Koh Chang, Rolf:
Dag 4jan: Sabai Sabai
Omdat we natuurlijk geen boodschappen in huis hadden ging Sandra op de scooter boodschappen doen en had ik even de tijd mijn spulletjes verder op te ruimen.
Na het ontbijt spullen pakken voor een dagje strand, meteen een dejavu moment toen ik mijn been over de buddyseat moest gooien met een strak zwembroekje aan, maar gelukt.
Fijn om weer met San over het eiland te rijden op de scooter, strand bedje gekozen, Cocos smoothie en genieten maar.
Lunchen bij de andere Reggae bar / Tattoo shop, met de Thaise Jack Sparrow gesproken over wat voor tattoo ik wilde maar dat kon niet.......maakt ook niet uit want als puntje bij paaltje komt durf ik het toch weer niet als ik die naald zie.
Weer terug naar onze bedjes, beetje wordfeuten tegen elkaar......ik weet nu hoe Sergio Perez zich gevoeld moet hebben ten op zichte van Max Verstappen met dat grote punten verschil....das nie leuk hoor.
Dag 2: is dit nou Glamping ?
Na 2 nachten in het huisje begin ik mijn draai en de juiste lichtknopjes een beetje te vinden.
Het voelt vandaag een beetje gek omdat we bij het huisje blijven en nergens heen gaan overdag.
Aan de ene kant voelt het als verspilling van de tijd maar aan de andere kant is het heerlijk want de woonkamer is eigenlijk een veranda/tuinkamer.
Met mooi weer in Nederland lig ik ook het liefst de hele dag op de loungeset alleen hier is het wel elke dag goed weer en hebben we planten in de tuin waar je in Nederland naar de Hortus Botanicus voor moet.
Ik heb zelfs zoveel rust in mijn kont dat ik weer een boek lees, en ja, een echte....met letters.
Vandaag ook wasdag waarbij we enorm duurzaam bezig zijn, in een emmer, wasdoekjes erin en goed roeren.
Ophangen aan hangertjes en de zon en wind droogt het lekker snel.
Ik heb nog nooit ge-glampingt maar denk dat we hier in het huisje aardig in de buurt komen
Fruit: ik lust thuis geen Anaa-nus, maar nam hier een stukje uit beleefdheid.....denk je wat !!!!, smaakt het hier heel lekker zoet en niet zo zuur als in Nederland, net als de mango.
San eet nu een soort Litzies, doorzichtige oogballen met een pit als pupil, niet mijn ding maar San durft alles in haar mond te doen......misschien vind ik haar daarom wel zo leuk ?
https://youtu.be/ue4tzMpZx9Y?si=BRNwmul12-4pUggn Glamping deel 2
Overdag is het helemaal geweldig hier maar als we gaan slapen en ik moet onder de klamboe kruipen, die eigenlijk te kort is, dan heb ik het wat minder naar mijn zin.
Van al die keren dat ik in Thailand was sliepen we steeds in een stenen huisje wat meer afgesloten is voor muggen dan dit houten huisje met kieren dus hier is een klamboe echt wel nodig, het zal ook wel een kwestie van wennen zijn maar voor de zekerheid hebben we toch maar even een grotere en langere besteld.
Er is wel een groot verschil met de muggen hier en de muggen in Europa, ten eerste hoor je ze niet, dus dat irritante gezoem houd je niet uit je slaap, het andere voordeel is dat als je geprikt bent en je krabt niet dan is het 5 minuten later al weer over terwijl je in europa je uren jezelf het schompes krabt.
Daar staat dan natuurlijk wel weer tegenover dat je in europa veilig(er) bent, terwijl je hier er later pas achter komt of het een normale, malaria of dengue mug is, een soort "Mugische roulette"
Het water gebruik heb ik ook steeds beter door.
We hebben hier namelijk 3 soorten water, 1) uit de kraan, alleen voor afspoelen en wassen, 2) van een watertap punt, voor tanden poetsen, groente wassen en afwassen en 3) uit de fles voor drinken en koffie.
