Vandaag iets later aan het ontbijt, maar nog niet echt uitslapen. Hoezo vakantie?! 😁
We gaan dus vandaag de tour doen. We gaan met 2 busjes. De meiden en de jongens apart. Rico wisselt af en toe van bus.
Hij is de reisgids en een vrolijke verteller en hij kan het in het Nederlands.
We rijden eerst een eind de bergen in, richting de vulkaan. Komen door allerlei dorpjes en door oerwoud, nieuwe asfalt wegen maar ook vreselijke gaten in de weg. En dan al die scooters die overal tussendoor vliegen. Veel om te kijken.
Ineens ziet Rico een eindje v.d weg af, een echtpaar zitten, bij een kleed waar een soort bloempjes op liggen. Hup, stoppen, iedereen uitstappen.
Het zijn de bloempjes, foelie, v.d nootmuskaat. Deze gebruiken ze ook in het eten. Ze liggen te drogen en worden later weer verkocht.
In plaats van weer in de auto te stappen lopen we een eindje verder. Onderweg wijst Rico allerlei bomen met vruchten, kruiden en specerijen aan. Hij haalt wat vruchten uit de bomen en laat ons proeven of ruiken; rambutan, smaakt als lycees, guave, lekker; kaneel (is de bast v.e. boom), kruidnagel en vanille.
Een eindje verder stappen we weer in de busjes en rijden verder.
We zien heel veel palmbomen (vaak met kokosnoten) en bananenbomen en het uitzicht is prachtig als we dorpjes in het dal zien liggen.
Dan zien we langs de weg hutjes en uit 1 hutje komt rook. "Ja daar, rook", zegt Rico en we stappen uit. Dit blijkt een kokos rokerij te zijn. Hier wordt het vruchtvlees v.d kokos gerookt. Daarna persen ze het om kokosolie van te maken. Het hele gezin zit bij de rokerij, er lopen wat honden en er zitten ook verschillende vechthanen aan een touwtje. Zondags, na de kerk, zijn de hanengevechten.

In het volgende dorp lopen wat schoolkinderen in schooluniform en Rico zegt gelijk weer tegen de chauffeurs dat ze ergens moeten parkeren.
We lopen achter Rico aan het schoolplein op en mogen in de klassen kijken. De kinderen zijn enthousiast en wij ook.

Weer onderweg in de bus begint het te regenen. Eerst zachtjes, maar dan een echte hoosbui. Als we bij de lokale markt aankomen regent het nog steeds, maar er ligt voor iedereen een paraplu in de bus. De markt is overdekt dus dat scheelt. Ik heb geen foto's gemaakt want we zien net als 2 jaar geleden, honden en katten in een hok (om op te eten) gebraden (of zoiets) vleermuizen en ratten, slang, hele varkens, veel vis, maar ook de groentemarkt en heel veel specerijen.

Tussen de middag eten we in een restaurant bij/boven een tilapia kwekerij.
Dat krijgen we dus ook te eten, met waterspinazie, maïskoekjes, kreeftjes en nog een andere groente. Niet iedereen vindt dat gemier met die graten fijn 🤣

Omdat Rico het weer niet helemaal vertrouwd (donkere lucht), rijden we nu eerst naar de vulkaan. Daar zijn Henny en ik 2 jaar geleden ook geweest, maar toen we na 739 treden boven kwamen (haha geen idee hoor hoeveel, maar een hele klim) hingen er grote wolken en zagen we helemaal niks.
Rico dacht dat het uitzicht nu wel beter was, maar ja hij kan niks garanderen. Dus toch maar weer mee naar boven en........ wat een geluk, we kunnen in de krater v.d vulkaan kijken.
We lopen zelfs nog een eindje door zodat we aan de andere kant het dal in kunnen kijken naar de stad Tomohon.
En dan weer helemaal naar beneden, dat is ook nog een hele toer.

Tegen 17 uur gaan we nog even koffie/ thee drinken in een, met prachtige bloemen, aangelegd park/resort en toen weer terug naar ons duikresort. Onze 'rustdag' is goed besteedt. 😊

Geschreven door Marjos.reisdagboek