Dat is onze slogan geworden als we de highway weer opdraaien. Net als gisteren stond de wekker op half 7. Het lijkt alsof we steeds meer in het Canadese ritme komen want iedereen schrikt wakker van het alarm. Mardi’s telefoon wordt vervloekt, nu al??
Ik spring uit bed en ga naar sanitairgebouw en ga douchen. Ondanks dat het maar 30 meter is vanaf de camper, is de lichaamstemperatuur 10 graden gedaald. Volgens mij is het maar een graad of 8 buiten. Lekker fris, dus direct wakker. Twan en Mardi volgen, Sven en Inez hebben wat meer moeite met opstaan.
We hebben dezelfde strategie als gisteren. Op tijd op pad. We hadden eigenlijk Lake Louise op de planning, maar uit de verschillende verhalen blijkt dat het daar heel erg toeristisch is. Lake Moraine ligt vlak bij Lake Louise en moet minstens zo mooi zijn. Dus dat is ons doel voor vandaag. Op naar Lake Moraine.
We rijden langs dezelfde route als gisteren door Banff richting de Hw1. Ten noorden van Banff draaien we de Hw1 op richting Lake Louise. Het uitzicht is schitterend. Voor ons ligt een bergkam met een hoogte van bijna 3000 m. Mt Bourgeau (2931m), Mt Brett (2984m) en Pilot Mtn (2935m). We volgen de Hw1 richting het noordwesten. Het uitzicht blijft fantastisch. Na iets meer dan een uur rijden nemen we de afslag Lake Louise. Er staan al tekstborden op de snelweg voor park and shuttle, rechtsaf. Die negeren we, we zijn (volgens ons) ruim voor de meute aan, dus draaien we linksaf de Lake Louise Drive op. Deze moeten we 2 kilometer volgen en dan linksaf richting Moraine Lake. Nee dus…….. de afslag naar links is afgezet. Parkeerplaats bij Moraine Lake is vol. Dat is balen. Er zijn dus meer mensen nog vroeger opgestaan. Dan de weg maar volgen richting Lake Louise. U turns verboden 🚫, keren bij een hotel/restaurant verboden 🚫, we moeten dus wel door. We zijn vlak bij de parkeerplaats en ja hoor. Grote borden die aangeven dat ook deze parkeerplaats vol is. Rest ons niets anders de aanwijzingen van de verkeersregelaars te volgen richting de exit. Totdat er opeens een verkeersregelaar staat te wenken, de pilonnen worden aan de kant gezet en de familie Bosker kan met de camper het parkeerterrein op. Daar hadden we even niet op gerekend 😀
Gelukkig zijn er 2 plekken naast elkaar vrij, dus we parkeren ons huisje op wielen makkelijk in de rij. Zo, dat is een meevaller. Nu eerst koffie en een broodje. Wat valt dat er lekker in.
We smeren ons in met anti mug om de 🦟 🦟 op afstand te houden en gaan op pad. Binnen 5 minuten staan we, met heeeel veeel andere mensen aan de oevers van Lake Louise. Iedereen staat z’n vingers blauw te knippen om het perfecte plaatje te krijgen. Wij lopen 50 m verder. Daar is het uitzicht minstens zo mooi maar daar staat geen mens🤭
We besluiten om de Lake Agnes Trail te gaan lopen. Een route van ongeveer 4 kilometer. We beginnen vol goede moed, het pad is goed begaanbaar en varieert in percentage stijging. De snelheid gaat langzaamaan wat naar beneden. Twan bekommerd zich om Mardi en Inez, Sven en ik lopen op kop. Af en toe nemen we even rust om de beentjes te sparen. Na 3 kilometer zwoegen😩 zweten😰😰, bijna op willen geven 🥺 en af en toe 🤬🤬🤬 komen we aan bij Mirror Lake. Waar zou die naam toch vandaan komen😜😜
Wat n plaatje (letterlijk). We pakken hier even onze rust. Twan en Sven lopen over de oevers van het meer nog een rondje.
We vervolgen het pad verder naar boven. Lake Agnes moet wel heel mooi zijn, want de tong ligt zo zoetjes aan op de wandelschoen 🥾 We maken grapjes dat het toch geweldig zou zijn als er een Starbucks bij het meer zou zijn. Een icekoffie met een muffin gaat er wel in 😀😀
We horen de waterval al, dus het kan niet ver meer zijn. Alleen nog een trap van 57 treden en we zijn bij Agnes 😳😳
Een schitterend meer verscholen tussen de bergen 🏔
Op de achtergrond zien we nog sneeuw op de berg liggen. Beide zijden zijn groen.
Enneh, een Starbucks is er niet, wel een restaurantje. Het is er druk voor het loket, het wordt hier vast weggegeven. Maar dat is niet zo. Twan weigert om een tosti van 12 CAD te bestellen. We eten onze meegebrachte marsjes, Snickers en twixjes. De suikerspiegel is weer op niveau dus we zijn klaar voor de terugreis.
Dit gaat een stuk makkelijker dan de heenreis en kost beduidend minder energie. We stoppen maar een paar keer en zijn binnen een uur weer beneden. Volgens Twan z’n ski-app zijn we van 2128m terug gelopen naar 1747m. Dus elke 10 m lopen 1 m omhoog (of naar beneden) Pfffff
Terug bij de camper pakken we een lekkere koude Pepsi. Even op adem komen.
We rijden via de supermarkt naar onze camping ⛺️ Lake Louise Trailer Campground. Ook hier hebben we weer een mooie plek met picknick tafel en een stroomaansluiting. We zitten aan de oostkant van de camping vlak bij Bow river. De rest van de middag liggen/zitten we met de beentjes omhoog. Relax 🤩
Mardi en ik lezen de reacties die zijn gepost onder onze verhalen. Wat leuk dat jullie zo met ons meeleven/meereizen.
De kids spelen Catan en het was nog lang onrustig…….

Geschreven door Bosker.reisverhalen