Dinsdag 2 januari
Sandra:

Gisteren vertrokken we bijtijds naar Chiang Mai. Ik had een slaappil genomen (illegaal verkregen in een apotheekje in Sa Kaeo voor de vlucht terug eind deze maand) en voelde me al stukken beter na een goede nachtrust. De rit verliep voorspoedig. Onderweg was het nog wel even zoeken naar een plek om te kunnen plassen, veel zaakjes waren namelijk gesloten (nieuwjaarsdag) en er was geen koffie te bekennen. Rolf krijgt last van de Hop Inn automaten koffie en die in Chiang Rai was wel erg slecht, dus die had ik overgeslagen. Bij een restaurantje in Phu Tawan Village mochten we even naar het toilet en dan maar weer verder lurken aan de energydrink-soda.
Drie uur na vertrek kwamen we aan bij, wederom, Hop Inn. We vroegen om een kamer ver weg van de trap/lift. Het is erg gehorig en als men de kamerdeur niet goed sluit is het alsof er een wekker af gaat en de hele omgeving is wakker.
We konden al inchecken, dat was fijn, we dumpten onze spullen en brachten de was naar een zaakje verderop waar ik vorig jaar mijn was ook had laten doen en wat een mazzel, we konden het dezelfde middag/ avond zelfs weer ophalen. Daarna wandelden we naar Reform Kafé, het plantbased restaurant met zijn heerlijke gerechten waar ik vorig jaar ook zo heerlijk heb zitten smullen.
Na het afrekenen bestelden we een tiramisu om mee te nemen. Deze was echter nog bevroren en konden ze nog niet snijden. Dus gingen we een uurtje later terug.
Na een slaapje op de hotelkamer, het ophalen van de was, weer douchen en "optutten" (oogpotloodje🤭) gingen de 2 oudjes met de songhtaew op pad (ik mocht voorin) richting de reggae bar in het oude centrum.
Niet veel later kwamen we aan bij Roots Rock Reggae. Draaiden ze geen reggae! Ik vroeg of hij reggae muziek ging op zetten, maar nee, pas half 10, huh? 😳 Wij zijn terug gelopen naar een andere bar waar het gezelliger oogde, comfortabele bankjes waren én toevallig reggae werd gedraaid of muziek met een reggae beat eronder: De Yoda bar. Na een paar cocktails werd het tijd om wat eten😉. Er werden bij een foodstalletje verderop verse frietjes gebakken (lekker!) en ik scoorde nog een paar groenten-samosas bij een ander stalletje.
Tegen negenen was het weer welletjes en op de hoofdstraat zagen we een songhtaew staan. Er was een stelletje dat niet mee mocht maar toen ik in het thais begon en met de vertaalapp uitlegde waar we heen moesten mochten we instappen. Ik wederom voorin. Ik vond de chauffeur wat wazig kijken en hij vroeg me even te wachten en ging eten bestellen bij het tentje waar we voor stonden(?). Ik kreeg een vreemd gevoel bij die man en keek even in de spullen naast me op de bank. Daar lag een glimmende drankfles. Niet zo'n klein heupflesje, maar een behoorlijk grote. Ik ben uitgestapt, zei tegen Rolf dat ie beter kon uitstappen "de man heeft drank op" dus die stond binnen no time naar de songhtaew. Ik liep wel even naar de man toe om hem geluk te wensen, te bedanken en te zeggen dat onze plannen waren veranderd.
Vervolgens stapten we verderop in een tuktuk en ik mocht de driver de weg vertellen.

Vanochtend waren we al voor zessen wakker maar desalniettemin was het toch al na achten voor we op weg waren naar Doi Suthep. Daar was het al behoorlijk druk en er stond waar in de steigers, een grote groep italianen waren constant aan het raggen op de mooie bellen en het was niet zo als vorig jaar. Ook Rolf viel het tegen. Jammer.
Hier nog even mijn filmpje van vorig jaar:
https://youtu.be/2z7DGjrkMvc?si=VnS25uAvkXwMztOZ

We reden vervolgens verder maar moesten tanken en besloten terug te keren naar de stad en met een volle tank naar het noorden te rijden. Rolf had even snel een mooie route uitgezocht. De heenweg was niet zo mooi maar op de terugweg reden we al slingerend door prachtige natuur, tussen de bergen door.
Uiteindelijk kwamen we tegen vieren weer aan bij Hop Inn om te besluiten de auto direct terug te brengen naar het vliegveld. Maar goed ook, het kantoor is pas om 7 uur open in Chiang Mai (in Bangkok 24/7) en om 9 uur vertrekt ons vliegtuig naar Bangkok.
En wat een drukte op de weg, de scooters reden kriskras om ons heen, wat een gekkenhuis. Op het vliegveld reden we nog verkeerd en konden we weer helemaal omrijden. Maar uiteindelijk konden we de auto inleveren, kregen we een handtekening voor akkoord en konden we een Grab boeken voor de terugweg.

Het was een erg leuke reis om van Bangkok zo naar Chiang Mai te rijden, maar we zijn blij dat we morgen weer thuis in Bailan zijn en van de zonsondergang kunnen gaan genieten bij Elephant Bay Resort❤️

https://youtu.be/_mSWvmfasTU?feature=shared

Geschreven door Rosas.travels