Als we tegen 7 uur naar beneden lopen, staat Tanja alweer op ons te wachten zoals elke ochtend.
Vanaf 7 uur kunnen we ontbijten, om 8 uur vertrekt de bus. We ontbijten met z'n allen en om 8 uur rijden de 3 grote bussen naar het duikcentrum. Daar mag ik nu niet mee naartoe. Dat wil ik ook niet, want je wilt niemand in de weg lopen.
Vandaag doen ze net alsof het al een wedstrijddag is, dus alles volgens de regels.
Je moet met je camera bij een jurylid komen, dan moet je een datum instellen die zij je op dat moment zeggen, dan moet je laten zien dat je het kaartje formatteert, zodat er niks meer op staat. Als dan je camera gesloten is plakken zij er een zegel op, zodat je niet meer bij het kaartje kunt komen. Dan maak je een foto van iets wat zij zeggen en dan kan het beginnen. Iedereen omkleden, naar de boot lopen, je set opbouwen en als iedereen zit, varen.
Als ze op de duikstek zijn gaat om precies 9.30 uur een signaal en mag iedereen het water in. Als om 11.00 uur het signaal weer gaat, moet je bij de boot zijn.
Terug in het duikcentrum maak je weer een eindfoto. Als je de camera wilt openen moet er een jurylid bij zijn (bijv. om de batterij te verwisselen of een lens)
Ik ga ondertussen naar de kamer, douchen en op het balkon zitten. Het is erg bewolkt en nog erg vroeg.
Toch maar een tijdje naar het zwembad gegaan en tegen half 1 met een kopje thee wachten tot de bussen met duikers terug komt.
Dan krijg ik een telefoontje van Pedro denk ik, maar het is Tanja. (De duikers mogen zelf geen telefoon meenemen vandaag en de 2 wedstrijddagen.) 
Ze vertelt dat Robert is gevallen en op weg is naar het ziekenhuis met de ambulance. Waarschijnlijk z'n been gebroken. Of ik met de taxi naar het ziekenhuis wil gaan, zodat hij niet alleen is. Zo gezegd, zo gedaan. Bij het ziekenhuisje staat de ambulance nog. De medewerker vraagt of ik voor Robert kom en als ik "ja" zeg vraagt ze of ik zou kunnen betalen. "Hoeveel" vraag ik. €20 zegt ze. Dat doe ik dan maar. Even later laat een verpleger me om het hoekje van de deur kijken en zie ik Robert parmantig op een bed zitten. Ik mag er nog niet naartoe. Hij lijkt niet veel pijn te hebben.  Daarna komen Pedro en nog iemand van de organisatie die over de veiligheid gaat en die vertellen dat ze alles regelen qua verzekering en zo. En dat ze alles verder zullen regelen. Na een tijdje mag ik naar Robert toe. Ze hebben foto's gemaakt van z'n knie. Hij ligt op een bed op de gang. Het is een heel klein ziekenhuis. Hij vertelt dat z'n knie helemaal kapot is. Hij is in een diepe kuil gestapt, die hij niet zag door z'n duikspullen die hij vast had. Z'n onderbeen lag er vreemd bij. Dan horen we dat hij met de helikopter naar Funchal Madeira gebracht wordt. Of ik nog naar het hotel kan gaan om z'n paspoort op te halen en zelf wil hij z'n telefoon graag hebben.
Er wordt iemand geregeld die mij naar het hotel brengt en er wordt gezegd dat we heel snel weer terug moeten komen.
In het hotel zoek ik samen met Johannes wat spullen van Robert bij elkaar en samen met Johannes ga ik weer naar het ziekenhuis. Robert is blij met z'n spullen. We overleggen nog even of iemand met hem mee zal gaan, maar Robert geeft zelf aan dat dat niet nodig is.
Ze gaan hem toch met het vliegtuig naar Madeira brengen. Wij zwaaien hem uit.
Inmiddels hebben ze een nood-operatie bij Robert gedaan. Hij heeft nu wel pijn. Ze gaan kijken om hem zo snel mogelijk naar Nederland te brengen.
De rest van het team is inmiddels alweer naar het duikcentrum voor de 2e duik. Ik ben nog net op tijd in het hotel (15.15 uur) om wat te eten. Dan ga ik nog maar weer naar het zwembad. Ik heb nog contact met Desmond van de NOB en ook nog met Johannes, die naar het duikcentrum is gegaan.
Rond 18 uur komt iedereen weer bij het hotel en gaan we even samen met ons team wat drinken en napraten. Dan moet Johannes nog weg naar het vliegveld waar zijn duiktas inmiddels (eindelijk) is aangekomen. Hoeveel pech kun je hebben?
Om 20.30 uur eten we samen en daarna gaan Marco en Henny vlug terug naar de kamer, want de camera moet nog weer in elkaar gezet worden en de foto's van vandaag moeten ze bekijken. Morgen is de 1e wedstrijddag. Ze gaan dan naar dezelfde 2 duikstekken als vandaag, dus even kijken of het goed is geworden wat ze vandaag gedaan hebben.
Overmorgen, 7 okt, de 2e wedstrijddag. En op 9 okt, 's morgens de prijsuitreiking.
Iedereen bedankt voor alle lieve berichtjes.
Helaas is er iets mis gegaan met mijn foto's van de vertrekkende bussen vandaag. Dat kan er ook nog wel bij.
Alles wat met de generale mis gaat, gaat morgen en overmorgen goed zullen we maar denken.

Geschreven door Marjos.reisdagboek