Het was uitslapen vanmorgen, vergeleken met eerdere dagen. Vandaag staat een Wildlife & waterfalls tour op de planning. Waterfalls hebben we al veel van gezien, dus doe ons vandaag het Wildlife maar 😉
Mardi zit ons achter de broek dat we moeten opschieten. We moeten volgens haar om kwart voor 9 bij de receptie klaar zitten (een half uur voor pick-up time) en het is nog wel een kwartier lopen (binnen 10 minuten zijn we er). Alle veiligheidsmarges qua tijd zijn dus in acht genomen want nog een laatste blik op de reserveringspapieren leert dat we om half 10 opgepikt worden. We wachten binnen bij de receptie omdat het een beetje regent ☔️
Om iets voor half 10 komt een oude gele schoolbus 🚌 aangereden met een aanhanger erachter waarop rafts liggen. Een ander Nederlands gezin stapt in. Hoe we weten dat het Nederlanders zijn??? Een AH en Dirk tas 😩😩😩
Niet veel later komt Wildlife Tours bus van Maligne Adventures aangereden. We worden op deze druilerige vrijdagmorgen begroet door de vrolijke Jamie. Hij verraadt zijn afkomst zelf door ons te begroetten met een; hello mate, how are you doing ?
De laatste keer dat ik dat gehoord heb was bij Crocodile Dundee. Weer een Aussie achter het stuur vandaag 😃
Hij vraagt, omdat het zo regent, of wij onze hiking tour ook om willen zetten in een cruise 🚢 op Maligne Lake. Voor een beetje meer zitten we droog. Je bent accountant of niet, Mardi wil niet weten of het meer is, maar hoeveel. De IPhone 6📱biedt uitkomst voor Jamie. CAD288,64 😳😳
Zegt hij ook nog: dat is voor jullie allemaal, niet per persoon 🤣🤣🤣
We gaan niet op z’n aanbod in.

Laura had ons gisteren verteld dat er bij Medicine Lake een nest van de Bald Eagle 🦅 was. We vragen Jamie of wij daar ook langs komen en zo ja of we daar ook stoppen. Laura en Martijn hebben daar zowel een ouder als een jong gezien. Jamie geeft aan dat het op de route ligt 👍👍
We pikken nog wat mensen op en rijden naar Maligne Waterfalls. We lopen een klein rondje vanaf de parkeerplaats naar brug 1 en brug 2. Ver genoeg voor een deel van de groep (die vast en zeker wel op de cruise gaan🤭). Crocs bestaan nog steeds…
We schieten wat plaatjes, nu we er toch zijn, maar willen gewoon wildlife. We merken dat we de hele tijd voor de groep uit lopen.
Terug in de bus gaan we richting Medicine Lake. Jamie vertelt op een leuke en humoristische manier over de meren, wildlife en watervallen. Verderop staat zijn collega aan de kant van de weg. Even vragen of hij wat heeft gezien. Ja dus. In de bosrand vlak langs de weg loopt een zwarte beer met 2 welpen van ongeveer 18 maand oud. We rijden net voorbij de bus van zijn collega en hebben vrij zicht op de beren 🐻Wat gaaf zeg om dit van zo dichtbij te zien. De beren lopen verder onze kant op, de fototoestellen klikken aan 1 stuk door. De beren zijn nu voorbij de bus van Jamie z’n collega die besluit de bus in z’n achteruit te zetten. Als ware het een vrachtwagen begint dat ding toch te piepen. Safety for all, maar het jaagt de beren weg.
We vervolgen onze tour richting Medicine Lake, schieten wat foto’s maar zijn vooral benieuwd naar het nest van de Bald Eagle. Vanaf een parkeerplaats is het nest goed te zien. We stappen uit maar zien dat het nest leeg is, helaas 😕
Maar gelukkig heeft onze Australian busdriver eyes like an Eagle. In een dode boom vlak bij het nest zit het jong van de Amerikaanse Zeearend. Deze is nog helemaal bruin, dus goed gecamoufleerd tussen de bomen. Inzoomen maar en vastgelegd op de gevoelige plaat.
