal vol zit en er daarom handbagage in het ruim moet. We onderhandelen wat en moeten 2 stuks inchecken. De jongens zijn de pisang. Het noodzakelijke wordt overgeladen en ik leg de eerste rugzak op de band. De schipholdame kijkt me vragend aan: ehhh geen trolleys???
Goed gezien: twee kleine rugtassen!!
Ohhh, die mogen wel mee. Dus ook hier alles weer terug naar het origineel. De marsjes, Snickers en Pringels weer terug bij Sven in de tas, mmmm dat is jammer. Hoop dat hij naast mij zit in het vliegtuig. Al met al hebben we hier veel tijd verloren. 8:41 uur lopen we naar de controle. Iemand met een scanner bij het gangpad ‘tijdslot’ staat al te wachten. Hij scant de qr-code om 8:44 uur. Wat een timing. Binnen 5 minuten zijn wij en onze tassen gescand en gecontroleerd.
Nu eerst een koffie.

De vlucht ✈️ ging super. Iets later vertrokken dan gepland maar dat heeft de piloot onderweg goed gemaakt. Misschien hadden we de wind in de rug of gewoon ‘the pedal to the metal’, feit is dat we keurig op schema zijn geland op O’Hare Airport. De koffers kwamen vlot van de band en hebben we The Blue Line metro opgezocht voor het laatste stukje voor vandaag.
Bij de automaat de keuzes gemaakt; dagkaart, 5 personen, betalen by card
Pinpas erdoor……. Transactie afgebroken.
Try again: zelfde actie nog een met dezelfde uitkomst. Tuurlijk het is Amerika 🇺🇸 alles met de creditcard
Dus Try again: creditcard erdoor, even wachten …….. transactie afgebroken. Ook de 2e poging mislukte weer 🤬
Een vriendelijk medewerker van de metro vroeg wat het probleem was. Het antwoord gaf hij zelf ook direct. Waardeloze machine!!!
Hij heeft meerdere pogingen gedaan zonder resultaat. Of ik niet nog een kaart had. Ehh, nee maar gelukkig heeft Mardi ook een CC. En ja hoor, die werd direct bij de eerste poging geaccepteerd.
Met een mompelend ‘the lady has the money’ liep onze hulp lachend weg 😃
Met de tickets op zak de metro opgezocht die ons in 45 minuten downtown heeft gebracht.
We zijn net terug op onze kamers van een klein rondje langs de rivier. Het is hier nu 19:00 uur, 7 uur tijdverschil met Nederland. Tijd om zo ons bedje op te zoeken.
Het was een lange dag.

Geschreven door Bosker.reisverhalen