Al voor zevenen merkte ik dat de stroom uit ging; de ventilator en de airco stopten.
Ik weet nu wel dat de wifi dan wel aan blijft.
Ook in het duikcentrum hebben ze stroom, dus daar laad Henny z'n accu's voor de flitsers en batterij voor de camera op. En in de centrale ruimte en het kantoor hebben ze ook wel stroom.
Om 8.00 uur varen we weg met 8 duikers. Een Frans echtpaar, nog 1 Fransman, 1 Duitser en de meiden uit Taiwan. Deze keer 3 duikgidsen. En natuurlijk de kapitein en het manusje van alles. Deze boot heet 'Athalia'.
We gaan ons gelijk omkleden, want we zijn over 5 min op de duikstek. Dan bedenk ik dat ik geen reistablet heb ingenomen. Nou ja, op hoop van zegen. De zee is heel glad, bijna als een spiegel. Ik vind het niet fijn om hem nu nog te nemen en dan gelijk te gaan duiken.
Henny heeft de groothoek erop en we gaan samen met de Duitser en duikgids Randy te water. Ik merk in het water dat m'n Go-Pro nog op de boot ligt, maar dat maakt niet uit deze duik. We liggen vrij lang op 20 mtr en omdat ik geen grote lamp bij me heb zou je vrij kleurloze filmpjes krijgen. Hoe dieper je gaat namelijk, hoe minder kleuren je ziet, tenzij je er een lamp op zet. Vandaar dat Henny van die grote flitsers bij z'n camera heeft. De heldere kleuren, zoals rood verdwijnt het eerst. Als ik ondiep, op een mtr op 5 film, dan wil het nog wel. Ik hoop nog wat filmpjes te kunnen plaatsen. Misschien straks in Lembeh en anders thuis.
We duiken op een plek met rotsen en daar tussen stroomt het behoorlijk. Zelfs Henny heeft na 50 min nog maar 40 bar over. Nu had hij ook wel wat dieper gelegen. Hoe dieper je duikt, hoe sneller je lucht op is.

Duikstek: Sahaung 2

• 2x een krokodil vis
• weer veel blauwe zeesterren. Hier hebben ze 5 armen. Dat is vrij normaal. In Manado hadden ze maar 4 armen.

Daarna varen we terug naar Murex. Daar gaat de Fransman van boord. Wij blijven aan boord en even later varen we verder.
Na een tijdje varen, ik weet echt niet meer hoelang, stoppen we op een prachtig plekje.
Hier blijven we eerst een hele tijd liggen, voordat we weer gaan duiken. Je kunt niet zomaar achter elkaar door duiken.
Deze duikstek is bekend, omdat de zeekoe zich al verschillende keren heeft laten zien.
Aan dek wordt er al naar uitgekeken.
De zeekoe heeft vaak vaste plekken waar ze komen eten en uitrusten (lijkt of ze slapen)
Nu moet dus wel m'n Go-Pro mee. En daarom heeft Henny z'n groothoek lens op de camera.

Duikstek : Peter Sponge
Bijzonderheden

• de geflambeerde sepia (echt een mini dingetje)
• harig krabje
• blauw gestipte rog

Tijdens de briefing leek het dat we eerst nog wel wat koraal zouden zien, maar we zitten gelijk al op een zandvlakte. Als je goed op de bodem kijkt zie je ook wel kleine visjes en zo, maar meer een enkeling hier en daar.
Als ik een blauwe gestipte rog zie, film ik daar een stukje van. Daarna vlug de camera weer uit, want stel dat de batterij leeg is als we de zeekoe zien. Ook zien we nog een mini sepiaatje. Echt schattig. En een klein harig krabbetje.
Voor de rest veel zand. En goed rondkijken of je een schaduw ziet, wat een zeekoe kan zijn.
Ik vind wel dat er weinig zeegras is en daar komt die zeekoe meestal voor. Inmiddels liggen we 50 min onder water. Ik begin de hoop op te geven. Het Franse echtpaar was er gisteren ook geweest en had toen geen zeekoe gezien.
Ineens zie ik de andere duikers allemaal bij elkaar liggen. Verwachtingsvol zwemmen wij ook die richting op. Even goed kijken, nee helaas. Dan de gids maar weer volgen de andere kant op. Handig dat alle gidsen oranje vinnen aan hebben een dat hun naam groot op de onderkant staat. Maar hij houdt zelf ook goed in de gaten of je hem volgt.
En zo eindigt onze duik. Helaas geen zeekoe.
Boven gekomen blijkt het ineens heel erg te waaien en zijn er aardig hoge golven.
Aan boord gaat de boot flink op en neer. Weer moeten nog wachten op de andere duikgroep. Ineens voel ik m'n buik. Nee hè, alsjeblieft. De hele weg naar huis zit ik heel diep te zuchten en gapen. Gelukkig, het gaat net goed. Ik hoef niet over de zijkant van de boot te hangen 😊
Aan wal blijft het gevoel nog een tijdje hangen, maar na het douchen gaat het beter. Dus maar even wat eten (dat helpt bij mij al gauw, lekkere groenten hebben ze weer vandaag)
Daarna weer een dutje, het begint bijna eentonig te worden. Maar hier kan ik wel aan wennen 😀

In de namiddag gaan we lekker op een bank op het strand zitten met een kopje koffie / thee. Wat een leven.
Om 19.00 uur gaan we weer eten. De wind is nog steeds niet gaan liggen. Daarom is Henny ook maar niet meer op het huisrif gaan duiken. Door de golven, wordt het zicht er niet beter op. Dan krijg je veel stof op de foto.
We zitten wel lekker buiten, want het wordt hier echt niet koud.
Daarna de foto's op de harde schijf zetten. En misschien vanavond op tijd naar bed (ach we slapen 's middags toch weer even)

Geschreven door Marjos.reisdagboek