Gisteren begon Loy Kratong*. Ik was door Ann (Elephant bay resort) uitgenodigd om een 'mandje' te maken van een schijf bananenboom, stukjes blad, bloemen, kaarsje etc. Een soort van kersstukje zeg maar. Daar leg je dan een stukje nagel en haar op en laat je zonden van het afgelopen jaar wegdrijven in zee, meer of rivier.
Ik had afgesproken dat met Kees en Tuk te doen. Ik reed echter op de scooter en toen ik parkeerde moest ik kiezen tussen het laten vallen van het stukje of de scooter...dat werd uiteraard het stukje dat ik provisorisch met behulp van Tuk later weer in elkaar heb geflanst.
Ik werd door Tuk vervolgens uitgenodigd om gebruik van het zwembad te maken en Kees en ik gingen even heerlijk afkoelen. We hadden nog een grappig gesprek met een thaise uit Jomtien die even van haar duitse vriend afwilde die bij Elephant Bay verbleef en voor de nacht een kamer in het resort (Green Cottage) bij de werkgever van Tuk had geboekt🤭.
Na korte tijd begonnen mijn onderbenen alweer te jeuken (wat is dat toch, chloor?😳) en heb ik me gauw even afgespoeld en zijn we gaan kletsen op de veranda bij de bungalow van Kees en Tuk.
Toen het donker begon te worden gingen we met een groepje mensen
( https://youtu.be/AvhmQNgBFoE?si=eLQX_RowOOawI0Y3 )
met alle Loy Kratong stukjes op pad naar het straatje richting zee naast Elephant Bay.
Vorig jaar glibberde Rolf daar onderuit en nu was ik uiteraard aan de beurt😅. Met weer een "stuk stukje", smerige korte broek (nu in de was bij Mai) en moddervoeten als gevolg🤭.
De aanlandige wind hielp ook niet mee, de kaarsjes wilden niet branden en onze stukjes dreven weer richting wal🤣. Gelukkig ben ik niet bijgelovig, geluk is een keuze😊.

Terug bij Green Cottage vertelde Tuk dat ze de lampen had uitgedaan van mijn scooter en hoopte dat deze nog zou starten...niet dus! We hebben nog geprobeerd deze aan te stoten en duwden deze de heuvel op (buiten adem😅) en iemand aldaar probeerde nog te helpen en de gedachte om de zwaartekracht te laten helpen de heuvel af helpt niet: de Honda click kun je alleen starten als je remt, dat gaat dus niet. Terug bij Green Cottage werd de accu aan de lader gelegd en uiteindelijk vertrok ik na ruim een half uur toch mét rijdend vervoermiddel terug naar huis. Ik kon er alleen maar om lachen, geen man overboord en alles komt goed, want vanochtend deed ie het gewoon weer prima.
Voor vandaag had ik met Guido afgesproken om naar Klong Kloi te gaan. Hij was echter geveld door buikloop en daarom hebben we de afspraak naar morgen verzet en had ik een lazy day. Wat boodschapjes doen in de buurt, wat Facebooken, een middagdutje doen en ik ergens overdag werd ik uitgenodigd door Kees en Tuk om bij Coconut café te gaan eten die wordt beheerd door (of is van) een vriendin van Tuk. Tegen zessen hobbelde ik hun kant op en werd al blij tegemoet gesneld door George, de hond van Green Cottage. Of misschien kwam dat wel omdat ik hem riep🤭😇.
Vele verhalen, lekker eten, een paar changetjes en een gedeelde cocktail later gingen we allen weer naar ons eigen plekje met de afspraak binnenkort met zijn drieën of eventueel vieren als Nico (gezellige vaste gast aldaar) een dagje naar Klong Kloi beach te gaan.

* https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Loi_Krathong

Geschreven door Rosas.travels