Onze laatste dag voordat we weer terug naar Nederland π³π± gaan brengen we door in Calgary. We hebben een slow start vandaag, zal wel door het uurtje tijdsverschil komen π. Het is wat bewolkt deze ochtend, dus prima weer om de stad in te gaan. We hebben gisteren bij het inchecken gevraagd hoe we het beste naar downtown konden komen. De beste man was duidelijk. Uber!
Ja, er was ook een alternatief. Er rijdt een shuttlebus (gratis) van de camping, die je naar de dichtstbijzijnde bushalte π brengt, vandaar neem je de bus π naar het trein/metrostation en ga je met de trein π naar downtown.
We gaan voor optie 1π, maar ehhh hoe??
In Sodom rijdt bij mijn weten geen Uber, als het wel zo is dan heb ik er in ieder geval nog nooit gebruik van gemaakt. Dus de app van Uber gedownload en een account aangemaakt. Tot zo ver, geen probleem.
Maar even een (proef)rit aangemaakt. Waar kan ik nu dan aangeven dat we met 5 personen zijn. Niet dus….
Weer terug naar het hoofdmenu…….
En ja, hier kun je kiezen wat voor Uber je wilt, ik had UberX aangeklikt (was de goedkoopste π€£π€£), maar als je UberXL aanklikt dan kunnen er 6 personen mee.
Helder verhaal, we weten hoe het werkt, time to go.
We pakken onze rugzakken π en trekken onze wandelschoenen π₯Ύ aan. Twan twijfelt of hij wel mee zal gaan. Hij is er wel een beetje klaar mee. Ziet allemaal filmpjes van z’n vrienden die bij de KEI-week in Groningen zijn. Daar had hij ook wel bij willen wezen. Hij wil gewoon lekker chillen met z’n vrienden, hij blijft dus bij de caravan.
Wij lopen met z’n 4-en naar de ingang van de camping voordat we de Uber gaan fixen. Voor hetzelfde geld staat hij op de hoek te wachten en zijn we te laat. Dus safety for all (waar hebben we dat eerder gehoord deze vakantie π€), eerst naar voren lopen en dan de Uber regelen.
Ik start de app weer op, hij weet precies waar sta want dat geeft ie keurig aan op een kaartje, en geef de bestemming op. Olympic Oval (de ijsbaan van Calgary). So far so good, ‘van’ en ‘naar’ zijn ingevuld. De app vraagt om een bevestiging of ik de rit wil vastleggen. Jazeker, doe maar, we willen op pad.
Krijg ik de vraag hoe ik wil betalen π° π€
Nou het liefst niet, maar als het dan toch moet, doe maar cash (de limiet van de creditcard π³ is volgens mij bijna bereikt π«£). Deze optie is niet mogelijk…….. geef m dan ook niet π΅π«π΅π«
Dus toch maar de creditcard gegevens ingevuld en het zandlopertje βοΈ begon te draaien en draaien en draaien…… hij bleef maar draaien π΅π« Zie je wel, ze checken m’n bestedingslimiet, haha.
Uiteindelijk het ik de app maar afgesloten, dit schiet niet op zo.
Toch nog 1 laatste poging, start de Uber-app weer op en ja hoor, het systeem weet nog wie ik ben, van waar naar waar ik heen wil en dat ik met m’n creditcard wil betalen. Ik hoef alleen te bevestigen, wat ik dan ook snel doe.
