Wijzelf maar de irritatie tussen Pleun en Sem ook. Jeetje mina, het is dat er een mechanisch systeem op de deur van de gondel zat want de verleiding om ze allebei van die berg af te kieperen was groot.
Ik wilde dus graag naar Monte Mezzocorona waar je eerst met een gondel de berg op gaat om daar een wandeling te maken langs een panoramisch uitkijkpunt en een hangbrug. Die gondel vond ik echt heel spannend, het ging zo steil omhoog die berg op! Het uitzicht was wel heel gaaf. Ik had de zwaarte van de wandeling een beetje te licht ingeschat, het was echt veel klimmen en steil omhoog wandelen. Daar begon het gemopper dus. Sem is 2x gevallen onderweg. We wisten al dat ie motorisch onhandig was maar dat het zo erg was. Hij liep (uiteraard) achter mij dus geen idee wat ie wel of niet deed maar tot 2x toe lag hij dus op de grond. Pleun liep ook flink te mopperen waardoor ik uiteindelijk flink liep te schelden (‘verwend strontkind’ was een van mijn uitspraken). Het uitkijkpunt en de hangbrug waren echt gaaf. Gelukkig vonden Pleun en Sem dat ook waardoor op dat moment de sfeer weer even gewoon gezellig was. Wiep vond het uitkijkpunt spannend, ook (of vooral) door het rooster waar je overheen moest lopen. Heel bijzonder om te merken hoe hard het van onder naar boven waaide door dat rooster heen, als we een jurk aan hadden gehad hadden we in ons ondergoed gestaan. De hangbrug was zo’n 70mtr lang. Ik ben bij Wiep gebleven en de kinders zijn een keer heen en weer gelopen.
Tijdens de wandeling terug hebben we in een berghut een gebakje en wat te drinken gehad. Op de weg terug naar de camping even boodschappen gedaan. Toen we terug op de camping kwamen was het 19u geweest dus na het opruimen van de boodschappen hebben we pannenkoeken gebakken en heb ik nog een poosje buiten gezeten. Het gezeur tussen de kinderen ging gewoon door dus die heb ik vriendelijk maar dringend verzocht zich niet met elkaar te bemoeien: niet naar elkaar kijken, niet tegen elkaar praten, niks. Allebei in je eigen wereld met je eigen telefoon aub.
Maar goed, de dag was toch wel de moeite waard, vond ik dan.

Geschreven door Marientje.is.weg