Ik moet ook nog wel wat wennen aan dat alles hier open is en we geen ramen en deuren hebben.
Als we er niet zijn kan iedereen de veranda oplopen en pakken wat die wil, maar dat gebeurt hier gewoon niet en dat is echt heel fijn.
Waardevolle spullen bergen we natuurlijk wel op in de slaapkamer, de enige kamer met een slot.
Er zit een enorm verschil tussen hoelang Sandra hier al is en dat ik hier nog maar net ben.
In het dorp is het overal "Hello Sandulaa" terwijl ik denk.....wie zijn al die mensen joh ? Vorig jaar kon ik ook wel wat mensen uit het dorp maar de kennissenkring lijkt opeens te zijn verdubbeld.
Ik herken al die gezichten niet dus nu zeg ik voor de zekerheid maar tegen iedereen gedag voordat San te horen krijgt dat ik geen gedag zeg.....
Ook de honden op straat komen kwispelend op haar afrennen al vraag ik me af of dat komt door haar vrolijke voorkomen en stem of dat het misschien iets te maken heeft met honden koekjes.
We maken soms geintjes, dat San in haar vorige leven een Thaise is geweest, dat heeft voornamelijk te maken met het eten, 1) het pittige eten en 2) ze praat, denkt en droomt altijd over eten net als alle thaise vrouwen.
Thaise mensen die om 8 uur s'morgens de BBQ aan doen is hier dan ook heel normaal.
Maar ook het verzorgende waar de thaise vrouwen om bekend staan is hier nog meer als thuis en dat bevalt me uitstekend.
Alleen een massage, die doet ze niet, dat gaat helaas niet met haar arm.
Dat zou eventueel onze buurvrouw kunnen doen, die heeft haar eigen massage zaakje op het strand waar we van de week waren.......toch denk ik niet dat ik dat moet doen bij haar, ik denk dat ik dan de hele tijd aan die zin uit de Flodder film moet denken.......maar buurvrouw wat doet u nu ?
Vandaag hebben we ook gezwommen bij het resort van Remco samen met hun kinderen Omsin en Isabella.
Isa en ik hebben een beetje een onlogische "soort van familie band", zij is wel mijn kleindochter, qua leeftijd zou dat ook wel kunnen, maar ik ben niet haar opa, ik ben haar oom, opa klinkt meteen weer zo oud en haar vader is maar 1,5 jaar jonger dan ik.......vandaar deze oplossing.
De updates zullen nu langzaam aan minder worden en ook minder interessant, we zijn hier nu gewoon een beetje aan het leven, beetje proefdraaien hoe het zal zijn als we na ons pensioen gaan overwinteren hier.
Dagje strand hier, dagje zwembad daar, beetje toeren op de scooter, boodschapjes doen.
Dat gaat eigenlijk heel goed.
Ik heb eerder last van keuze stress als verveling hier.
Het enige wat me hier niet lukt is bewegen, we wandelen graag maar als we linksaf het dorp uit gaan heb je apen op de weg en die had ik de eerste dag al dichtbij genoeg gezien.
Rechtsaf is de weg echt heuvelachtig en gevaarlijk om te lopen, dus buiten het dorp gaat alles per scooter.
Maar ik ben happy en tevreden en heb iets anders gevonden waar mijn hartslag een stuk hoger van gaat met deze inspannings activiteit..........in en uit een hangmat kruipen
Tot de volgende update
Ondanks dat ik mijn motorrijbewijs nog niet heb en Sandra het eerst niet zag zitten (omdat als er wat gebeurd ik dus niet verzekerd ben zonder motorrijbewijs) hebben we toch een 125 cc scooter gehuurd voor mij.
San heeft 160 cc, die is perfect voor met 2 man de berg op maar 125 cc in mijn eentje gaat ook perfect, meer heeft ook helemaal geen nut want harder kan je hier toch niet op deze gevaarlijke wegen.
60 a 70 km is hard zat want we willen natuurlijk ook nog een beetje rond kijken, beetje huisjes kijken.
