De dag begint vroeg vandaag. De Ferry π’ vertrekt om 11:05 uur, we moeten een uur voor vertrek aanwezig zijn en het is 35 km rijden. Dus Mardi vindt dat we om uiterlijk om kwart voor 9 moeten vertrekken. De logica ontgaat me, maar zo zijn we zeker op tijd.
We zetten een pannetje koffie (iemand heeft de koffiepot in 1000 stukjes laten vallen), we redden ons er prima mee π. Het lekt alleen een beetje als je inschenkt π«
De broodjes, cereal π³ en koffie smaakt heerlijk op deze vroege morgen.
We bellen nog even met Nederland om Tida te feliciteren met haar verjaardag. Gek idee, wij aan het ontbijt, zij bijna aan het avondeten. 9 uur tijdsverschil.
Sven springt op, hij hoort iets. Hij rent als een gek naar de bosjes. Plots zien we de witte walrus……….. (π«£π€π€π€π€π€π€)
Precies op tijd vertrekken we richting de boot, met Sven als co-piloot. Het is rustig op de weg en voor half 10 checken we in bij de Ferry π’ in Horseshoe Bay. We volgen op aanwijzing van de verkeersregelaar lane 2 en staan in de rij. Ruim op tijd π€£π€£
Om 10 voor 11 komt de rij in beweging en parkeren we onze motorhome in het ruim en nemen plaats op het dek. Klaar voor de overtocht van circa anderhalf uur. Onderweg hebben we al een paar regendruppels gehad en ook nu is het net (niet) droog. Mardi en ik komen in gesprek met 2 Canadezen. Beide heren zijn al op leeftijd en gaan al 50 jaar met z’n 2-en aan het vissen π£.
De man waar ik mee praat, heeft ooit in Nederland gewerkt, in de botenbouw. Grote schepen voor de rijke medemens. Hij heeft zelf ook verschillende boten gehad langs de westkust van Canada, van powerboats tot saling-ships. Vorig jaar heeft hij, naar ik begreep onder druk van z’n vrouw, alle boten verkocht. Van het geld heeft hij een vintage Porsche gekocht. Waar hij eerder maar 2000 km per jaar reed, rijdt hij nu elke dag π
Al 22 jaar geen speeding fine gehad en dit jaar al 2 te pakken. Geweldig toch, wat n keerl πͺ
Het eerste waar de Canadees waarmee Mardi sprak over begon, toen hij hoorde dat wij uit Nederland kwamen, waren de heftige boerenprotesten. Zo wordt de actualiteit in ons land dus ook ver over de grenzen gevolgd. Ook hadden ze het over huizenprijzen in Nanaimo. Waar de gemiddelde prijs 5 jaar geleden rond de CAD 350.000,- lag, ligt dat nu rond de CAD 850.000,- heel veel speculatie van met name Japanners en Chinezen. Niet meer te betalen dus.
We zijn bijna in de haven, nemen afscheid en gaan terug naar onze camper.
We verlaten de boot en rijden door Nanaimo richting Highway 19 North. Een erg druk stukje weg met veel stoplichten π¦
Als we Nanaimo achter ons hebben wordt het rustiger op de weg. Het is al even geleden dat we ons ontbijt hebben gehad, dus tijd om wat te eten. We zijn er al veel tegen gekomen, maar nu nemen we ook daadwerkelijk de afslag in Parkville. Tim Hortons, daar moet je zijn geweest. We draaien de parkeerplaats op en zoeken een plekje. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Tim rekent niet op RV’s size xxl. Dan maar dwars over 4 plekken parkeren, wij hebben trek. Als ze ons weg willen hebben zullen ze toch eerst moeten wachten tot wij ons eten op hebben. Inez gaat voor een wrap, Mardi en Sven bestellen een burger, Twan schuift een broodje beenham naar binnen en ik ga voor een koffie met een fruitmuffin (gezond bezig π€).
Met een volle maag vertrekken we weer en zetten koers richting het noorden. We worden tekens gewaarschuwd voor overstekenden edelherten. Twan zit naast me en tuurt zich een ongeluk naar het wildlife. Ruim honderd kilometer verder is de enige Elk die hij gezien heeft, het plaatje op de gele borden. No wildlife today.
Iets voor 4 uur rijden we onze camping op, Thunderbird RV & Resort park. Nou is camping misschien iets te veel gezegd voor deze parkeerplaats. Het is meer een opstelplaats van trailers and motorhomes. Mannetje aan mannetje, met als afscheiding een betonband. Veel privacy is hier niet te vinden π. Er zijn plaatsen met oceanview, maar als je daar meer voor betaald hebt, voel je je zwaar bedonderd. Wij staan 2e rij, maar hebben hetzelfde zicht, zij het tussen de trailers door, op the ocean π
Sven doet even een slaapje, ik concentreer me op de blog en de rest speelt Catan. Inez koopt zich een ongeluk in ridderkaarten, dit betaald zich deze keer uit. Naast de grootste riddermacht ook nog 2 overwinningspunten. Met 6 punten op het bord is dat genoeg voor de overwinning.
Twan en Inez verzorgen het eten vandaag. Gebakken aardappelen, boontjes en varkenshaas. Het moet even in etappes, door gebrek aan pannen en pitten. Ik bak snel nog even de laatste stukken vlees, vuur vol open, dan is het lekker snel gaat. Ik krijg een seintje als het klaar is π€
Het brandalarm in de hut gaat af. Tijd om te eten π½π
Mardi en ik lopen na het eten een rondje richting de haven. Kijken waar we ons morgen moeten melden voor de zodiak tour. We hebben er zin in, hopen dat we morgen weer wildlife zien.
Tegenover de camping zien we allemaal boten in het water, niemand die de motor aan heeft. Iedereen is aan het peddelen π³ waarom zou je dat doen??
Als we terugkomen uit de haven liggen de bootjes er nog steeds. Mardi spreekt een dame aan, die op het punt staat het water in te duiken, en vraagt wat die boten hier doen. Blijkt dat hier een diepe plek in de oceaan zit waar de zalmen zich verzamelen voordat ze richting de Campbell River gaan. De mensen die we zien behoren bij een club vissers die alleen al roeiend naar de visplek mogen, dus geen gebruik maken van een motor. Grappig toch π
Voordat de dame het water instapt komt er een kopje boven. Eerst dacht ik aan een collega duiker van haar, maar het bleek een sealion π¦ te zijn. Toch wildlife vandaag π
@eddie: speciaal voor jou nog een truck π»
Geschreven door Bosker.reisverhalen