Vreemd, om niet eerst naar het Eurna resort te reizen om Paew en haar familie te bezoeken. Maar we hebben dit jaar andere plannen en na de vlucht zat ik door de vlotte doorgang bij de immigratie en de bagage band, een half uur later al bij Phet in de auto! Dat was weer een gezellige tijd met veel kleuter-engels en wat woordjes thais en na een korte plas en koffie pauze van 10 minuten onderweg was ik om 16 uur alweer halverwege de overtocht naar Koh Chang. Phet heeft me bij de pier afgezet. Er stond een hele lange file voor de overtocht dus ging ik alleen met de ferry en nam ik aan de overkant de songhtaew naar Elephant Bay Resort in Bailan. Bovendien kon Phet direct terug naar Bangkok.
Rolf zat bij de receptie al op me te wachten en na iedereen daar gedag geknuffeld te hebben gingen we met een grote Chang proosten op mijn 'thuiskomst'.
Ondanks maar iets van 3 uur slaap tijdens de vlucht heb ik eerst de kinderen Omsin en Isa en Remco gedag gezegd en daarna samen met Rolf , geheel conform onze traditie, (jai) Pad Krapao van de 7eleven gegeten, ik was even vergeten hoe P̄hĕd (heet) dat was🤣. Na de zonsondergang heb ik uitgepakt, gedoucht, 'anti mug' gesmeerd en zijn we op pad gegaan. Lek kwam naar ons toe om even bij te praten en daarna liepen we via Nantena van Green Cottage naar Ben, Bee en Nico bij Fresh, naar Soda en haar zusje bij haar motorverhuurbedrijfje, de dochter van Mai met man en zoontje en vervolgens naar Mai zelf, waar we onze kleding laten wassen als we eens geen zin hebben in een handwas. Daarna door naar Kek (John sliep:-) en onze eindbestemming naast haar: Ann met haar onlangs geopende bar. Wat werd ik weer hartverwarmend verwelkomd overal! Bij de gezellige bar hebben we echt even met Ann kunnen bijpraten, Kek kwam ook nog even borrelen en na een drankje was het tijd weer naar 'huis' te gaan.
En nu vallen mijn luikjes dicht, Nederlandse tijd 17 uur, hier 6 uur later, dus ga ik wat slaap inhalen.
Des te eerder is het weer morgen❤️

Rolfs beleving:
De afgelopen dagen heb ik wat meer mijn ritme gevonden hier, smorgens ff wasje doen en ophangen, bakkie koffie, flesjes water navullen, San helpen aftellen, ik ben er maar druk mee.

Gisteren met Lek(de tuinman) de boom gesnoeid hier, dus we hebben nu nog meer uitzicht.
Hij zei nog : Lolluf, watch for red ants, ja.....too late, red ant allready bit me, de schade viel gelukkig mee.

Ik zag op internet al vaker iets voorbij komen over toeristen die bij de 7/11 een klein potje halen om te snuiven, het heet Yadom, dat is een menthol geur, goed tegen verkoudheid.
En jullie kennen mij, ik ben ook hartstikke hip, dus wilde dat ook proberen, dus nam een flinke snuif, hoe erg kan dat zijn.......nou, ik wist niet dat ik verkouden was maar mijn neus ging van schrik open 😳
En het spul is zo sterk dat zelfs mijn keel open ging.
Volgens mij ken ik niet eens meer verkouden kan worden.

Vandaag had ik ook nog visite van Isa, de dochter van Remco en Ann, samen hebben we engels geoefend. Haar engels is beter als mijn Thais dus zo communiceren wij met elkaar.

We hebben hier een heerlijk prive plekje aan de zee, terras ingedeeld wat voor ons het beste is, zwembad 100 meter om de hoek, dus ben veel hier en lig veel in mijn hangmat.
Vervelen doe ik niet want ik moet controleren of alle bootjes die van de ene naar de andere kant varen wel veilig aankomen.

San is inmiddels ook aan haar reis begonnen maar had behoorlijk wat hobbels onderweg, eind goed al goed, die land al bijna op Bangkok, en als alles goed gegaan is zie ik haar vanmiddag verschijnen op het resort.

Dan zullen we er meer op uit trekken en zullen de foto's wat interessanter zijn

Dan ken de pret beginnen....maar is het gedaan met de rust.
*
Sandulaa is here:
Na een trein die niet verder reed, een Uber naar schiphol, wat gekke dingen op Schiphol, de vlucht en Taxi rit naar Koh Chang is ze dan toch eindelijk aangekomen.

Het personeel reageerde weer heel leuk en was blij om haar weer te zien.

Ik heb haar een week niet gezien, het is een jaar geleden maar toen we daar weer zaten aan een Chang biertje, kijkend naar de zonsondergang, voelde het allemaal weer heel vertrouwd, alsof we hier vorige week nog samen zaten, we zijn beide weer thuis en samen.

Na ons traditionele avond maal op de eerste avond, een pittig magnetron menuutje van de 7/11 met een biertje, had ze nog genoeg energie over om wat mensen in het dorp gedag te zeggen, en ach, wat gek......nu herkenden de mensen mij weer opeens.....

Hello Sandulaaa, welcome back, how long you stay ?
Ik denk dat ik haar ook maar zo ga noemen.

Mij duurde het allemaal veels te lang allemaal want we waren onderweg naar de bar van Ann en ik had zin in een borrel.

Bij de bar lekker bijgekletst met Ann, de eerste avond samen was al beter dan de hele huwelijksreis, dus dat belooft wat voor de komende 4 weken.

Vandaag zijn we op pad geweest met de scooter, die van San was nog niet beschikbaar dus ik moest weer achterop🙄, San heeft een motorrijbewijs en ik (nog) niet.
Eerst een simcard geregeld, Ronald en Bianca op hun nieuwe plek opgezocht, dat was wel even een kodak momentje.
Daarna gegeten bij Ginger en Chan Siam, met Lek naar stukjes grond gekeken, was wel mooi, de jungle met z'n geluiden achter je en de zonsondergang voor je, en uiteindelijk weer in de bar beland.

Morgen maar weer een relaxed dagje met een beetje dobberen en een hangmat sessie.

*

Geschreven door Rosas.travels