Na een heerlijke nacht ((ik heb geslapen tot 9u en de kinders zelfs nog een uurtje langer) en een eenvoudig ontbijtje in onze B&B was het tijd voor de laatste etappe naar huis.
Eerst buiten nog gekloot met de vouwwagen. Die hadden we gisteravond afgekoppeld om naar de Mac te kunnen gaan dus vanmorgen moest ie weer aangekoppeld. Vanwege het grind en een beetje een aflopende oprot bij de B&B viel het nog niet mee. Uiteraard had ik de auto zo dicht mogelijk met de trekhaak op de vouwwagen gereden maar een cm of 20 moest toch nog overbrugd worden. Hij klikte niet meteen goed op de kogel nadat Pleun hem een zetje gegeven had maar ik hoopte dst dat wel goed zou komen als ik het neuswiel omhoog gedraaid had. Niet helemaal helaas. Dus nog maar een knietje gegeven en jammer de bammer: in plaats van erop, viel hij er weer vanaf. En ik had het neuswiel al omhoog geschoven dus kreeg ik m ook weer niet hoog genoeg omhoog gedraaid om ‘m goed aan te koppelen. De kinders gezegd op de bermkeuken te gaan hangen zodat de dissel omhoog zou komen en toen lukte het wel. Maar toen viel het hele neuswiel eronder uit… Die bleek de laatste keer dat ie er uit geweest was, bijzonder goed en uitgebreid gesmeerd te zijn dus ik toen ik het wiel weer op zijn plek had zitten had ik pikzwarte en vette handen. Terug naar binnen dus, handen en wassen en toen konden we eindelijk gaan.
Het gebied rondom de B&B was een erg mooi gebied, mooie velden en glooiende wegen.
De rit naar huis ging vlot en we waren tegen 17.30 thuis. Ik mocht de bouwwagen bij een oid-client in de loods zetten om te poetsen en drogen dus thuis eerst de fietsen eraf gehaald en daarna de vouwwagen weggebracht en daar uitgeklapt. Superfijn dat dat kon en mocht!
Thuis de auto leeg, was aangezet, puin geruimd en op de bank, heerlijk!
De vakantie was superfijn en leuk en we weten weer een beetje beter welke elementen voor ons onmisbaar zijn tijdens de vakantie en welke dingen minder belangrijk zijn dan we dachten.
Dankjewel voor het lezen en volgen van al onze verhalen en tot snel!
Geschreven door Marientje.is.weg