We zijn vroeg vertrokken voor de rit naar Nationaal Park Ramonofana. We waren gewaarschuwd dat de route erg slecht zou zijn en wilden quote que quote voor het donker aankomen bij het park. Maar eerst moesten we nog even geld tappen; in Ramofamana is geen ATM. Met vier keer pinnen hadden we 1600000 Ariari op zak, voldoende voor de komende dagen in het park. Ik ging tappen, Grietje bleef in de auto zitten. Alle bedelaars en handelaartjes hadden zich strategisch opgesteld en dachten: die gaan geld halen, dus kunnen ons wat geven. Grietje had er een hele klus aan om iedereen van zich af te slaan.

Om iets voor 9 reden we weg uit Antsirabe. Helaas hadden onze Nederlandse medereisgenoten panne met hun Renault 4. Ze bleven er vrolijk onder en wij hadden heel veel medelijden met hen.. Toen we de wegen zagen die we vanochtend reden, hadden we nog meer compassie. De gaten waren diep en talrijk en voor onze 4WD was het al een opgave om overal zonder kleerscheuren doorheen te gaan. De landschappen onderweg blijven ons imponeren; we zien prachtige vergezichten met mooie bergen en natuurlijk heel veel mensen die met van alles op hun hoofd rondlopen, op weg naar?

Na iets meer dan 2 uur kwamen we in Ambositra aan. Dit stadje staat bekend om het prachtige houtsnijwerk. We hebben toch nog moeite moeten doen om wat winkeltjes te vinden die mooie souvenirs verkopen. UIteindelijk zijn we erin geslaagd om voor een astronomisch bedrag (iets meer dan 10 E.) vijf mooie dingen te kopen. We hebben een tas helemaal beschikbaar voor souvenirs, dus we kunnen helemaal los.

De rit van Ambositra naar Ranomafana duurt ruim vier uur. Harder dan 60 kun je eigenlijk nergens en regelmatig moeten we afremmen voor immense gaten. Bij sommige staan kleine kindjes, hooguit vier jaar oud, wat zand in een gat te scheppen. Als je passeert, willen ze geld van je. Langzaam komen we meer in bosrijk gebied. Het laatste stuk moeten we tal van kuddes zebu’s inhalen. Ongelofelijk, wat lopen er veel!

Ons hotel is simpel, kleine bungalows in het park. Ziet er wel mooi uit. We hadden wel een biertje verdiend, vonden we. Toen we die in het donker op ons terras naar binnen klokten, kwam er een Renault 4 aanrijden, Lori en Dennis hadden het gehaald! Met elkaar gegeten en bier gedronken, was gezellig. Op tijd naar bed, want de wekker stond op half zeven. Om zeven uur wam de gids voor onze eerste hike in het park.

De tocht met gids Modeste, die goed Engels sprak, was gaaf. In het regenwoud leven 12 soorten lemuren, we hebben er 5 gezien op de eerste dag. Heel dichtbij en ze kijken je met hun priemende oogjes doordringend aan. Af en toe zagen we twee groepen die strijden om het territorium. Ze zitten elkaar flink achterna en springen razendsnel van boom naar boom. Daarnaast nog een boomboa gezien en veel prachtige vlinders.

De tweede dag weer de jungle in, nu al om 7.00 uur zodat we meer kans hadden om de dieren in actie te zien. En dat kwam uit: heel veel actieve lenuren van heel dichtbij kunnen spotten. De gidsen konden ze met geluidjes en bamboe goed lokken. Heel gaaf! Daarnaast ook nog wat kikkers, kameleons, spinnen en bijzondere planten gezien. Heel wat kilometers en gemaakt. Langs uitgebreide watervallen, door bananenbladeren en door wel heel armoedig dorpje. Geëindigd in Ranomamafana bij de warmwaterbron dat een echt en heel heet zwembad bleek te zijn. Lekker gezwommenen, het dorpje bekeken. Naast het terras waar we even zaten, gaf een meisje van 15, zittend op het pad, haar zoontje de borst. Retour ‘hotel’ gelopen. Ons hutje had alleen koud water, daarom heb ik in een ander vrij hutje gedouched. Morgen rijden weer verder, op weg naar nieuwe avonturen!

Geschreven door Naarbuiten