En weer door….. ongeveer een kilometer verderop komen we een nest van de visarend (osprey) tegen. Deze familie is ook niet thuis. We rijden verder naar Maligne Lake. We zetten de rest van de groep op de boot en wij lopen de Moose trail, die loopt vanaf de parkeerplaats langs Maligne Lake naar Moose Lake. En waarom heet dit meer Moose Lake??? Juist ……….
Grote kans dat we een Moose gaan spotten dus. In het meer groeit een plantje waar de Moose gek op is, vandaar de naam. Maar vandaag geeft familie Moose niet thuis, geen beest te bekennen bij Moose Lake. We lopen langs het Maligne lake weer terug naar het verzamelpunt en wachten op de cruise-gangers. We zien nog wel een mule deer lopen. Sven sprint er achteraan om een mooie foto te maken. Hij komt met een brede glimlach terug. Het zal wel gelukt zijn 🤣
We stappen weer in de bus en rijden terug naar Jasper. Onderweg staan her en der wat auto’s stil omdat ze wat gezien zouden hebben. We blijven ook even staan omdat iemand zegt dat hij een beer gezien had. We turen naar het bos en zien af en toe wat takjes bewegen, maar meer ook niet. Iedereen is gefocust op de berg schuin achter ons. Ik kijk schuin naar voren en zie een grote bruine beer de kloof over steken. We rijden een stukje vooruit en wachten tot we beter zicht hebben. Dat duurt niet lang. Al etend komt de beer richting ons gelopen. Je voelt de spanning in de bus toenemen. Iedereen is super enthuisiast, we zitten eerste rij. Hoe mooi is dit. We hadden de hoop dat het een grizzly is, maar het is een bruine zwarte beer met een zwarte kop. Een bijzonder exemplaar volgens Jamie.
Achter, voor en naast ons stoppen auto’s en tegen alle regels in stappen mensen uit. Ze lopen voor onze bus langs om maar een plaatje te krijgen. The safe distance bij zwarte beren is 100 m, dit was nog geen 10. De beer maakt zich uit de voeten bij het zien van zulke idioten 😫
We rijden rustig verder richting Medicine Lake als Jamie ineens vol op de rem staat. De Ford F-350 wordt in de achteruit gezet. Wat heeft onze Eagle eye 👁 nu weer gespot?? Inderdaad een volwassen Bald Eagle 🦅. Hoog in een dode boom zit hij/zij. Wat een mooie vogel. Verderop stoppen we bij het nest van de Osprey. Ook hier in de top van een dode boom zit een volwassen visarend. We wilden wildlife, we krijgen wildlife.🤩🤩🤩🤩
De rest van de terugreis turen we ons helemaal scheel naar de bosrand, elke donkere vlek zien we aan voor een beer, maar spotten verder niets meer. Tevreden over deze dag worden we voor de deur van onze motorhome afgezet. Topdag!!
We genieten op de camping nog even van de zon en ik werk m’n blog alvast wat bij. De jongens duiken de zolder weer op en doen de oogjes ff dicht. Het is ook zo vermoeiend 😓
Door deze relaxmodus hebben we geen zin meer om te koken. We rijden naar Jasper, parkeren onze RV vlak bij het treinstation en lopen naar het centrum. Twan voelt zich niet helemaal top en blijft in de RV. Wij zoeken een plekje bij een steakhouse. Mardi loopt nog even terug om Twan te vragen of hij echt niet mee wil eten. Ze komt alleen teruglopen, Twan is niet mee, maar met een enorme smile. Ze heeft nog meer wildlife gezien. Vlak bij het spoor heeft ze elk (edelherten) 🦌 gezien. Het kan niet op, al dat wild.
We gaan voor de todays favorite, Inez voor een burger. We slaan het toetje over en lopen terug naar de parking. En wat zien we bij het spoor, naast een hele lange trein, nog meer edelherten. Nu ook een mannetje met een gewei. What a day.
We gaan terug naar Whistlers Campground. Tot morgen 😃

Geschreven door Bosker.reisverhalen