Heerlijk geslapen in onze tent en tijdens ontbijt kennis gemaakt met Gertruud, de ex van Coen. Gertruud blijkt Dick’s collega-reisleider bij Djoser te zijn, hoe toevallig, en ze gaat vandaag haar eigen bedrijf starten met off the road tours in Madagascar. Na uiteraard weer veel te lang kletsen, eindelijk op pad. Na de drukke en heel slechte hoofdweg en 1x mis rijden, de route National naar Antsirabe gevonden. Best een goed asfalt, alleen heel erg oppassen met de enorme gaten en kuilen waardoor je soms echt moet slalommen. Regelmatig even moeten stoppen om een foto te maken. Tijdens een stop om bananen te scoren had ik best veel bekijks maar het afdingen lukte prima. Inclusief stops er 4 uur over gedaan om de 140 km te rijden. Hotel hadden we al via Booking geregeld. Grote kamer, heel schoon en heel vriendelijke mensen. Aangezien het hier om 17.30 uur wel donker is, niet meer de straat op maar in het hotel gegeten. Dick z’n eerste Zebu-biefstuk smaakte lekker mals. Ik hou me bij de groenten en frietjes.

Op maandag met de pousse pousse (fietstaxi) naar de fietsverhuur van Jean-Marc, een relaxte Fransman. Met de mountainbike een geweldig mooie tocht. Oa langs een meer waar het wasdag was, langs de rijstvelden, oneindig veel zebu-karren tegengekomen, vrouwen met manden op hun hoofd en vele enthousiaste kinderen die met je meebrengen en proberen een snoepje, geld of een pen te bedelen. Hier gaan we niet op in, zo wordt het gebedel alleen maar gestimuleerd. Toen we langs een school kwamen waar het ‘speelkwartier’ was, werden we weer enthousiast toegeroepen. De leraren nodigden ons uit om de school te bezoeken. Super leuk natuurlijk! De kinderen gingen bijna uit hun dak toen we in hun overvolle lokalen kwamen, we voelden ons net Sint en Piet! We werden hartelijk toegezongen en als we een foto wilde maken, kwamen ze allemaal naar voren gestormd. Docenten zijn vrijwilligers, er is geen geld voor salaris. We hebben daarom een kleine donatie aan de school gedaan. Dat stelden ze zeer op prijs en werd gevierd met een hight five.

Bij het Lac Tritriva werden we al opgewacht door Remi, een vriend van de fietsverhuurder. Hij is vijf jaar geleden vanuit Frankrijk hier terecht gekomen en een klein restaurantje begonnen. Heerlijke lunch, mooi uitzicht en genoten van alle houtsnijkunst die hij had hangen. Tips gekregen waar we dit onderweg kunnen kopen.

Het meer moesten we verplicht met een gids rondlopen. Enorme kliffen om het kratermeer, waar een mystiek verhaal over de Madagassische Romeo en Julia gaat. Hun geesten hebben we niet gezien. Daarna weer snel op de velo, want we hadden door alle stops en het bezoek aan de school best veel tijd verloren. Onderweg weer tig stops gemaakt voor fotomomentjes. Prachtig hier! Het mulle zandpad ging af en toe steil naar beneden en soms flink omhoog. Dus we moesten werken en soms ook even afstappen. Maar op de RN 34 konden we in volle vaart naar beneden en haalden we flinke snelheden. Om een uurtje of vijf de fietsen weer ingeleverd en een biertje gedronken in een café.

In het hotel lekker gedouched, onze voeten waren pikzwart. Weer in het hotel een klein hapje gegeten en kennis gemaakt met een Nederlands stel lori en Dennis dat met een Renault 4 door Madagascar gaat, die dag vertrokken vanaf onze autoverhuur. Zij gaan morgen naar hetzelfde Nationale Park Ranomafana, dus die komen we nog wel weer tegen!

Geschreven door Naarbuiten