Maandag was het toch redelijk vroeg rustig en heb ik goed geslapen. Zoals altijd na mijn laatste dag had ik netjes het bed afgehaald. Shuporn vroeg even later of ik iets had meegenomen. Huh? Ik snapte haar niet, maar vroeg haar via de vertaalapp "dief"? Nee dat was het niet..'towel' zegt ze.. Dacht ze dat ik een handdoek had meegenomen (toch dief). Vervolgens liet ik haar zien dat de andere handdoek op het bankje lag en ik vertelde haar dat ik van 'huis' mijn eigen handdoek had meegenomen voor eventueel naar het strand ;-)))
Om 10 uur was ik bij de Honda dealer en voor 430 baht (290 was mij eerst verteld;-)) werd het klepje vervangen en kon ik intussen bij BigC wat boodschappen doen. Daarna ging ik bijkletsen met Remco en om 2 uur had ik met Tuk afgesproken om Mango Sticky rice te maken, lekker!
Op woensdag had ik een luier dagje, kletste ik 3 uur met mijn dochter Kim en donderdag werd een dag van opruimen, water halen, poetsen (tja dat krijg je als je longstay huurt, zelf schoonmaken), kokkerellen en lekker vroeg naar bed, want de vrijdagochtend wilde ik bijtijds naar Leam Ngop om mijn visum te verlengen. 2e poging...
Kees vroeg me de dag ervoor of hij mee mocht. Ja natuurlijk! Zolang je me maar goed vasthoudt. Dus voor 7 uur was ik bij Green Cottage en namen we nog even afscheid van een Nederlands stel, Tara en Roland en hun zoontje, dat met de minivan naar Cambodja ging. We stapten daarna op de motor en ik reed vlot richting Ferry. Onderweg nog even tanken...en weer door. Op de Ferry kwamen we dat Nederlandse stel weer tegen;-)
Bij de immigration office waren dezelfde medewerkers van de vorige keer. De vrouw in tenue, Suwanna, was ontzettend vriendelijk en ik had met haar en leuk gesprek. Ik vertelde dat mijn 'man' de 23e arriveert en wat we gaan ondernemen en vervolgens vroeg ze me of Kees dan niet mijn vriend was en of hij single is. Nee Kees heeft een Thaise vrouw. Dat vond ze jammer, haha. "Misschien dat ik wel een leuke farang ken en dan zal ik hem aan je voorstellen'' zei ik. We hadden er nogal plezier om.
Afin, met mijn visum op zak en een teleurgestelde Kees (zie filmpje) gingen we een bakkie drinken iets verderop waar ik 2 weken geleden al een bakje (letterlijke) troost haalde en op het bankje aan de kust van het uitzicht op Koh Chang zat te genieten.
Daarna sjeesde ik weer naar de Ferry met Kees achterop. Gelukkig voelde hij zich erg veilig bij mij op de bike. Aan de overkant, weer op Koh Chang, reden we naar het oosten, dronken nog een keer koffie, bij Ronnie's Organic Coconut garden waar Kees goede ervaringen had (en wat nu tegenviel, helaas) en reden verder naar Salak Phet, naar Aoy's little farm and bakery. Dang, het kleine hondje, begroette me enthousiast toen ik hem riep, binnen zei ik opa gedag en ik werd gevraagd of ik de eerste klant wilde zijn (for good luck) van de kennis/collega/medewerker die daar massages gaat geven. In de ochtend hadden ze voor geluk gebeden bij de tempel en ik mocht "het spits" afbijten. Wel tegen betaling uiteraard.
Ik ging een half uurtje liggen (lekker hoor!) want ik wilde Kees natuurlijk niet een uur lang laten wachten.
Op de terugweg stopten we in Khlong Son om even de benen te strekken en via de Makro (diverse groenten en Oatly barista voor Rolf, hij blij) en de bakkerij naast Singh Ton (Crust bakery was uitverkocht) reden we terug naar mijn huisje in Bailan. Gauw de boodschapjes in de koelkast, wat drinken en naar Green Cottage, waar we gingen zwemmen, eten, borrelen en we weer ontzettend gezellig hebben gekletst met iedereen. Jerry is daar regelmatig terugkerende New Yorker (provincie) en heeft een dag of 12 geleden hier een herseninfarct gehad. Gelukkig is hij goed hersteld en Kees en ik haalden hem over zijn gitaar te pakken en wat te spelen. Dat is natuurlijk een hele goede oefening voor hem!
Kees deed op mijn verzoek nog een vruchteloze poging mij nog een akkoord te leren, maar dat gaven we beide gauw op..
□ Geschikt
■ Ongeschikt
😉

https://youtu.be/y1vbrLuzPsg?feature=shared

Geschreven door Rosas.travels