Vandaag staat Lamar Valley op het programma. De valley staat ook wel bekend als Amerika's Serengeti, de beste plek waar je wildlife kunt spotten.
Ondanks dat we al verschillende soorten hebben gezien, willen we natuurlijk meer. In de Lamar Valley leven wolven, grizzly's en natuurlijk bizons. Dus als het even kan......
Lamar Valley ligt aan de oostkant van het Yellowstonepark, dus voor ons ongeveer 2 uur sturen. De wekkers staan op 6:15 uur om een vertrektijd van 7:00 uur te kunnen halen. Ergens tussen de wekker en het vertrek is iets misgegaan, want we rijden rond 7:20 uur weg. Halen bij de "office" nog een koffie (en voor Inez warme choco) voor onderweg en we gaan. Voordat we het park inrijden hebben we nog een tankstation waar we onze truck van brandstof voorzien. Heerlijk hoor zo'n grote auto, maar hij drink de benzine niet in liters maar in gallons. Gelukkig is de benzine hier betaalbaarder dan in Nederland. Iedereen en alles voorzien van brandstof, we kunnen op pad. Het is rustig bij de ingang van het park, we zijn zo binnen, weinig mensen hebben de moeite genomen om vroeg op pad te gaan. We volgen de weg richting Madison, voor ons al een bekende weg. Hier zijn we de vorige dagen ook al langsgekomen en we weten de plekken waar we wildlife gespot hebben. Het duurt dan ook niet lang voordat we de eerste beesten spotten. Net aan de andere kant van de rivier loopt een hele groep herten. Blijft toch een geweldig gezicht.
Na de nodige foto's en filmpjes gemaakt te hebben stappen we weer in en vervolgen onze weg. Vlak voordat we bij Madison linksaf slaan, hebben we de ogen weer in havik stand. Hier hebben we namelijk eerder deze week de beer gezien. Maar helaas pindakaas, vandaag is er niets te zien. Z'n jeuk zal wel over zijn.
We slaan links af en even later gaan we rechts richting Norris. Na een kilometer zien we allemaal alarmlichten en sluiten we in de rij aan. Dat kan 3 dingen betekenen, wegwerkzaamheden, pech onderweg of wildlife. Als we de bocht in slakkengang doorrijden zien we het probleem. Een kudde bizons is flauw van de wetlands en maakt gebruik van het asfalt dat voor ons bedoeld is. In een rustig tempo lopen de dames en heren onder begeleiding van de parkrangers verder. Uiteindelijk gaan ze van de weg af en verdwijnen in het bos. Als we langs rijden zijn ze nog indrukwekkender dan we al dachten. Wat een beauty's.
We volgen de weg via Canyon Village naar Tower Roosevelt. Onderweg komen we bij Mount Washburn langs, een berg van 3115 m hoogte. De route die we rijden is prachtig, een kronkelende bergweg die op plekken behoorlijk steil omhoog en naar beneden loopt, waardoor prachtige vergezichten te zien zijn. We slaan rechtsaf richting de Northeast Entrance Road, de Lamar Valley in. Vrijwel direct zien we de eerste bizons, redelijk dicht bij de weg, grazend in het gras. Na een paar overstekende exemplaren voorrang te hebben verleend, rijden we verder de valley in. Bij een parkeerplaats zien we auto's staan en mensen met verrekijkers en camera's. Hier is dus wat te zien. We parkeren onze auto en turen in dezelfde richting als de andere toeschouwers. In de top van een boom zie ik een nest, waar beweging te zien is en even verderop zit een vogel in de top. Het nest blijkt van familie Osprey te zijn. Moeder en kind zitten op het nest, vader houdt de verrichtingen vanuit de andere boom in de gaten. Gaaf!!!! Hier kun je de hele dag wel naar kijken.
Vlak nadat we onze reis weer hervat hebben, staan er weer auto's langs de kant. Dan weet je dat er iets te zien is. Een gaffelbok deze keer. Sven heeft 'm op de plaat vastgelegd. Er blijken er in heel Yellowstone maar 200 tot 300 voor te komen. Later vandaag zien we nog een exemplaar. Mooi beest!!
Wat een geweldige uitgestrektheid is Lamar Valley, bizons all over the place!! Maar als ze ook als tegemoet komend verkeer op gaan treden, dan komen ze wel heel dichtbij (als je je autoraam open hebt). Mardi vond het het minst gezellig van allemaal, maar het levert wel een mooie foto en ervaring op.
