Update, filmpje v d laatste dag...
https://youtu.be/Ha4vCXh5rqU?feature=shared

Sandra:
Inmiddels is het 31 januari en zijn we alweer een paar dagen terug in Nederland. De laatste week stond in het teken van afscheid na afscheid en heb ik nogal wat traantjes gelaten.
Dinsdag de 23e werden we die de overbuurman van Lek en Nan (Ee) en zijn vrouw (Jaja) naar de Pier gebracht tegen een kleine vergoeding. Onderweg moesten we stoppen omdat de scooter in de bak was omgevallen op de koffers (gelukkig hebben we Samsonite🤭). Na enige tijd stond de boel weer recht en reden we verder. Voorbij White Sand stak een monnik zijn hand op voor een lift en ik zei direct tegen Ee dat het okay is om hem mee te nemen. Deze man ging ook met de ferry naar de overkant.
Onderweg had ik al mijn locatie met Phet gedeeld en bij de ferry een berichtje met de vraag waar hij was.
Kregen we een foto van Elephant Bay Resort🫣.
De afspraak was echter bij de pier op het vaste land. Een printscreen van ons gesprek met de afspraak gestuurd met een glimlach erbij en hij kwam snel weer terug gereden. Even onthouden voor de volgende keer, altijd nog een keer de avond ervoor het adres doorgeven🤭
Wij zijn wel met de eerstvolgende ferry vertrokken en aan de overkant hebben we 40 minuten gewacht en konden we met Phet om 10:15 uur onze reis vervolgen. Met een paar korte stops tijdens de reis kwamen we om 15:00 aan bij Eurna resort vlakbij Paew en haar familie.
Wij zijn opgehaald door Paew en haar vader voor het avondeten. Rolf had een oorontsteking en Pum had medicijnen meegenomen (antibiotica en druppels). Kauwen deed pijn en we waren zo moe dat we 2,5 later alweer terug zijn gebracht.
De volgende ochtend boekten we een Grab die ons naar het Montana Hotel bracht. We konden onze bagage in de lobby laten en 10 minuten later waren we op pad om lopend en met de boot naar een restaurantje te gaan.
De volgende dag zijn we het rondje Hua Lamphong gaan doen dat ik met Kim had willen doen vorig jaar een later met Rolf, maar toen hadden Paew en haar familie andere plannen. Met Inge heb ik echter wel een groot deel kunnen doen en nu eindelijk met Rolf het volledige rondje. We gingen met de boot naar Prince Palace waar we onze 1e reis hebben overnacht in Bangkok. Daar wilde ik met de electrische boot naar Thewarat Marketpier varen om het rondje andersom te doen, alleen toen bleek dat deze boot alleen vroeg in de ochtend en vanaf halverwege de middag vaart. We zijn daarom maar naar Chinatown gaan wandelen in de kleinere straatjes. Achter het India Eporium zou een vegan foodstalletje zitten volgens Happy Cow en gelukkig was dit nog steeds het geval! We hebben daar voor 50thb pp lekker gegeten en zijn toen weer op pad gegaan. Al met al hebben we een kleine 3 uur gewandeld voordat we op de Orange flag boot stapten om bij Thewes Pier uit te stappen en bij de Thewarat Marketpier met de electrische boot te gaan naar eindstation Hua Lamphong.
Ik wilde graag eten bij hetzelfde restaurantje waar ik met Inge at, alleen hing er een enorme vislucht en vertrokken we weer. Normaalgesproken ben ik degene die deze geuren ontwijkt, maar blijkbaar ben ik er deze maanden aan gewend en was het Rolf die er niet wilde eten.
Dus namen we de metro terug en haalden we wat te eten bij 7eleven.
Er zit een keukentje in de kamer en een magnetron en waterkoker dus hebben we lekker gegeten.
De dag erop vertrokken we om 8:45 naar Suvarnabhumi airport. We hadden ietwat vertraging en kwamen Nederlandse tijd om half 8 's avonds aan. Onze bagage was er al vlot. Met de bus gingen we naar Amstelveen, haalden de auto op en reden we naar hotel Best Western waar Rolf wekelijks overnacht voor zijn werk.
We kregen de mooiste kamer van Masis, de manager waar we eerst nog een borrel mee dronken.
De volgende dag deden we rustig aan, bezochten we de jongens van Rolf, de Amazing Oriental 😇, zijn zus en zwager en later zijn moeder in Naarden en uiteindelijk waren we om half 5 thuis in Leek.
Met een hapje en drankje hebben we nog lang gepraat over onze reis. En wat was ik verdietig, ik had heimwee naar Koh Chang en alle mensen daar.
Zo voelt dat nog steeds.
Maar goed, thuis viel er genoeg te doen en we zijn aan het wandelen en fitnessen en ik ga zo naar mijn lieve vriendin hier vlakbij😊.
De kou ben ik alweer gewend en de buitenlucht is toch wel heerlijk fris tijdens het wandelen.
We hadden natuurlijk ook geluk, de ergste kou was al voorbij in Nederland en het regende niet🤗

• --Geluk is een keuze---😉

Geschreven door Rosas.travels