Hier zijn we met ons volgend verslagje.
Deze morgen zijn we reeds om 8 uur vertrokken in zuidelijke richting. Algauw was het duidelijk dat de meeste Peruanen in armoedige omstandigheden leven. Onafgewerkte blokjes, krotten, soms niet meer dan wat planken, platen en zeilen. Onverharde wegen tussen die woningen, stoffig, droog, weinig of geen groen en dit nog overgoten met een sausje grijze troosteloze lucht. Het was confronterend hier rond te rijden.
N'a de middag werd het beter. De zon loste de bewolking op en we kwamen in Paracas. We genoten van het middagmaal met zicht op strand, zee en haven.
Een bezoek aan het Nationale Park Paracas was uniek. We genoten van de vele mooie uitzichten in deze kurkdroge woestijn aan de zee.
Nog een half uurtje rijden en we kwamen bij ons hotel in Pisco. Hier is een feest bezig en is het zeer druk. Het stadje is nog steeds niet volledig hersteld van de zware aardbeving in 2007. Zo staat de oude kerk er nog steeds beschadigd bij. Hopelijk beeft het deze nacht niet.
Tot morgen

Geschreven door AenPopreis