Zoals gepland zijn Sem en ik vanmorgen al op tijd opgestaan. We hebben de broodjes opgehaald en zijn even naar de wc gegaan voordat we vertrokken. Op de camping bij de wc kwamen we Janet nog tegen, een nichtje van Niels, echt toevallig. We konden maar kort kletsen want om 9.30 werden we verwacht bij le Carriente, een oude steengroeve. Deze steengroeve is helemaal ingericht om je de hele dag te vermaken met klimmen, abseilen, tokkelen etc. Om maar meteen in de stemming te komen moesten we eerst een stikdonkere tunnel door van 450 meter lang. En donker was daar ook echt donker, we zagen niet een eens een beetje, we zagen gewoon niks. We kregen stokjes mee waarmee we langs de muur van de tunnel konden gaan, als een soort geleidestok. Eigenlijk was dit voor ons al spannend genoeg maar er kwam nog meer. Een klimparcours vergelijkbaar met de klimbossen in Nederland maar dan hoger en lastiger. Viel niet mee maar uiteindelijk stonden we allebei waar we zijn moesten. Daar begonnen we aan het tweede parcours, een touwennet wat 80mtr de hoogte in ging langs de wand van de steengroeve. Boven gekomen was er een parcours langs de rand van de steengroeve, een kloof tussen twee rotswanden waar je door kon afdalen, een klimwand waarna je weer abseilend naar beneden kon etc. Het was hard werken en af en toe superspannend maar zeker ook superleuk!
In de middag zijn we gaan kajakken. Omdat we wat te vroeg waren zijn we het dorpje ingewandeld en hebben we bij een bakkertje een supervers stokbroodje gezond gegeten en lekker gewandeld.
De activiteit was op z’n Belgisch georganiseerd. Verzamelen op een bepaald punt waarna een van de begeleiders mee reed naar het eindpunt en de chauffeurs geacht werden met hun auto achter hem aan te rijden zodat de auto alvast bij het eindpunt stond. Er waren te weinig plaatsen in het busje om alle deelnemers na afloop terug te brengen dus alleen de chauffeurs mochten meerijden. Dit was vooraf niet verteld dus een aantal stonden wat vreemd te kijken dat ze partner en kinderen (en in mijn geval Sem in zijn eentje) moesten achterlaten langs de waterkant. Ook bleken er 7 chauffeurs mee terug te moeten in het 6-persoons busje. Het best een puinhoop maar toen we eenmaal in onze kajak zaten was het superleuk. Sem en ik hebben 2 keer vast gezeten op de stenen omdat we de verkeerde hoek kozen om een stroomversnelling door te gaan. Maar, zoals Sem terecht opmerkte: echt wel knap van ons dat we niet zijn om gevallen! Sommige anderen waren wel omgevallen waaronder een vader met zijn verstandelijk beperkte dochter. Zij verloor haar schoen tijdens het avontuur dus toen heb ik haar mijn sokken gegeven zodat ze nog iets aan haar voeten had toen ze terug moesten lopen naar de auto.
Terug op de camping bleek Wiep haar poot pijn te hebben gedaan in de rivier. Volgens Pleun heeft ze flink gebloed en campingburen vonden het nodig om er een verbandje om te doen. Inmiddels is dat er weer af en is het bloeden gestopt, ik heb nog niet goed kunnen kijken wat er nou precies was.
Pleun heeft voor ons avondeten gezorgd en dat is bijna klaar dus ik ga de tafel even dekken. Als toetje hebben we marshmallows en chocoladefondue.
Morgen ons laatste dagje van dit weekend hier en volgende week mogen we gewoon weer het hele weekend!

Geschreven door Marientje.is.weg