Het is 3:45 uur als we ruw gewekt worden door de wekkers. We moeten vroeg uit de veren want we vliegen ✈️ om 7:05 naar San Francisco. Wat een start van je 50e verjaardag lieverd 🥰. Van Harte
Gisteren heeft Mardi al heel veel lieve berichtjes ontvangen, maar wij zitten in een andere tijdzone, we lopen hier iets achter 😜😜
Voor half 4 staat iedereen klaar voor vertrek en we starten voor de laatste keer de chevy. De rit door de stad verloopt soepel en de stoplichten 🚦 zijn ons goed gezind. Dat scheelt enorm aan tijd want het lijkt wel of ze die dingen hier hebben uitgevonden, of ze waren hier in de uitverkoop😜
Het bord return rental maakt duidelijk waar we moeten zijn voor het inleveren. Je verwacht dan toch op z’n minst dat iemand de sleutels van je aanneemt, ook op dit vroege tijdstip van de dag, en een kleine inspectie van de auto doet. Maar helemaal niets van dit alles. Leave the keys in the car is het enige wat we toegeroepen krijgen.
Voor de zekerheid loopt Mardi al filmend om de auto 🫣
Je kunt maar beter bewijs hebben dat je m netjes hebt achtergelaten.
We lopen richting de incheckbalies, d’r zijn meer mensen vroeg opgestaan deze ochtend. Overal staan al rijen mensen te wachten, maar wij hebben onze bagage al online ingecheckt. Wij kunnen dus bij de rij ‘drop-off’ aansluiten, dat wil zeggen dat we direct aan beurt zijn. Niks geen rij, dus de tassen zijn we kwijt. Op naar de security, daar staat wel een rij, maar het loopt vlot door. Voordat we het weten staan we wijdbeens op sokken met de handen in de lucht te wachten tot we gescand worden. Eén voor één mogen we passeren, met een schuin oog kijkend of de tassen ook door mogen. Uiteindelijk zijn de tassen eerder gecheckt dan wij want………….
Twan is weer de pineut. Weer geeft het apparaat een alarm en weer op dezelfde plek. De man die de handmatige controle uit moet voeren wacht eerst even op zijn supervisor. Hij pakt natuurlijk niet zomaar iemand bij z’n stalen noten 😜😜
Uiteindelijk wordt er niets illegaals aangetroffen en mogen we door. We halen een koffie en kunnen bijna direct door aan boord. We hebben een prima vlucht, vertrekken precies op tijd en halen onderweg nog bijna een half uur vliegtijd in, waardoor we om half 12 landen. Dat wil zeggen, gerekend met de tijd op Hawaii. Hier kan het klokje weer worden bijgezet en wel 3 uur. Het was de bedoeling om met de metro 🚇 richting het hotel te gaan, maar toen we de prijzen voor een enkele reis per persoon zagen hebben het plan gewijzigd. Een Uber XXL stond zes minuten later voor ons klaar en heeft ons netjes voor het hotel afgezet.
Bij het inchecken tussen neus en lippen gezegd dat Mardi vandaag jarig is.
Nadat we onze spullen op de kamers hebben gebracht zijn we direct op pad gegaan. Op zoek naar een lunch, want die hebben we nog niet gehad. De subway op de hoek van het hotel biedt uitkomst. Om de benen toch nog even te strekken besluiten we naar Pier 39 te lopen. Hier gaan we morgen ook vast nog wel even naar toe maar dan hebben we vandaag een voorproefje gehad. Heerlijk even slenteren door Fisherman’s warf en natuurlijk bij de zeeleeuwen kijken. Een mooi schouwspel van deze dieren, die elkaar een plekje op de drijvende vlonders niet gunnen.
Vanaf hier lopen we ook weer richting ons hotel. Zowel Sven als ik lopen nog in de zomerse outfit van Hawaii maar dat is voor hier te optimistisch. Met kippenvel op de armen lopen we in versnelde pas door richting hotel. Morgen toch maar een lange broek en een truitje aan als we de stad op de fiets gaan verkennen.
Bij terugkomt op onze kamer staat een verrassing voor Mardi te wachten. Een fles bubbels, een appelflap met frambozen en ijs. Alleen jammer dat we 3 uur weg geweest zijn…

Geschreven door Bosker.reisverhalen