Ik zie dat Harphajan er over 7 minuten is in z’n Toyota RAV4 π
Inderdaad rijdt 7 minuten later een grijze Toyota RAV4 het parkeerterrein op. Een vriendelijke Indiër vraagt naar mijn naam en we mogen mee. Onze eerste ervaring met Uber ππ
Onze chauffeur rijdt ons keurig verantwoordt door de stad naar onze bestemming. Of hij heeft de auto net nieuw van z’n baas, of het is z’n eigen auto of hij heeft net z’n rijbewijs. Voorzichtigheid troef π©π©
Het zet ons af op het universiteitscomplex, daar bevindt zich the Olympic Oval. We kunnen zo naar binnen, groeten de dame achter de balie en volgen de bordjes. We komen uit in een relatief kleine kantine en hebben zicht op de ijsbaan. Hier zijn we voor gekomen, dit is wat we wilden zien. Al zo vaak op TV gezien, maar nu staan we er zelf. Maar nu we er toch zijn willen we eigenlijk wel meer. Ik loop samen met Inez naar de trappen, op de balustrade tussen de 2 trappen kijken we het ijs op. We voelen de kou van de ijsbaan (wij zijn ook de enigen in korte broek en T-shirt π) hier. We nemen ook de laatste trap naar beneden. We staan langs de atletiekbaan die naast de ijsbaan ligt. Hier zijn studenten van het universiteitsteam aan het trainen. Dan zie ik een smalle trap naar beneden. Dat moet de route zijn naar het middenterrein. De tunnel waar Sven Kramer, Ireen Wüst en andere toppers ook doorgelopen zijn. Inez zegt zacht, dat ze denk dat wij hier niet mogen komen. Dat denk ik ook; zeg ik terug en loop de trap af naar beneden. Inez vindt het spannend maar loopt wel achter me aan. We komen inderdaad op het middenterrein uit. Daar staan we dan, op het middenterrein langs de schaatsbaan. Het nationale team van Canada is aan het trainen, dat gaat donders hard als je zo langs de baan staat π¨π¨.
We schieten een paar foto’s en gaan weer op pad. We besluiten het stuk naar het centrum te gaan lopen, een trip van ongeveer 6 kilometer. Al na 400 m is Google Maps volgens mij in de war. We moeten naar rechts, maar daar zie ik alleen maar gebouwen. We lopen een stukje door, maar dat loopt dood. Dus toch maar luisteren naar de navigatie. Blijkt dat we door een gebouw heen moeten π€£π€£
Tot aan het centrum volgen we maar trouw de aanwijzingen van Google πΆβοΈπΆβοΈ
We lopen door verschillende wijken, met over het algemeen goed verzorgde huizen en onderhouden tuinen. Nette buurten.
Na een lange wandeling komen we aan in het centrum waar we op zoek gaan naar een plek om iets te drinken en te eten. Daar zijn we wel aan toe.
We lopen na het eten nog een stukje door en komen onder andere langs Calgary Tower. We lopen nog een klein stukje door richting Olympic Plaza. Bij een souvenier shop schieten Mardi, Sven en Inez nog snel naar binnen. Mardi wil van elke plek waar we geweest zijn een koelkastmagneet. Aangezien dit naar alle waarschijnlijkheid de laatste kans is om z’n magneetje te scoren, wordt deze kans gegrepen. Sven heeft z’n oog laten vallen op een metalen plaat voor in de blokhut. Missie geslaagd zeg ik.
We lopen verder en komen aan bij Olympic Plaza. Hier zijn tijdens de Olympische Spelen de medailles π₯ π₯ π₯ uitgereikt. Leuk om even gezien te hebben.
We bestellen weer een Uber, die ons terug brengt naar de camping. Deze keer een gele taxi π waar zichtbaar minder zuinig mee om is gegaan. Tijdens de rit constateren we dat deze chauffeur duidelijk een andere rijstijl heeft dan onze Indiër. Ongedeerd komen we 20 minuten later aan op onze camping.
Uber is π
We nemen nog een frisse duik in het zwembad en maken nog wat eten klaar. Het is een beetje een mengelmoesje van restjes. Alles mag op ππ
Voor morgenvroeg hebben we nog een broodje met beleg en koffie. Dus wie doet ons wat.
Na het eten beginnen we met het inpakken van de tassen. Opdracht is helder, iedereen moet 2 stapels maken. Schone kleren links, vuile kleren rechts. We hebben de eerste 3 tassen zo vol. Mogen alleen nog even de laatste dingen en dan kunnen we gaan.
Voor nu welterusten π΄ en tot morgen. ππ
Geschreven door Bosker.reisverhalen