Afgelopen dagen hebben we niet zo veel gedaan, weinig wat het schrijven waard was, bijna geen foto’s gemaakt ook. Het weer was even wat minder dus we zijn vooral op en rond de camping gebleven, een keer een rondje gefietst, naar de winkel geweest etc.
Sinds gisteren is het weer rustiger weer met veel zon en een heerlijke temperatuur.
Hoogtepunt van de dag was een avontuurlijke fietstocht met Pleun. We willen graag nog een keer de Passage du Gois oversteken met de fiets en de Pont du Noirmoutier overfietsen. Toen we gisteren van huis gingen was het tegen 18u. De Passage stond nog onderwater dus via duinpaadjes fietsen we richting de hoofdweg met het idee daar het fietspad naar de Pont op te gaan. Dat ging een heel eind goed tot ons pad ineens ophield. Terugfietsen hadden we geen zin in en aangezien we dachten dat aan de andere kant van de snelweg wel een fietspad liep, zijn we via de sloot de weg overgestoken naar de middenberm, om na het overdteken van de andere rijrichting te ontdekken dat ook daar geen fietspad was maar weer een sloot. Terug over de snelweg vonden we opnieuw geen optie dus ook die sloot maar door om in een weiland uit te komen. Weiland stukje doorgelopen om via de volgende sloot weer op een pad uit te komen. He he, we zitten weer in de goede richting. We fietsten over mooie dorpsweggetjes langs grote en kleine eilandhuisjes. We kwamen langs een dame die in haar tuin bezig was en ons nogal geamuseerd groette. Pleun vroeg zich af of ze zo reageerde omdat daar niet zo vaak fietsers langs kwamen? Ik denk eerder dat ze ons al drie sloten door heeft zien worstelen en ze daarom zoveel lol had om ons.
Een eind verder kwamen we op een rotonde uit die waar we de weg die we eerder via sloten overstaken, weer moesten oversteken terug naar de andere kant. Echt iets voor ons. Hierna kwamen we uit in een supermooi natuurgebied waar we via schelpenpaadjes heel wat kilometers langs de waterkant fietsen tot we aan de voet van de brug uitkwamen. Daar bleek het fietspad afgesloten te zien wegens werkzaamheden. Er was met gele strepen aangegeven dat fietsers over de rijweg moesten gaan. Dat vond ik best spannend want de meeste Fransen rijden daar gewoon 100km p/u en de weg was behoorlijk smal geworden doordat er in beide rijrichtingen een fietspad bijgetekend was. We hebben even staan twijfelen maar Pleun heeft me overgehaald om toch door te fietsen. De brug bleek een flinke klim, ik geloof niet dat ik al eerder alle tandwielen van mijn werkfiets gebruikt had. Pleun was op mijn MTB dus dat ging een stuk makkelijker. De brug af was ik haar ineens kwijt. Bleek dat ze het spannend vond en de hele tijd haar remmen vast hield. Onder aan de brug vonden we de omleidingsbordjes om via de andere rijrichting weer terug te gaan al snel. We kwamen weer uit in een mooi natuurgebied met bos en schelpenpaadjes voor we de brug weer opfietsen. De route omhoog was aan deze kant minder lang en dus steiler. Bovenaan was het uitzicht echt fantastisch. Helaas was het niet veilig om te stoppen voor foto’s en waaide het ook echt veel te hard om foto’s te maken tijdens het fietsen. Hopelijk later deze week nog een keer een herkansing.
Op de terugweg fietsten we weer langs de waterkant en volgden we de paadjes tot aan het begin van Passage du Gois. Inmiddels was het laag water en de weg dus open maar omdat het al bijna 20u was en we ook nog zouden barbecueën zijn we de weg niet overgefietst. Wel is Pleun nog de dijk afgeklommen om op de nu droog gevallen zeebodem naar schelpjes enzo te zoeken. Het was een heerlijke fietstocht en de bbq daarna met heerlijke zalm en spareribs was ook lekker.
Sem is al een paar dagen superdruk. Hij is luidruchtig met al zijn geluidsdrang en bewegingsdrang maar (als we niet moe van hem worden tenminste) ook supergrappig. Het is niet eens wat hij zegt maar hoe hij het zegt, het ad rem zijn, de intonatie, alles. Jammer dat andere mensen hem bijna nooit zo zien.
We hebben net ontbeten met broodjes, een gebakken eitje en verse jus en gaan straks naar een mooi strand aan de andere kant van het eiland. We gaan ook even op jacht naar bestek want we hebben heel veel lepels, bijna geen vorken en ook structureel te weinig messen. Als we iedere dag de afwas zouden doen was het geen probleem alleen is het vakantie en hebben we daar dus geen zin in. Ik mis trouwens echt de smileys in deze app. Bij reacties kan dat wel maar niet in onze dagboekverhalen, jammer.

Tot slot hebben we nog wat foto’s en stillevens voor jullie!

Geschreven door Marientje.is.weg