We rijden verder richting het noord oosten en keren uiteindelijk bij Soda Butte. We nemen dezelfde weg weer terug door de valley en blijven ons verbazen over de hoeveelheid bizons. Het klinkt misschien een beetje gek, maar na het zien van zoveel exemplaren vinden we het bijna niet meer Bizonder. 😊
Helaas laten de grizzly's, wolven en andere dieren zich niet zien vandaag. Zou ook te mooi geweest zijn. Van de grizzly's lopen er minder dan 150 rond en van de gray wolf nog geen 75.
We rijden de valley weer uit en draaien rechtsaf de Grand Loop Road weer op. Bij Floating Island Lake zien we weer allemaal auto's langs de weg staan en daarbij een parkranger. We parkeren de auto en gaan kijken. De ranger geeft uitkomst na het zien van de vragende blikken van de toeristen. In het bos, direct achter het water loopt een moeder Moose met een kleintje. Ook die vinken we weer af van ons lijstje en we vervolgen onze route. Dan zien we opeen een bordje met een afslag naar links, de Blacktail Plateau Drive, een onverharde éénrichtingsweg die de bergen in gaat. Aangezien we toch een 4x4 hebben, besluiten we deze afslag te nemen. Dit is zo'n afgelegen weg, hier moeten we wel beren gaan zien. Nou ik kan de uitslag alvast verklappen. Langs de hele Blacktail Plateau Drive, geen beer gezien. Alleen een vogel en een marmot. Zijn we hiervoor nou van onze route afgeweken?
We draaien de Grand Loop Road weer op en komen wederom langs Floating Island Lake en zien dat moeder Moose de verkoeling van het water heeft opgezocht. We zien alleen de kop nog boven water uitsteken. Helaas was er geen plek om de auto aan de kant te zetten om een foto te maken, jullie moeten me maar op mijn woord geloven 🤣
Als we iets verder rijden zien we weer remlichten. En dat in combinatie met de (door de hoeden duidelijk herkenbare) parkrangers, kan het alleen maar betekenen; fotocamera in de aanslag. We rijden langzamer dan stapvoets en stoppen bij de vriendelijke parkranger. Ze wijst naar een boom en zegt dat er 2 black bears zitten, een moeder met een kleintje. De moeder zit besjes te eten op de grond, de kleine zit in de boom. Snel maken we een paar foto's en filmpjes, veel tijd hebben we niet want de 2e parkranger staat al druk gebarend verderop dat stilstaan op de weg vooral niet de bedoeling is. Ehhh sorry, ik zie je niet, want ik kijk naar links!!! Ik hou het even vol, maar dan moet ik toch echt verder. We rijden door maar vinden vooral dat we te weinig van de beren hebben gezien. Op de eerste de beste plek waar ik kan keren, doe ik dat. Ik stuur de Ford zo op een stuk onverhard naast de weg, steek 3 keer heen en weer (want even krap om met zo'n slagschip valt niet mee) en geef een straal gas om de weg weer op te draaien. De achterbanden spinnen driftig in het rond en de stenen vliegen in de rondte. Mardi kijkt wat bedenkelijk bij deze actie maar Sven ligt in een deuk. Don't be gentle, it's a rental!!! 😁
We sluiten aan in de rij en hebben weer volop zicht op de beren. Wat een mooi schouwspel is het, maar ook nu worden we snel weer doorgestuurd. Verderop draaien we weer en rijden voor de 3e keer langs. Inmiddels zijn de beren wat verder de bosjes in gegaan, waardoor we slechts een kleine glimp kunnen opvangen. Ook deze hebben we weer in de pocket!!
We rijden door naar Mammoth Hot Springs. De waterwaterbronnen bestaan uit een zeer bijzondere terrasvormige kalksteenformatie. We lopen hier een rondje over de boardwalk (houten vlonders) en schieten een paar plaatjes. Via de Grand Loop Road rijden we weer richting het zuiden naar Norris en vervolgens via Madison naar West Yellowstone. Onderweg zien we nog 1 hert direct langs de weg staan. Waar we vanmorgen veel moeite moesten doen om een mooie scherpe foto te krijgen (veel ingezoomd), staat bambi nu direct langs de weg.
Kortom, we hebben weer een geweldige dag gehad en veel beesten kunnen zien. Dat we een paar niet gezien hebben, nemen we graag op de koop toe. Dat we op deze reis al 3x beren hebben gezien is toch super. Wij genieten met volle teugen.

Geschreven door Bosker.reisverhalen