Hello,

Tante Ann: De Virgin River is een rivier in de Amerikaanse staten Utah , Nevada en Arizona. Hij mondt uit in de Colorado. De rivier is ongeveer 261 km lang. Hij werd in 2009, tijdens de honderdste verjaardag van het Zion National Park, uitgeroepen tot de meest wilde en schilderachtige rivier van Utah. De kans dat wij opnames kunnen bijwonen voor de Netflix serie is bijna onbestaande denk ik. We weten niet waar die gebeuren op die 261 km, als ze al langs deze rivier gebeuren.
Deze morgen is er een onweersbui voorbij getrokken. We hebben het rustig aan gedaan. Ontbijt was inbegrepen en er was voldoende keuze. Opvallend dat er bijna nooit gewoon brood te krijgen is. Hier heb je pancakes (er staat deeg in een soort dispenser, je bakt zelf je wafels of pannenkoeken in ter beschikking staande apparaten) en burgerbroodjes die je kan opwarmen in een soort rooster.
Ook opvallend is dat zelf in een degelijk hotel alles wegwerp is. Kartonnen borden, plastieken bestek, isomobekers voor koffie, …
Het was 9u45 toen we vertrokken richting Las Vegas. Terug gleden de verschillende mooie landschappen ons gezichtsveld voorbij. Ook een nieuw groot onweer trok langs, gelukkig zijn we slechts onder een kantje van de bui terecht gekomen.
We hadden afgesproken rechtstreeks naar de gokstad te rijden zonder bezoeken onderweg. We zijn een beetje verzadigd van al het mooie dat wij gezien hebben. Onderweg zagen wij de groene omgeving als in buurt Zion terug veranderen naar een woestijnlandschap. Nog meer opvallend vonden wij dat wij Las Vegas reeds duidelijk zagen van meer dan 30 km ver. Het ligt iets lager dan de omgeving en de skyline was snel duidelijk. Via de snelweg, hier 2 x 7 rijvakken breed, doken wij het drukke centrum in. Wat raad je, de afrit nabij ons bestemmingshotel was afgesloten wegens wegenwerken. Ja, ik had gisteren reeds opgemerkt dat Google Maps een andere route voorstelde dan Maps Me. Gelukkig zijn we met die laatste toch snel via een aangepaste route bij het hotel aangekomen. We waren reeds voor 12 u ingecheckt en op onze kamer. Mede doordat we nu in de staat Nevada zitten, hebben we terug een uur extra. We zitten nu terug met 9 uur verschil t.o.v. Belgenland.
Na wat bekomen, of beter gezegd afkoelen op onze kamer (het is hier 35°C) zijn we te voet de stad ingetrokken. Ons hotel bevindt zich een kwartier stappen van The Strip, de straat to be in deze stad. Hier hadden we moeite om onze oogballen in hun kasten te houden. Wat je hier ziet is ongelooflijk. Het ene reuzenhotel na het andere, elk in een zeer opvallende en verschillende stijl opgericht. Zo sta je het ene moment voor een 165 m hoge replica van de Eifeltoren en een kwartier later voor een Egyptische piramide. Later sta je in New York met zijn Vrijheidsbeeld en met zijn reuze roetsjbaan die het geheel omarmd. Nog verder tref je Bellebargie hotel met zijn fonteinenballet enz. enz. Groot, groot, groot, … Elk hotel is een stad op zijn eigen. De onderste verdiepen bevatten meestal naast (luxe-)winkels, restaurants, zalen waar shows en optredens doorgaan, ook speelzalen (gemiddeld meer dan 10.000 m² per hotel !). De hogere verdiepingen bevatten de kamers. Veel hotels beschikken over +- 4000 kamers ! Alles is zeer luxueus ingericht en telkens zeer verschillend. Je loopt overal zo maar rond en het is zeer druk.
Naast alle luxe zie je ook minder mooie dingen. Onverzorgde daklozen liggen her en der te slapen in schaduwrijke hoeken. Regelmatig snuif je wietgeur en we zagen meerdere mensen die totaal van de kaart waren. Eén barstte continu in schaterlachen uit, een andere hing zo stoned op zijn stoel dat ik nog niet versta dat hij er niet af viel.
In de late namiddag zijn we terug gekeerd naar ons hotel, waar we nog een tijdje genoten van de rust aan het zwembad met de afzonderlijke hottub.
Tot morgen.

Geschreven door AenPopreis