Onderweg nog een scooterrijder op zijn rug zien liggen met ambulance erbij, dus dat houd je wel ff scherp geen overmoedige inhaal acties te maken.
We zijn naar de oostkant gereden, mooie rit, beetje stranden bekijken maar ivm hoogwater stand zijn we er niet lang gebleven.
Daarna naar Eric en Oy gereden, warm welkom voor Sandulaaaaa, en dit keer was haar husband "Lop" ook mee.
Ik schijn hier dus 2 Thaise namen te hebben, Lolluf en Lop.
Volgende week komen we hier weer terug en gaan we met Eric op pad, maar dat vertel ik de volgende keer wel.
Daarna terug naar de "Glamping hut" maar San kreeg toch weer last van haar arm tijdens het rijden en omdat we toch al rekening hielden met een overnachting onderweg hebben we een lastminute geboekt op een luxe resort, alhoewel......het meeste was luxe.....op het eerste gezicht en op de foto's.
San had zo'n goeie deal......we hadden het kunnen weten natuurlijk.
Na aankomst werden we ontzettend vriendelijk welkom geheten, door 4 man receptie en kregen we boven op deze goeie deal nog een gratis upgrade ook en werden we "heel luxe" met een golf karretje naar onze kamer gereden !!!
De kamer was ook fantastisch, heerlijk groot bed, hele grote badkamer en bijna overal zaten muren tussen ons en de buren, bij de badkamer dus niet overal....dus de buren zullen morgen ook merken dat mijn lichaam nog steeds moeite heeft met spicey food, zelfs een normale, lekkere frisse salade is spicey......made by San, mijn eigen Spice Girl.
Het enige wat ik (tot nu toe) veilig zonder gevolgen kan eten is een broodje pindakaas.
Maar goed, terug naar het "luxe resort", op naar het zwembad......krijg nou wat, een bar in het zwembad, met cocktails, dus San een Margarita en ik een Pina Colada, waarom die zo heet weet ik niet want er zit geen druppel cola in de Pina COLAda, de mijne was lekker maar die van San smaakte raar.....dus ze vroeg hoe hij die gemaakt had maar dat was waarschijnlijk zijn eigen interpretatie van het recept.
Dus 2e rondje maar gewoon biertje genomen.
Nu lekker afteren en slapen in het bed zonder klamboe.......wat een luxe.
Filmpje volgt later
Okay, we zijn weer een paar dagen verder sinds de laatste update en ook een paar nachten verder met de nieuwe klamboe en dat is een hele verbetering.....gelukkig.
Verder is weinig bijzonders gebeurd, beetje zwemmen met Isa, zodra ze ons ziet rent ze meteen naar haar moeder om te vragen of ze mag zwemmen.
Voor een 4 jarig Thais/Nederlands meisje spreekt ze goed engels maar ook in gebaren kan ze goed laten zien wat ze wil, bv als ik lekker op het luchtbed dobber dan kan ze met gebaren en een stiekeme lach heel goed duidelijk maken dat ze wil dat San mij omkiepert.....
Wat dan natuurlijk ook gebeurd.
Verder weer een massage gehad, het zal nog wel even een paar behandelingen duren voordat alle knoppen weg zijn dus reden genoeg om te blijven gaan om de 2 a 3 dagen.
Verder is dit normaal gesproken Sandra's tekst maar dit jaar geld het ook voor mij, ik heb teveel kleding mee genomen.
Ook omdat we de eerste 2 weken op pad zijn geweest natuurlijk en wat dingen gedaan hebben, maar de volgende keer wordt het hoogst waarschijnlijk alleen Koh Chang dus heb ik nog minder nodig.
Vandaag weer een lekker dagje "Sabai Sabai" op het strand.
Heerlijk plekje onder de bomen in de schaduw.
Alleen niet zo handig dat ik me vanmorgen geschoren heb icm dat zoute water, dat prikt enorm zeg.
Ik ben daarom maar niet kopje onder gegaan anders had ik dat geprik ook in mijn gezicht gehad.π
Geschreven door Rosas.travels