https://www.pindat.com/reisblog/rosas.travels
(ivm vorige updates zonder mailbericht)

Vanochtend waren Inge en ik al om 5 uur wakker. We konden blijkbaar allebei niet meer slapen dus hebben we maar koffie gezet en zijn we ons klaar gaan maken voor vertrek, gingen we uitgebreid ontbijten en werden we even na 8-en opgehaald door Pet. Pet zette flink de vaart erin en tegen enen waren we met de ferry al onderweg naar Koh Chang en niet veel later op weg naar Bailan Bay via White Sand beach, Kae Bae en Lonely beach. Eerst gingen we mijn spullen dumpen in Jacky's house en daarna reden we door naar Elephant Bay Resort waar ik ontzettend hartelijk werd ontvangen en geknuffeld. Eindelijk zag ik ze weer...Joy, Ann, Lek, Remco en ik heb nog kennis gemaakt met een viertal nieuwe medewerkers. Pet wilde niets drinken en stond maar te wachten. Ineens vroeg Inge of ik hem niet nog moest betalen..oh ja! 🤣🤣 Sorry Pet, "khatut kha!" Gelukkig kon hij er de humor wel van inzien🤭 Daarna Inge geïnstalleerd die David als buurman bleek te hebben. Ook zo leuk hem weer te zien (hij is er elke winter). Uiteindelijk ging ik richting 'mijn' huisje om te douchen, een bikini en een schoon jurkje aan te trekken. Maar onderweg zag ik Kees zitten die mijn naam riep, opsprong en mij omhelsde, net als zijn vrouw Tuk. Ze vertelden mij dat Simon van verderop gisteren was overleden. Een stevige Aussie die vorig jaar een resort had overgenomen en met Bee, zijn vriendin, dat was gaan opknappen. Heel verdrietig. Even later liep ik door naar de hoofdweg en Soda, het nichtje van Mai en de masseuse van Rolf, zag mij aankomen. "Sandra!" riep ze blij. Maar toen zag ik Bee, die daar ook stond en ik eerst condoleerde en omarmde. Ze vertelde wat er gebeurd was. Ze heeft wel hulp, maar het is nog niet af. Hij was al een tijd ziek. Heel verdrietig.
Daarna liep ik naar Soda die me omhelste en me enthousiast vertelde een engelse vriend te hebben.
Verderop zag ik dat Kek lag te slapen toen ik bij haar restaurantje naar binnen gluurde, maar toen ik na het ophangen van mijn gekreukelde kleding en een snelle douche weer op de terugweg naar Inge was, vloog ook zij mij ook om de hals toen ze mij zag.
Na lange tijd was ik éindelijk weer bij Inge aanbeland en zijn we gaan zwemmen. Ik zag Coco ineens naar de parkeerplaats rennen. Een teken dat Remco er weer is en Omsin van school had gehaald en ja hoor, niet veel later kwam Omsin naar huis gelopen. Remco zag ik intussen met een drankje lopen en toen ben ik voor Inge en mij een cocktail bij de bar gaan halen. Remco had uiteraard veel te vertellen na 10 maanden en Ree, de nieuwe medewerker die voor de bar zorgde moest wachten op "cocktailshake-les" van D (ja echt, D <die>) 😄. Weer veel later voegde ik me - eindelijk- met de drankjes bij Inge om de zonsondergang nog te kunnen zien en gezellig te kletsen. Daar kwamen ineens Omsin en Isa enthousiast aangerend in badkleding en doken Inge en ik het water weer in om met ze te zwemmen. Remco voegde zich bij ons en na een uurtje ploeteren was het al flink donker geworden. Tijd om eruit te gaan. Inge had geen trek en voor mij hoefde eten ook niet zo, dus vertrok ik weer naar het huisje met de afspraak elkaar morgenochtend weer te treffen bij Elephant Bay Resort. Dan lopen we hier samen naar terug. 'Thuis' heb ik de rest op orde gebracht en kennis gemaakt met Beng, de vriendin van Jacky. Een heel hartelijke vrouw.
Morgen gaan Inge en ik naar Bang bao beach resort en Beng blijkt daar een 'shop' te hebben voor massage en kettingen. Hoe toevallig!
Ik heb zin in morgen. Even zien hoe we dat gaan doen, want Rasta View en Bangbao Pier staat natuurlijk ook op de planning. Wellicht kan dat allemaal met de songhtaew.

*vanochtend kreeg ik bericht dat de auto die we gehuurd hadden kaduuk is en wordt gerepareerd. Hopelijk kunnen we een andere huren of eventueel een auto met chauffeur regelen om naar de Oostkant te gaan in de komende week.

Geschreven door Rosas.travels