Vanmorgen waren we wat later wakker. Sem wilde broodjes gaan halen maar was al te laat daarvoor. Dus, een ontbijtje met yoghurt, muesli en fruit. Daarna in de auto voor de wandeling die ik in gedachten had. We hebben weer 100 haarspeldbochten gehad, de ene nog scherper dan de ander en het stijgingspercentage was ook deze rit behoorlijk. Gisteravond was het lampje van het oliepijl gaan branden dus voordat we vertrokken nog olie bijgevuld. Bij iedere scherpe bocht en terugschakelen naar de eerste versnelling vraag ik me dan steeds af of die olie inmiddels naar alle cruciale plekjes van de motor gevloeid is.
De wandelroute begint in het plaatsje Carbonare. Een klein dorpje met 4 huizen, een hotel, een houtzagerij, een glacerie en uiteraard een pizzeria. Vlakbij de parkeerplaats wlrdt aan een nieuw pand gebouwd, het oogt als een hotel in aanbouw. Op een fantastische locatie, zie foto’s.
De route was best druk, Wiep kon lekker los mee rennen en snuffelde aan alles wat er te besnuffelen viel. Het Pad van water is een kleine kloof in de bergen waar het smeltwater door naar beneden liep en ieder voorjaar opnieuw de bewoonde wereld bedreigde, vroeger dan. De vroegere bewoners hebben dammen gebouwd en van de nood een deugd gemaakt door het water te gebruiken als aandrijving voor dynamo’s. De restanten van deze bouwwerken zijn nog zichtbaar.
Ik ben altijd onder de indruk van watervallen. Het water komt met zoveel kracht naar beneden dat het om duizenden liters per minuut moet gaan. Toch ziet de aanvoerende stroom er zo rustig uit, dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat daar zoveel water aanwezig is. Het moet toch een keer ‘op’ raken? Hoe dan ook, het water was ijskoud en kraakhelder, precies zoals het moet zijn.
Terug op de camling was het al halverwege de middag. Ik ben lekker gaan douchen, we hebben spelletjes gedaan, gelezen, eten gekookt, nog een spelletje en nu liggen de kinders met telefoon in bed. Ik zit nog buiten naar het vuurwerk te luisteren en begin het ook wat frisjes te krijgen. Tijd om wat op te ruimen dus en ook richting mijn bed te gaan.

Geschreven door Marientje.is.weg