In Page heb je veel restaurants, waaronder verschillende Mexicaanse. We vonden er al drie in de onmiddellijke buurt van ons hotel. Tiago zou het ons niet vergeven moesten we dan ook eens niet in zo’n restaurant gaan eten zijn. Gisteravond was het zo ver. We zien meteen het zeer opvallende en kleurrijke interieur. Wijzelf eten op het overdekte terras. Het was lekker, maar zoals typisch hier zijn de porties veel te groot. Toen wij vertrokken zat de zaak helemaal vol en stonden er mensen te wachten aan de deur. Bij het restaurant er naast, eveneens een Mexicaans, zat er niemand. Dat moet pijnlijk zijn voor die uitbaters.

Vandaag was er weinig gepland. Het enige wat op ons excelleke stond was verplaatsing van Page naar Tropic. Een rit van 156 mijl. De rit ging vlot. Hier op het Amerikaanse platteland is het eenvoudig en aangenaam rijden. Ellenlange brede en rechte wegen, weinig kruispunten. De mooie omgeving en steeds wisselende landschappen zorgen er voor dat de ritten niet saai worden.
Om jullie de mogelijkheid te geven een idee te vormen van de Amerikaanse wegen:
Foto 2 = hoofdstraat in Page (ter vergelijken met Dorpsstraat in Adegem)
Foto 3 = zijstraat in Page (ter vergelijken met Kallestraat in Adegem).

We waren rond 13 u in Tropic. Dit is een dorp op zo’n 10 km van de ingang van Bryce National Park. Dit park bezoeken we morgen. We hebben wat rondgewandeld in het dorp, waar een lokale handwerkmarkt was. We aten een hamburger om het marktplein. Petra draaide ook al een was in onze B&B. Deze droogt nu in de droogkast. Hier in Tropic is het momenteel 30°C, iets koeler dan gisteren dus.

Terwijl ik dit verslagje schrijf zit Petra wat in de tuin te lezen. Daarnet stond ze plots een beetje over haar toeren terug in de kamer. Er liep zowaar een coyote, zomaar door de tuin, op zo'n 5 meter van haar. Dit is nu al de derde die we zien.

Voila, eens een korter verslag. We hebben vandaag niet zo veel te vertellen. Tot morgen.
Ps: de coyote is ondertussen gevangen door een cowboy-buur en staat vastgebonden aan de boom! Petra zit terug binnen.

Geschreven door AenPopreis