Hallo,

Hier zijn we toch alweer met een nieuw verhaal.
Deze ochtend zijn we om 8 u vertrokken voor een 580 km lange busrit.
Al snel kwamen we in een bergachtige streek. We volgden de Panoramaroute. Jammer dat het zwaar bewolkt was. Langs die route hielden we drie stops op mooie locaties.
Bij de Drie Rondavels. Je staat voor een diepe kloof en aan de overzijde zie je 3 bergen in de vorm van rondavels. Trouwens weten jullie waarom volgens het bijgeloof de hutten rond zijn en niet hoekig? Dan kunnen de boosaardige geesten zich niet in de hoeken verstoppen.
Jammer dat de wolken een deel van ons zicht wegnamen.
Verder kwamen we op de plaats waar de Blyerivier en de Treurrivier samenvloeien. Nou ja, vloeien, het woeste water heeft mooie vormen uitgeslepen in de rotsen.
Bij Gods Windows heb je een uniek vergezicht. Met goede apparatuur kun je hier 200 km ver zien. Met het menselijk toch ook 90 km. Echter deze plaats zat volledig in de mist. Vandaar de titel van vandaag. Zie voorlaatste foto.
Leuk waren ook de vele toeristenstalletjes aan elke stop.
Verder werd het landschap meer en meer vlakker. Het weer werd beter. Het blijft ongelooflijk hoe mooi groen het hier is. Terug zagen we steenkoolmijnen, grote elektrische centrales en de vele vrachtwagens die steenkool vervoeren.
Toch werd de verdere rit saai. Uren op de bus met enkele plasstops. Gelukkig zijn de hoofdwegen hier zeer goed. Dikwijls kilometers lang rechtdoor.
Plots werden we opgeschrikt. De politie deed de bus stoppen. Ze hadden hem betrapt op overdreven snelheid. 500 R moest de chauffeur betalen. Terecht vonden wij. Regelmatig reed hij sneller dan toegelaten. De toelaten snelheid ligt hier zo al een stuk hoger dan bij ons, maar velen houden zich er niet aan en racen over de weg. Het is nochtans op te letten. Op een bepaald moment stond een wagen stil op het 2de vak. Onze chauffeur moest een snelle zwenkbeweging maken naar het eerste vak. Herders laten hun soms grote kuddes koeien of geiten grazen langs de snelweg. Die dieren lopen dan soms gewoon op de baan. Bavianen verzamelen soms op de weg. Veel mensen staan of stappen langs de weg of snelweg en steken regelmatig over.
Om 18u30 kwamen we aan bij ons hotel in Pretoria. Een uurtje later zaten we met de ganse groep aan het avondmaal. Alweer lekker. Ja, hier in Zuid-Afrika koken ze heel lekker, veel beter dan in Amerika vorig jaar. Na het eten hebben we met 15 mensen een kaartspel gespeeld. Alie heeft gewonnen. Alie is een Nederlandse vrouw, luidruchtig en vrolijk. Haar schaterlach weergalmd veelvuldig. Ze is zeer goedhartig. Ze is weduwe, was getrouwd met een Roemeense man die ze op vakantie leerde kennen. Ze is hier met haar dochter Celina. De dochter woont in San Fransisco. Je ziet ieder heeft hier een eigen verhaal. Het is een leuke groep met aangename mensen.
Vanavond vliegen wij huiswaarts. Als alles volgens planning verloopt landen we zondag omstreeks 11 u op Schiphol.
Tot de volgende.

Geschreven door AenPopreis